مزایای انعقاد صلح عمری
قرارداد صلح عمری، قراردادی است که طی آن، مالک یک ملک، مالکیت ملک خود را از طریق قراردادی به نام صلح و با ارائه مدارک لازم، با شرایطی، به شخص دیگری منتقل می کند
قرارداد صلح عمری، قراردادی است که طی آن، مالک یک ملک، مالکیت ملک خود را از طریق قراردادی به نام صلح و با ارائه مدارک لازم، با شرایطی، به شخص دیگری منتقل می کند.
قرارداد صلح عمری، قراردادی است که طی آن، مالک یک ملک، مالکیت ملک خود را از طریق قراردادی به نام صلح و با ارائه مدارک لازم، به شخص دیگری منتقل می کند؛ با این شرط که اولا مصالح (صلح کننده)، تا زمانی که زنده است، مالک منافع ملک متعلق به خود بوده؛ ثانیا، بعد از فوت مالک، صلح کامل شده و متصالح (کسی که صلح به نفع او صورت گرفته است) علاوه بر عین، مالک منافع مال نیز شود.تعیین تکلیف برای اموال مالک بعد از فوت وی، پرداخت مالیات کم در مقایسه با سایر قراردادها و امکان انتفاع مالک از ملک صلح شده تا زمانی که در قید حیات بوده، از مزایای صلح عمری است.به طور کلی انواع صلح، دارای دو کاربرد اصلی هستند: در مورد اول، صلح، زمانی به کار می رود که دو نفر برای اختلافی که دارند با هم قرارداد صلح می بندند و از طریق آن با یکدیگر آشتی و سازش کرده یا بابت اختلاف احتمالی که ممکن است در آینده رخ بدهد، با هم به توافق می رسند. در مورد دوم، افراد به جای انعقاد سایر انواع قرارداد، از عقد صلح که دارای آثار ویژه ای همچون مالیات کم است، استفاده می کنند.
قرارداد صلح عمری چیست؟
یکی از محدودیت هایی که در رابطه با وصیت وجود دارد، آن است که هر شخص صرفا تا یک سوم اموال خود را برای بعد از مرگ خود می تواند وصیت کرده و وصیت مازاد بر ثلث اموال، بدون تنفیذ و اجازه وراث، باطل است.اما گاهی برخی اشخاص تمایل دارند تا بخش بیشتری از اموال خود را به یکی از وراث خود وصیت کرده و در عین حال، با خطر باطل شدن وصیت مازاد بر ثلث، در زمان بعد از مرگ خود نیز مواجه نشوند.راه حل قانونی در این زمینه، صلح عمری است؛ به ویژه، صلح عمری برای فرزند، کاربرد فراوانی دارد.قرارداد صلح عمری، یک قرارداد خاص با قواعدی خاص است که طی آن، مالک یک ملک، مالکیت ملک خود را از طریق قراردادی به نام صلح به شخص دیگری منتقل می نماید؛ با این توضیح که مالک شرط می کند تا زمانی که زنده است، منافع ملک، متعلق به خود او بوده، بنابراین خود وی از منافع استفاده کرده و طرف مقابل، حق بیرون کردن او را از ملک نداشته باشد.
همچنین بعد از فوت مالک یا همان مصالح (کسی که ملک خود را به صلح می دهد)، صلح کامل شده و متصالح (کسی که صلح به نفع او شده است)، علاوه بر عین، مالک منافع مال نیز شده و بتواند از آن استفاده کند. به عنوان مثال، پدری خانه خود را طی یک قرارداد رسمی به صورت صلح عمری به فرزند خود منتقل می کند.از آنجایی که پدر به فرند خود، اطمینان صد در صد نداشته و نگران است که مبادا فرزند، پیش از فوت پدر، وی را از خانه بیرون کند، در این قرارداد شرط می کند که تا زمانی که زنده است، منافع برای خود وی بوده و بتواند از منافع ملک خود استفاده کند.همچنین برای اینکه مشکلی برای مالکیت فرزند در مرحله بعد از فوت پدر ایجاد نشود، شرط می کند که بعد از فوت او، عین ملک و منافع آن به طور کامل متعلق به فرزندش باشد.
مزایای صلح عمری
طبق قانون، افراد می توانند برای تعیین تکلیف اموالشان بعد از فوت، وصیت نامه تنظیم کنند.همانطور که گفته شد، محدودیتی که در این رابطه وجود دارد، آن است که هر شخص صرفا تا یک سوم اموال خود را برای بعد از مرگ خود می تواند وصیت کرده و وصیت مازاد بر ثلث اموال بدون تنفیذ و اجازه وراث باطل است.بنابراین از جمله مهمترین مزایای صلح عمری این است که با انعقاد صلح عمری، مالک می تواند برای اموالش در زمانی که در قید حیات است، تعیین تکلیف کرده و آن را به نظر وراث و برای بعد از فوت خود واگذار نکند.مزیت دیگر از مزایای صلح عمری، آن است که از آنجایی که قرارداد انتقال ملک در قالب صلح انجام گرفته، میزان مالیات انتقال آن در مقایسه با قرارداد بیع یا همان قرارداد خرید و فروش و مالیات بر ارث، بسیار کمتر است.یکی دیگر از مزایای صلح عمری، آن است که در این قرارداد، در عین حال که مالک، مالکیت عین ملک خود را به طور کامل به متصالح منتقل می کند، مالکیت منافع ملک را برای خود نگه داشته و بنابراین می تواند بدون واهمه از بیرون شدن از ملک توسط متصالح، تا پایان عمر و با خیال راحت در ملک انتقال داده شده، سکونت و زندگی کند.
آیا در صلح عمری سند منتقل می شود؟
در خصوص صلح عمری، این پرسش مطرح می شود که آیا در این نوع صلح، سند منتقل می شود؟ یا اینکه مالکیت مال به طور کامل برای صلح کننده یا مصالح باقی مانده و تنها بعد از فوت وی، به صلح شونده یا متصالح منتقل می شود؟ردر پاسخ به این پرسش باید گفت که در قرارداد صلح عمری، به محض انعقاد قرارداد، مالکیت عین به متصالح انتقال می یابد؛ بنابراین در صلح عمری، سند منتقل می شود؛ با این توضیح که اولا، مالکیت منافع، برای مصالح باقی مانده و تا زمان مرگ وی، این حق برقرار است؛ ثانیا، مصالح می تواند با درج خیار در قرارداد صلح عمری، این امکان را برای خود فراهم کند تا هر زمان که بخواهد، تا قبل از فوت خود، قرارداد صلح را فسخ کند.
منبع : روزنامه حمایت
