×

انعقاد قرارداد - توافق در میزان اجاره بها

انعقاد قرارداد - توافق در میزان اجاره بها

انعقاد-قرارداد---توافق-در-میزان-اجاره-بها
رای دادگاه
نظر به ماده 183 قانون مدنی که می گوید ( عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نمایند و مورد قبول آنها باشد0)) و مستنبط از مواد194 و 239 قانون مدنی ، درصورتی می توان حکم به وقوع ع قدی کرد که طرفین پس از توافق کامل نسبت به نوع و مووضع و شرایط آن رضایت خود را وسیله ایجاب و قبول اعلام نموده باشند، و این دو رضاء نیز در هر جهت با یکدیگر موافق باشد0
نظر به اینکه ، به موجب مستفاد از مواد مذکور ایجاب یکی از طرفین مادام که مورد قبول طرف دیگر قرار نگرفته برای وی الزامی ایجاد نمی کند، زیرا قبل از قبول طرف دیگر، اراده گوینده ایجاب به منافع دیگری بستگی ندادر و در اختیار اوست که از آن عدول کند و یا بر آن استورا بماند0
نظر به اینکه ، مطابق ماده 466 قانون مدنی : ( اجاره عقدی است و به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می شود ... ) و بنابر این در صورتی می توان وقوع عقد اجاره را احراز کرد که اراده موجر و مستاجر در مورد تملک منافع و عوض آن با یکدیگر موافق باشد0 و هرگاه در تعیین مقدار عوض منافع با یکدیگر اختلاف داشته باشنددر حقیقت باید گفت در انعقاد عقد اجاره تراضی نشده است و حکم به انعقاد قرارداد در حداقل مقداری که پیشنهاد شده است به این استدلال که مبلغ مذکور قدر متیقن موضوع تراضی طرفین است به نظر صحیح نمی رسد0
نظر به اینکه در اظهارنامه شماره 54016/3/1339، بر فرض که اصالت آن محرز باشد، پژوهشخواه پیشنهاد نموده است که اجاره بهاء را ماهیانه یکهزار و پانصدریال بپردازد، و پژوهشخوانده حتی در آخرین جلسه دادرسی مرحله بدوی اعلام کرده که با اراده مستاجر در این خصوص موافقت ندارد و میزان اجاره حقیقی ملک خود را2200ریال می داند، و بنابراین به هیچ وجه نمی توان ادعا کرد که در خصوص مبلغ معینی طرفین با یکدیگر تراضی نموده اند، و همانطور که اشاره شده اراده پژوهشخواه هم به تنهایی نمی تواند برای او الزامی در پرداخت اجاره بهاء به ماخذ ماهی 1500 ریال ایجادکند0
نظر به اینکه اعلام رضایت پژوهش خوانده نمی تواند به ضمیمه پشنهاد سابق پژوهشخواه نیز قرارداد جدیدی نسبت به میزان اجاره بهاء تلقی شود زیرا در حال حاضر نه تنها پژوهشخواه با تکذیب اظهارنامه از ایجاب سابق عدول نموده و دیگر از این حیث اراده وجود ندارد تا به ضمیمه رضای پژوهشخوانده عقد جدیدی محسوب شود، بلکه اساسا" فاصله بین ایجاب و قبول به اندازه طولانی است که عرفا" نمی توان آن دو را به یکدیگر مرتبط ساخت 0
با توجه به مراتب فوق دادنامه شماره 26798/9/39 ازجهت محکومیت پژوهشخواه به مبلغ 3420 ریال و خسارات به نظر مخدوش می رسد و با فسخ آن پژوهشخوانده محکوم به بی حقی می شود0 رای فرجام پذیراست 0
رئیس شعبه 27دادگاه شهرستان تهران دکترناصرکاتوزیان

مرجع :
کتاب عدالت قضائی ،گزیده آراء،تالیف دکترکاتوزیان ،انتشارات
دادگستر،چاپ اول ،بهارسال 1378

133

نوع : آراء و نظریات

شماره انتشار : 1

تاریخ تصویب : 1339/09/26

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.