لیست بهترین وکلای اثبات نسب ایران سال 1403، لیست 20 وکیل برتر

روش‌های پیشنهادی وکیل اثبات نسب برای اثبات نسب

وکیل اثبات نسب یک وکیل دادگستری فعال و باتجربه است که دارای پروانه وکالت پایه یک نیز است. در حقیقت یک وکیل حقوقی که دارای دانش، تخصص و مهارت نسبتاً خوبی در زمینه اثبات نسب باشد، می‌تواند به عنوان یک وکیل خوب و حاذق در این زمینه فعالیت کند. در ادامه به معرفی روش‌‌‌اثبات نسب می‌پردازیم.

1.    سند ولادت، اولین روش برای اثبات نسب است، در حقیقت برای اثبات خلاف سند ولادت نیاز به ارائه ادله بسیار قوی است.

2.    شهادت و امارات نیز می‌توانند ارکان نسب را اثبات کنند، البته توجه داشته باشید که تشخیص صحت آن با دادگاه است.

3.    اقرار که به طور خاص در ماده 1273 قانون مدنی به آن اشاره شده است نیز در صورتی صحیح است که تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد.

4.    امروزه نیز با استفاده از روش‌های‌ نوین مانند کمک گرفتن از تست DNA برای اثبات نسب استفاده می‌‌شود.

مراحل طرح دعوای مربوط به اثبات نسب

نکته بسیار مهمی که باید قبل از هر موضوعی به آن توجه داشته باشید این است که رسیدگی به امورات مربوط به این دعاوی، تنها در صلاحیت دادگاه خانواده است.

1.    توجه داشته باشید که خواهان این دعوا کسی است که ادعای نسبیت با خانواده را داشته و دادخواست خود را تحت عنوان اثبات نسب پدری، مادری و یا هر دو، علیه فرد خوانده مطرح می‌کند.

2.    زمانی که شناسنامه‌ یک فرزند با نام همسر دوم مادر اخذ گردیده است، شهادت و امارات مربوط به فراش مجدد مادر نیز موجود نباشد و خوانده نیز منکر این نسبت شود، منتسب می‌تواند با انجام تست DNA که از طریق دستور قضایی به پزشکی قانونی انجام می‌شود، نسبت به اثبات ادعای خود اقدام کند.

3.    دقت کنید که درباره کودکان بی‌سرپرست و گمشده، کمک گرفتن از تست DNA، می‌تواند تنها روش اثبات نسب باشد. انجام این فرآیند توسط وکیل اثبات نسب انجام می‌شود.

4.    دعوای اثبات نسبت قابل تجدیدنظر خواهی است و پس از قطعیت و نهایی شدن در صورتی که اثبات نسب صورت گرفته باشد و دادگاه نیز به نفع آن رای بدهد دارای آثار حقوقی است. از جمله این آثار حقوقی می‌توان به برقراری رابطه وراثت اشاره کرد.

نقش وکیل خانواده در اثبات نسب

یکی از موضوعات حقوقی که وکیل خانواده در دادگاه باید به امور آن رسیدگی کند، اثبات نسب است. اما اثبات نسب چیست و وکیل خانواده در پرونده اثبات نسب چه وظایفی دارد؟

نسب از لحاظ لغتی به معنی رابطه خویشاوندی می باشد اما در امور حقوقی نسب یعنی رابطه خونی، طبیعی و بدون واسطه میان دو نفر مانند پدر و فرزند، مادر و فرزند و خواهر و برادر.

دادگاه صالح اثبات نسب

اثبات نسب از دعاوی خانوادگی بوده و دادگاه صالح اثبات نسب، دادگاه خانواده می باشد. در دادگاه خانواده مدارک ارائه شده برای اثبات نسب بررسی و رای نهایی صادر می شود. اثبات نسب مادر از اثبات نسب از جانب پدر روند ساده تر و کوتاه تری دارد، چراکه دوران بارداری و زایمان مدارک معتبر و شواهدی خواهد داشت که نمی توان آن ها را انکار کرد.

اثبات نسب پدر به دلیل آزادی مردان در ازدواج موقت ممکن است باعث بروز مشکلاتی شود و روند دادگاه را به تاخیر بیندازد. وظیفه وکیل خانواده در اثبات نسب در چنین شرایطی درخواست آزمایشات پیشرفته (آزمایش اثبات نسب) و تهیه مدارک و دلایل مورد تایید دادگاه مبنی بر اثبات فرزندی یا همان اثبات نسب می باشد. لازم به ذکر است آزمایش اثبات نسب هزینه های گزافی دارد و الزاما با ارائه نامه از دادگاه انجام خواهد شد.

استشهادیه اثبات نسب

هر شخص برای ادعای خود، باید شواهد، مدارک و دلایلی به دادگاه صالح ارائه دهد. در مورد اثبات نسب نیز، شخص مدعی باید مدارک خود را برای بررسی به دادگاه صالح اثبات نسب یا همان دادگاه خانواده تحویل دهد. یکی از مهم ترین مدارک برای اثبات نسب، شهادت شاهدین است. استشهادیه اثبات نسب یک نامه کتبی است که شهادت شاهدین را مبنی بر وجود رابطه خویشاوندی در بر دارد.

لازم به ذکر است استشهادیه اثبات نسب باید شهادت افرادی را شامل شود که با فرد مدعی رابطه خویشاوندی، همسایگی، دوستانه و یا کارمندی داشته باشند.

رای اثبات نسب در دادگاه

بر اساس مدارک، شواهد و دلایلی که برای اثبات نسب به دادگاه صالح ارائه می شود و با بررسی دفاعیه های وکیل خانواده مربوط به پرونده و اظهارات مدعی، رای اثبات نسب در دادگاه در شرایط زوجیت پدر و مادر و در شرایط انحلال رابطه زن و شوهری به شرح زیر وخواهد بود:

رای اثبات نسب در زمان زوجیت

اگر از زمان ازدواج تا تاریخ تولد فرزند، کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد، نسب پدر و مادری صحیح تشخیص داده می شود و فرزند متعلق به شوهر است، مگر اینکه آزمایش اثبات نسب خلاف آن را ثابت کند

رای اثبات نسب بعد از انحلال رابطه زن و شوهر

بر اساس قانون، چنانچه از زمان جدایی تا تولد فرزند بیشتر از ده ماه نگذشته باشد، فرزند متعلق به شوهر است. اما درصورتی که بعد از جدایی مادر مجددا ازدواج کند و فرزندی به دنیا بیاورد، اگر از جدایی اول 10 ماه گذشته و ازدواج دوم به شش ماه رسیده باشد، فرزند متعلق به همسر دوم مادر است مگر اینکه با آزمایش اثبات نسب خلاف آن ثابت شود.