مقررات و آثار حقوقی دعوای طاری
هرگاه با وجود شرایطی و در جریان رسیدگی به دعوای اصلی، خوانده دعوایی علیه خواهان اقامه کرده یا اینکه خواهان اقدام به طرح دعوایی جدید علیه خوانده کند، همچنین اگر شخص ثالثی به دعوای مورد نظر وارد شود یا اینکه هر یک از طرفین دعوا اقدام به جلب شخص ثالثی کنند، در این صورت دعوای طاری مطرح میشود، دعوای طاری در جریان رسیدگی به دعوای اصلی مطرح میشود و طرح آن حتمی نیست و به صورت اتفاقی صورت میگیرد.
به صورت معمول نیز تصمیمگیری نسبت به دعوای اصلی باید پس از روشن شدن دعوای موردنظر باشد.
طاری در لغت به معنای ناگاه، درآینده و ناگاه روی داده آمده و در اصطلاح، دعوای طاری یا همان امور اتفاقی به مجموعه رفتاری در دادرسی گفته میشود که بدون انتظار و در جریان دادرسی یا در ارتباط با آن ایجاد میشود و صدور رأی قطعی را منوط و موکول به تصمیمگیری نسبت بدان موضوع میکند.
به گزارش گروه وکلای رسمی، به طور کلی دعوای طاری در ماده 17 قانون آیین دادرسی مدنی مورد پیشبینی قانونگذار قرار گرفته است؛ بدین شرح که «هر دعوایی که در اثنای رسیدگی به دعوای دیگر از طرف خواهان یا خوانده یا شخص ثالث یا از طرف متداعیین اصلی بر ثالث اقامه شود، دعوای طاری نامیده میشود. این دعوا اگر با دعوای اصلی مرتبط یا دارای یک منشا باشد، در دادگاهی اقامه میشود که دعوای اصلی در آنجا اقامه شده است.»
حال چنانچه این دعوا با دعوای اصلی «مطروحه» مرتبط یا دارای یک منشأ باشد، باید در دادگاهی اقامه شود که دعوای اصلی در آن اقامه شده است.
نکته قابل توجه اینکه عناوینی همچون احتساب، تهاتر یا هر اظهاری که دفاع محسوب میشود، دعوای طاری نبوده و از شمول این ماده خارج است.
در خصوص دعوای اضافی گفتنی است که دعوای اضافی را نباید با تغییر خواسته مطرحشده در ماده 98 قانون آیین دادرسی مدنی اشتباه گرفت چرا که در تغییر خواسته که خواهان اختیار آن را دارد، نیازی به تقدیم دادخواست نیست و مفهوم کلی آن فقط تغییر در میزان خواسته مطرحشده است.
در حالی که دعوای اضافی که در ماده 17 قانون آیین دادرسی مدنی آمده و این حق را به خواهان دعوا داده است و به عنوان دعوای طاری از آن یاد میشود، یک دعوای تمامعیار با وجود تمام شرایط قابل تصور برای یک دعوا و نیازمند تقدیم دادخواست است.
به صورت کلی دعوای اضافی را میتوان دعوایی از سوی خواهان دعوای اصلی دانست که علیه همان خوانده دعوا اقامه میشود و با دعوای اصلی مطروحه نیز دارای ارتباط یا دارای یک منشأ است.
به عنوان مثال، موجری پس از طرح دعوای تخلیه عین مستأجره علیه مستأجر، دعوای مطالبه اجور معوقه همان ملک را نیز اقامه میکند که به صورت تقدیم دادخواست در هر کدام به صورت جداگانه است و باید مطابق قانون در دادگاهی اقامه شود که دعوای اصلی نیز در آن طرح شده است.
همچنین دادگاه به صورت توامان به آن رسیدگی میکند و این امتیازی برای خواهان دعوا است که دعوای اصلی و دعوای اضافی با یکدیگر رسیدگی میشوند. نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که خواهان زمانی میتواند از این امتیاز استفاده کند که دعوای اصلی و دعوای اضافی ناشی از یک منشأ بوده یا مرتبط با هم باشند و نیز اینکه این دعوا باید تا پایان نخستین جلسه دادرسی اقامه شود.
منبع : روزنامه حمایت
آشنایی با اصطلاحات حقوقی وجود سازمان بازرسی موجب کاهش تخلفات اداری می شود
پست های مرتبط
تعیین 110 سکه مهریه کار دادگاهها را زیادتر میکند
تعیین 110 سکه مهریه کار دادگاهها را زیادتر میکند [...]
مهریه و وراثت در نکاح موقت
مهریه و وراثت در نکاح موقت [...]
نظریه مشورتی
در مرحله رسیدگی بدوی، خوانده در جلسه نخست دادرسی اقدام به جلب شخص ثالثی میکند و دادگاه با رسیدگی به [...]
اما و اگرهای حقوقی دعوای خلع ید
خلع ید به لحاظ حقوقی عنوان دعوایی است که مالک یک مال غیرمنقول (خانه، مغازه، زمین) به طرفیت متصرف غی [...]
نظریه مشورتی
اگر به موجب قرارداد توافق شده باشد که هرگاه تعهدات مالی در زمانهای مقرر ایفا نشود، به ازای هر 10 می [...]
ورود و جلب شخص ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی
از نظر قانونی افرادی که در یک دعوی وارد میشوند، شامل خواهان و خوانده میشوند که اصحاب دعوی هستند و [...]
نظریه مشورتی
چنانچه مستأجر بدون اجازه موجر، مورد اجاره محل کسب و پیشه تابع قانون روابط موجر و مستأجر سال 1356 را [...]
اسقاط حق چیست ؟
اسقاط در لغت به معنی افکندن، انداختن و ساقط کردن به کار میرود و منظور از حق نیز در این ترکیب، توانا [...]