اعاده حیثت

اعاده حیثت

1,838 مشاهده
زمان مطالعه : 3:30
مقالات

اعاده به معنای بازگرداندن است و اصطلاح اعاده حیثیت یعنی بازگرداندن وضع و حالت افراد به حالت سابق، از جهت پایین آمدن حیثیت و موقعیت اجتماعی آنها در جامعه، که به واسطه مطرح کردن شکایت واهی و خلاف حقیقت نسبت به آنها اتفاق افتاده است.

به عبارت دیگر با این کار تلاش می‌شود آب رفته به جوی بازگردد، زیرا علاوه بر اینکه جان و اموال مردم مورد حمایت قانونگذار قرار گرفته است حیثیت و آبروی آنها هم در نظر قانونگذار محترم و مورد حمایت است بنابراین تعرض به آن موجب برخورد قانونی است.

لذا فردی که در اثر تهمت دروغین و ادعای خلاف واقع دیگری آبرویش از دست برود، تلاش می‌کند تا در افکار عمومی یا در جمع خاصی این آبرو مجدداً احیا شود و با اثبات بی‌گناهی خود، موقعیت اجتماعی خود را تا حد امکان به حالت قبل برگرداند.

بنابراین اعاده حیثیت بیشتر ناظر بر بازگرداندن اعتبار معنوی اشخاص است که از طریق اقدام به تعقیب کیفری شخص مفتری (شخصی است که با مطرح کردن شکایت غیر واقعی باعث هتک حیثیت و از بین رفتن آبروی دیگری شده است) حاصل می‌شود.

به طور مثال فردی همسایه‌اش را متهم به سرقت از منزلش می‌کند اما بعد از رسیدگی قضایی روشن می‌شود همسایه بی‌گناه است و سارق، شخص دیگری است بنابراین همسایه بعد از اثبات بی‌گناهی خویش می‌تواند مطابق ماده 697 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی تحت عنوان مفتری شخص شاکی را تعقیب کند. معمولاً در این خصوص شخص با طرح شکایت افترا در دادسرا، تحقیق، تعقیب و محکومیت مفتری را تقاضا می‌کند.
متعاقب آن مفتری احضار شده و چنانچه دفاعی داشته باشد بیان می‌کند و در نهایت در صورتی که شاکیِ شکایت افترا (زیان‌دیده) بتواند سوءنیت مفتری در طرح شکایت را اثبات کند، قرار مجرمیت و متعاقب آن کیفرخواست صادر می‌شود و پرونده برای رسیدگی به اتهام به دادگاه جزایی ارسال می‌شود بنابراین با اثبات سوءنیت شاکی و احراز این امر که وی قصد ضرر رساندن به دیگری را داشته است، جرم افترا محقق و مفتری به مجازات آن که یک ماه تا یک سال حبس و تا 74 ضربه شلاق یا یکی از آنها حسب مورد است، محکوم خواهد شد.

جعل اسناد

هر یک از طرفین که سند رسمی یا عادی علیه او ابراز شده (خواه سند منتسب به او یا دیگری باشد) و بخواهد نسبت به اصالت آن تعرض کند، می‌تواند این امر را در قالب ادعای جعل نیز مطرح کند زیرا ادعای جعل هم نسبت به اسناد رسمی و هم نسبت به اسناد عادی شنیده می‌شود.

جعل کردن در لغت از جمله به معنای دگرگون کردن، منقلب کردن، گردانیدن، قرار دادن و ایجاد کردن آمده است. این اصطلاح در قانون آیین دادرسی مدنی تعریف نشده است اما در حقوق کیفری به جعل مادی و مفادی (معنوی) تقسیم می‌شود بنابراین طرفی که سند علیه او ابراز شده است، ادعا می‌کند که یکی از اعمالی که طبق قانون جعل (مادی و مفادی) شمرده می‌شود، در سند صورت گرفته است.

البته تعرض به اصالت سند در قالب ادعای جعل باید با به‌کارگیری همین اصطلاح «جعل» مطرح شود تا قابل رسیدگی باشد و واژه‌هایی از قبیل «سند ساختگی است» یا «امضا نقاشی شده است» به تنهایی کافی نیست. از سوی دیگر هرگاه مدعی جعل تنها بخشی از سند را مجعول بداند، باید آن را مشخص کند.

منبع : روزنامه حمایت