نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور

2,770 مشاهده
زمان مطالعه : 4:37
اخبار

برخی از زوجین به دلیل پاره‌ای از مشکلات پزشکی از نعمت فرزندآوری محروم هستند. با این حال، خوشبختانه پیشرفت‌های علم پزشکی امروزه متفاوتی را پیش‌روی زوجین نابارور قرار داده است.

بعضی از زوجین به دلیل پاره‌ای از مشکلات پزشکی از نعمت فرزندآوری محروم هستند. خوشبختانه پیشرفت‌های علم پزشکی امروزه راهکارهای متفاوتی را بسته به مشکل و بیماری زمینه‌ای، پیش‌روی زوجین نابارور قرار داده است که از جمله‌ آنها می‌توان به استفاده از دارو یا عمل جراحی، لقاح آزمایشگاهی (IVF)، کاشت جنین حاصله در رحم زن دیگر (رحم اجاره‌ای) و اهدای اسپرم، تخمک یا جنین اشاره کرد.
در سه درمان نخست، تخمک و اسپرم متعلق به خود زوجین بوده و فقدان رحم در زن یا فعالیت کم اسپرم در مردان علت زمینه‌ای برای درمان است. بعضا زن و شوهر فاقد اسپرم یا تخمک هستند که در این صورت افراد سالم اسپرم و تخمک خود را به مرکز درمان ناباروری اهدا می‌کنند و زوجین نابارور با مراجعه به این مراکز در پروسه درمان اهدای اسپرم، تخمک و یا تخمک بارور شده دیگری، صاحب فرزند خواهند شد.
در کشور ما نیز قانونگذار اهدای جنین را مشروع می‌داند و مقرراتی را در قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور مصوب سال 1382 و آیین‌نامه اجرایی آن پیش‌بینی کرده است. به موجب این قانون کلیه مراکز تخصصی درمان ناباروری دارای صلاحیت می‌توانند با رعایت محتوای این قانون اقدام به اهدای جنین کنند.
برای انتقال جنین‌های حاصله از تلقیح خارج از رحم مراحل زیر طی می‌شود.
نخست، زوج‌های اهدا‌کننده با مراجعه به مراکز مجاز ناباروری اقدام به اهدای جنین می‌کنند که باید شرایط زیر را داشته باشند؛ رابطه زوجیت شرعی و قانونی، سلامت متعارف جسمی و روانی و ضریب هوشی مناسب، نداشتن اعتیاد به مواد مخدر و مبتلا نبودن به بیماری‌های صعب‌العلاج مانند ایدز و هپاتیت.
دوم، مراکز ناباروری بعد از احراز این شرایط جنین اهداشده را دریافت و آن را به صورت تازه یا منجمد نگهداری می‌کند. همچنین اطلاعات مربوط به این جنین‌ها را کاملا محرمانه نگهداری می‌کنند.
سوم، زوجین نابارور ضمن مراجعه به دادگاه خانواده، تقاضای اهدای جنین می‌کنند. دادگاه نیز در اولین وقت به درخواست آنها رسیدگی و صلاحیت زوج نابارور را بررسی می‌کند.
چهارم، آزمایش‌های دقیقی از زوج نابارور در مورد عدم توانایی باروری و نیز توانایی زن برای دریافت جنین گرفته می‌شود.
بدین ترتیب با گذراندن مراحل بالا زوج نابارور دارای فرزند شده و وظایف آنها در قبال فرزندشان همان وظایف و تکالیفی ست که برای پدر و مادر جهت نگهداری، تربیت و پرداختن نفقه پیش‌بینی شده است.
به گزارش مهداد، زوج‌های اهداگیرنده نیازی نیست که نگرانی خاصی از این موضوع داشته باشند که ممکن است روزی فرزندشان اطلاعات ژنتیکی و پدر و مادر طبیعی خود را پیدا کند. زیرا اسناد و مدارک مربوط به طفل به‌صورت به کلی سری طبقه‌بندی شده است که از بالاترین اهمیت برای محرمانه بودن نزد دولت برخوردار است و این موسسات در صورت افشای این اسناد طبق قانون مجازات انتشار و افشای اسناد محرمانه و سری دولتی مصوب سال 1353، به مجازاتی بین دو تا 10 سال محکوم می‌شوند.

منبع : روزنامه حمایت