اثر تجویز تعقیب مجدد در تحقیقات مقدماتی
صرف تجویز مجدد تعقیب، به معنای محکومیت متهم نیست، بلکه بررسی و امعان نظر مجدد با استناد به دلایل جدید را میطلبد.
به موجب مقررات ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392، «هرگاه به علت جرم نبودن عمل ارتکابی، قرار منع تعقیب صادر و به هر دلیل قطعی شود، نمیتوان بار دیگر متهم را به همان اتهام تعقیب کرد.
هرگاه به علت فقدان یا عدم کفایت دلیل، قرار منع تعقیب صادر و در دادسرا قطعی شود، نمیتوان بار دیگر متهم را به همان اتهام تعقیب کرد، مگر پس از کشف دلیل جدید که در این صورت، با نظر دادستان برای یک بار قابل تعقیب است و اگر این قرار در دادگاه قطعی شود، پس از کشف دلیل جدید به درخواست دادستان میتوان او را برای یک بار با اجازه دادگاه صالح برای رسیدگی به اتهام، تعقیب کرد. در صورتی که دادگاه، تعقیب مجدد را تجویز کند، بازپرس مطابق مقررات رسیدگی میکند.»اما آنچه در این بین نباید از نظر دور بماند، این است که تجویز تعقیب مجدد چه از سوی دادستان و چه از سوی دادگاه، به معنای تبعیت بازپرس از نظر دادستان یا دادگاه نیست و برخلاف صدور قرار جلب به دادرسی از سوی دادگاه که بازپرس تکلیفی جز تفهیم اتهام جرم ندارد، در تجویز تعقیب همانند روز اول که پرونده با دلایل اثباتی مطرح میشود، تمامی تکالیف قانونی بر عهده بازپرس است و در قرار نهایی نیز هیچ تکلیفی به تبعیت از نظر دادستان و دادگاه ندارد و میتواند مانند قبل باز هم قرار منع تعقیب صادر کند. زیرا صرف تجویز مجدد تعقیب، به معنای محکومیت متهم نیست، بلکه بررسی و امعان نظر مجدد با استناد به دلایل جدید را میطلبد.
منبع : روزنامه حمایت
راه حل قانونی برای جلوگیری از طرح دعوای واهی رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه تبدیل وضعیت ایثارگران از قرارداد کار موقت به کار دائم به جای رسمی کارمندی
