طرح جرم سیاسی روی میز کمیسیون قضائی، شرایط برگزاری دادگاه مجرمان سیاسی
یک عضو کمیسیون قضایی مجلس اعلام کرد: طرح جرم سیاسی اکنون توسط کارشناسان در حال مطالعه است و به زودی در کمیسیون قضایی مجلس بررسی می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، اوایل انقلاب اولین قانونی که قانونگذار نسبت به رسیدگی به جرائم خاص مورد توجه قرار داد قانون فعالیت احزاب بود که این قانون در سال 60 تصویب شد. در آنجا ضمن اینکه فعالیت اقلیتهای دینی، احزاب و اصناف به رسمیت شناخته شد قانونگذار، انجمنها، احزاب و عموما شخصیتهای حقوقی را از ارتکاب به برخی افعال منع کرده بود.
وقتی جنگ در کشور پیش آمد و مسائل داخلی مربوط به جنگ بیشتر مدنظر بود این موضوع به محاق رفت و فراموش شد تا اینکه در دهه 70 و اواخر سالهای 76 این موضوع البته جسته و گریخته به صورت سخنرانی در محافل علمی یا در قالب مقاله در مجلات گفته و نوشته شد و البته در هیچیک از دورههای قانونگذاری نمایندگان مجلس نسبت به اهمیت این موضوع علنا بحثی نکردند و فردی هم تذکر نداد. حتی رییس جمهور که بر اساس اصل 113 قانون اساسی مسوول اجرای قانون اساسی بود درباره این موضوع که قوه قضاییه مکلف به تنظیم چنین لایحهای است تذکری نداد.
بر اساس این گزارش، پس از برخی اظهار نظرها عدهای از اعضای هیات علمی کمیسیون حقوق بشر اسلامی تلاش کردند پیشنویسی در این موضوع تهیه و آن را به مجلس تقدیم کنند. در بهار سال 77 اولین جلسه این هیات تشکیل شد و بعد از نزدیک به 9 ماه با حضور برخی قضات دیوان عالی کشور، استادان دانشگاه و نماینده نهادهایی چون نیروی انتظامی در آذر 77 متن نهایی آن در 9 ماده به تصویب اکثریت اعضای هیات رسیده و در 25 بهمن ماه سال 77 این متن از نظر ریاست محترم جمهور گذشت و رئیس جمهور ضمن استقبال از آن این متن را به هیات پیگیری و نظارت بر قانون اساسی ارجاع داد.
هیات پیگیری و نظارت بر قانون اساسی جلسهای در 15 اسفند سال 77 با دعوت از نمایندگان سازمانهای ذیربط تشکیل داد و این طرح را با اصلاحات و پیشنهاداتی پذیرفت، البته هم زمان این طرح به نظر ریاست قوه قضاییه هم رسید و رییس قوه قضاییه آن را پسندید و حتی دستور داد این طرح در دستور کار قوه قرار بگیرد و نهایتا به صورت لایحه قضایی به مجلس ارائه شود.
محمد علی اردبیلی استاد دانشگاه در مورد وضعیت این لایحه در سال 77 می گوید: لایحهای به نام لایحه قانون جرائم سیاسی و نحوه رسیدگی به آن تنظیم و در مرداد سال 78 به هیات دولت ارسال شد. کمیسیون لوایح دولت تغییرات بسیاری در این پیشنویس داد به طوری که قوه قضاییه حاضر نبود در جلسات مشاوره آن شرکت کند. تا اینکه در شهریور 79 هیات وزیران طرح را تصویب کرد و در 22 شهریور این متن به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد و در سوم مهر همان سال به کمیسیون حقوقی و قضایی رفت. همزمان خود نمایندگان به این صرافت افتادند که طرحی تنظیم کنند و در مجلس به تصویب برسانند و این اتفاق افتاد و نهایتا کار به شورای نگهبان کشید و شورای نگهبان نیز نظریه قوه قضاییه را پذیرفت.
این استاد دانشگاه گفت: این اختلاف نظر موجب شد که خود نمایندگان مجلس طرحی را با امضای 56 نفر و با قید یک فوریت در آبان سال 78 تقدیم مجلس کنند و از آنجا که نظر واحدی در این راستا وجود نداشت طرح همچنان بدون تصویب ماند. این طرح در اردیبهشت 80 به صحن علنی مجلس شورای اسلامی آمد و کلیات آن تصویب شد اما به هر ترتیب این مصوبه در خرداد سال 80 به شورای نگهبان رفت و شورای نگهبان در مورد این طرح 13 مورد را خلاف شرع و 34 مورد را خلاف قانون اساسی اعلام کرد. تا اینکه طرح با اصرار مجلس به مجمع تشخیص مصلحت نظام رفت و هم اکنون در این مجمع است. البته تا آنجا که من اطلاع دارم مجمع جلساتی در جهت بررسی این طرح و ایرادات و اشکالات شورای نگهبان برگزار کرده است.
اردبیلی با بیان این که قوه قضاییه اصرار دارد علاوه بر طرحی که در مجلس مطرح است لایحه تعریف جرم سیاسی را خود تنظیم کند، اظهار داشت: سرگذشت این لایحه ناتمام است چرا که هنوز تلاشها به ثمر نرسیده و این طرح هنوز ناکام مانده و باید منتظر ماند و دید اقدامات بعدی در این طرح چیست و سرنوشت این طرح به کجا میرسد.
لایحه جرم سیاسی روی میز کمیسیون قضایی
گفته های این استاد دانشگاه در حالی است که مجلس هم دست به کار شده و بررسی طرح جرم سیاسی را در دستور کار خود قرار داده است.
ابوالفضل ابوترابی عضو هیات رئیسه کمیسیون قضایی مجلس در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: این طرح شهریور ماه سال جاری اعلام وصول شد و به زودی در دستور کار کمیسیون قضایی قرار می گیرد. در این لایحه مجرم سیاسی به کسی گفته میشود که در حین نقض حاکمیت در پی از دست دادن قدرت یا کسب آن مرتکب جرم شود.
وی افزود: مجرمان سیاسی که مصداق این لایحه باشند از امکاناتی همچون بهرهمند شدن از اینترنت، روزنامه و حبس نشدن در سلول انفرادی در زندان برخوردار میشوند. همچنین جلسات دادگاه برای تعیین تکلیف مجرمان سیاسی باید به صورت علنی برگزار و هیات منصفه نیز تشکیل شود که این موضوعات در همه جای دنیا جزو حقوق محکومان سیاسی لحاظ می شود.
ابوترابی در پاسخ به اینکه آیا لایحه جرم سیاسی از سوی قوه قضائیه به مجلس آمده است گفت: ما اصلا این لایحه را ندیدیم و اگر بخواهد به مجلس ارسال شود باید سیر زیادی را طی کند و به دولت برود برای همین ضرورت داشت تا این طرح نوشته شود.
اولین کارگاه آموزشی مرکز داوری کانون وکلای دادگستری استان بوشهر دفاتر ازدواج و طلاق در قانون حمایت از خانواده
پست های مرتبط
قانون کار، امنیت شغلی و دیوان عدالت اداری
درسال 1384 زمانی که مستمع مذاکرات جلسات هیأت تشخیص و حل اختلاف بودم این سؤال ایجاد شد که در شرایطی ک [...]
بیمه کارگران ساختمانی اختیار یا الزام قانونی؟
گروه حقوقی - ضرورت حمایت از کارگران باعث تصویب قوانین متعددی شده است که گل سرسبد آن ها قانون تامین ا [...]
مقررات حاکم بر روابط کاری بین کارگر و کارفرما
این در حالی است قانون کار به شدت خواستار رعایت این ضوابط شده است اما متاسفانه مکانیسم های مناسبی بر [...]
بسته حقوقی برای دستهای پینه بسته؛ امتیازهایی که خاک میخورند
گروه حقوقی- شاید مشکل احتیاج است نیاز کارگران به دستمزدی که آخر ماه دیر یا زود میگیرند، گاه باعث می [...]
نکاتی پیرامون قرارداد کار
اساساً حقوق کار ریشه در حقوق خصوصی که بر پایه روابط برابر و متقابل شهروندان مبتنی بر اراده آزاد تبیی [...]
اختلافات کارگر و کار فرما
با توجه به صنعتی شدن جوامع و لزوم پیشرفتهای اقتصادی در سایه افزایش کارهای تولیدی و همچنین ازدیاد جمع [...]
رای شماره 214 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع تعیین نوع رابطه کاری، فی مابین کارگر و کارفرما در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد
رای شماره 214 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع تعیین نوع رابطه کاری، فی مابین کارگر و کارفرما در [...]
آئین دادرسی کار
آئین دادرسی کار [...]