لزوم رعایت شئونات شغلی

11,552 مشاهده
زمان مطالعه : 0:52
حقوق اداری

روزی چند نفر دانشجو به همراه استاد خود قدم می زدند، نزدیک ظهر بود و همه گرسنه بودند، یکی از دانشجویان که منزلش از دانشگاه دور بود، لقمه نانی بزرگ از کیف خود در آورد و به استاد خود تعارف نمود، ایشان هرچند گرسنه بود، ولی به جد از قبول لقمه نان خودداری کرد، دانشجو از او پرسید: مگر خوردن نان در خیابان ممنوع است، ایشان فرمودند، خوردن لقمه نان همه جا آزاد است و منعی بر آن نیست، ولی شأن من مرا از تناول لقمه نان در خیابان منع می کند.

روز 23/7/90 در دادگاه تجدیدنظر استان تهران منتظر ورود به دادگاه و آغاز دادرسی بودم، از فاصله ای نه چندان دور شخصی را که پشت به من ایستاده و در انتظار ورود به یکی از شعب دادگاه بود، می دیدم، با توجه به محل حضور و نیز سن او، نوع پوشاک و نیز شکل آرایش موی سر وی، توجه مرا جلب و تعجب مرا برانگیخت که چطور با این نوع ظاهر در دادگاه حاضر شده است، وی شلوار جین سفید شده و کتی اسپرتی بر تن داشت و موی سفید و بلند خود را از پشت بافته و آویخته بود. جهت ورود به شعبه به طرف دادگاه حرکت و از کنار شخص مورد نظر عبور می کردم که ناگهان روی به طرف من برگرداند، حس و آثار تعجب بنده کماکان باقی بود، تأسف و تأثر نیز هنگامی به آن اضافه شد، که نشان طلائی و آبی رنگ و زیبای وکالت دادگستری را بر سمت چپ کت اسپرتی وی می درخشید، دیدم. علاوه بر اینکه نوع پوشاک و آرایش موی سر ایشان شأن وکالت را مخدوش می نماید، سن وی نیز مناسب این ترکیب و شکل نبود و بدون تردید شخصیت وی را نیز که توان تشخیص تناسب پوشاک و آرایش موی خود را با شأن حرفه وکالت وصلابت محل حضور ندارد، تنزل می دهد.

بدیهی است چنانچه بنده ایشان را با همین شکل و هیأت، مثلاً به عنوان مسافر می دیدم، نه توجه ام جلب می شد و نه تعجب و تأسفی را درپی داشت، زیرا که هر مکان و زمانی مقتضیات خاص خود را دارد.

بنابراین رعایت شئونات نباید با ممنوع یا آزاد بودن عمل و یا نوع رفتار و کردار اشخاص، اشتباه شود.