پرسش و پاسخ با اداره کل حقوقی قوه قضاییه

پرسش و پاسخ با اداره کل حقوقی قوه قضاییه

• 4,571 مشاهده
• زمان مطالعه : 8:45
• نظریات مشورتی
• وکیل

اداره کل حقوقی قوه قضائیه درپاسخ به سوالات مطرح شده، جدیدترین نظریه‌های مشورتی خود را منتشر کرده که اهم آنها به شرح زیر است:

سؤال: علیرغم گذشت بیش از پنج سال از تصویب قانون اصلاح قانون بیمه اجباری دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث مشکلات و ایرادات جدی درخصوص نحوه اعمال ماده 21 این قانون در دادسراها وجود دارد لذا تقاضا دارم نظریه صریح و روشن آن اداره را درخصوص سئوالات ذیل اعلام تا موجبات یکسان‌سازی رویه‌ها فراهم آید.‏

ضرورت تسریح دولت در ارایه لایحه بیمه اجباری دارندگان وسایل نقلیه - بررسی حقوقی مسئولیت ناشی از حوادث رانندگی 

‏1- آیا مراجع قضایی در هنگام اجرای ماده 21 قانون فوق‌الاشاره الزاماً می‌بایست قرار تأمینی از نوع وثیقه ( مقالات مرتبط با وثیقه - سوالات مرتبط با وثیقه ) و قرار قبولی آن صادر نمایند و به امضاء متهم مقصر حادثه برسانند یا صرف ارائه بیمه‌نامه و اخذ گواهی اصالت آن کافی است و صرفاً برای جنبه عمومی بزه قرار تأمینی از انواع پنج گانه ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری صادر می‌شود؟‏

از آنجا که شرکت‌های بیمه مسئولیت کیفری جنبه عمومی بزه را بیمه‌گر نیستند و صرفاً جنبه خسارتی دیه ( مقالات مرتبط با دیه - سوالات مرتبط با دیه ) را تعهد کرده‌اند، نحوه اخذ تأمین از حیث جنبه عمومی بزه در راستای اعمال ماده 134 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1378 چگونه خواهد بود؟‏

آیا می‌توان برای جنبه عمومی این نوع بزه قرار تأمینی از نوع دیگر صادر کرد؟

‏2- آیا مراجع قضایی می‌توانند در راستای اعمال ماده 21 قانون صدرالذکر برای هر دو جنبه بزه یک قرار تأمینی از نوعی غیر از قرار وثیقه صادرکنند؟

انواع دریافت جبران خسارت در سوانح رانندگی 

پاسخ: منظور قانون گذار از تکلیف مراجع قضایی به پذیرش بیمه‌نامه شخص ثالث که اصالت آن از سوی شرکت بیمه‌گر کتباً مورد تأیید قرار گرفته است به عنوان وثیقه، منصرف از قرار وثیقه مذکور در بند 4 ماده 132 قانون آیین‌دادرسی در امور کیفری مصوب 1378 است و مدنظر قانون‌گذار این بوده که چنانچه اتومبیل مسئول حادثه بیمه باشد، در خصوص ضرر و زیان ناشی از جرم تخلف رانندگی (دیه متعلقه) نیازی به محاسبه آن در صدور قرار تأمین کیفری نبوده و به منزله این است که خسارت مربوطه تأمین شده است و قاضی ذی‌ربط با لحاظ اینکه وجه دیه مربوط از سوی شرکت بیمه‌گر تضمین و پرداخت خواهد شد، صرفاً در خصوص جنبه عمومی جرم (باتوجه به شدت حادثه و مجازات قانونی آن و سایر معیارهای مؤثر در قرار تأمین کیفری که در ماده 134 قانون فوق‌الذکر به آنها اشاره شده است) یکی از قرارهای تأمین کیفری موضوع ماده 132 قانون فوق‌الذکر را صادر کند. بدیهی است که چنانچه میزان تعهد شرکت بیمه‌گر کمتر از دیه متعلقه باشد، قاضی ذیربط باید با لحاظ این امر و محاسبه مازاد بر تعهد بیمه‌گر، قرار تأمین کیفری را با ملاحظه معیارهای مربوطه صادر کند و تشخیص نوع قرار تأمین کیفری نیز به عهده قاضی یاد شده است.

ضمنا مطابق ماده 570 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 که متعاقباً لازم‌الاجراء خواهد شد، ماده 21قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسؤلیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 31ر2ر1387 نسخ شده است.‏

همچنین به موجب قسمت دوم ماده 219 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، در مواردی که دیه یا خسارت زیان‌دیده از طریق بیمه قابل جبران است، بازپرس با لحاظ مبلغ قابل پرداخت از سوی بیمه قرار تأمین متناسب صادر می‌کند.‏

سؤال: با توجه به مفاد ماده 45 قانون حمایت خانواده که بیان می‌دارد رعایت غبطه و مصلحت کودکان و نوجوانان در همه تصمیمات دادگاه‌ها و مقامات اجرایی الزامی است که علاوه بر کودکان، نوجوانان را هم مشمول حکم دانسته، آیا دعوای ملاقات یا حضانت ( مقالات مرتبط با حضانت - سوالات مرتبط با حضانت ) طفل بالغ کمتر از 18 سال قابل استماع و رسیدگی است یا خیر؟

بررسی حضانت فرزند توسط مادر - بررسی راهکارهای قانونی حضانت کودک - قانون واگذاری حق حضانت فرزندان صغیر یا محجور به مادران آنها - ماهیت تکلیفی حضانت در قانون مدنی - حضانت فرزند بعد از جدایی پدر و مادر - ضمانت اجرای حضانت به امر قانون 

پاسخ: اولا- در خصوص «حضانت فرزند بالغ کمتر از هجده سال»، مستنداً به ماده 1210 قانون مدنی و رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور به شماره 20 مورخ 3ر10ر1364، با رسیدن طفل به سن بلوغ شرعی که در پسر پانزده سال تمام قمری و در دختر نه سال تمام قمری است، موضوع حضانت (امر غیر مالی) منتفی است و فرد بالغ (پس از بلوغ شرعی) می‌تواند با هریک از والدین یا اجداد خود که بخواهد، زندگی کند.‏

ثانیاً- در مورد «ملاقات فرزند بالغ کمتر از هجده سال»، با عنایت به منطوق ماده 45 قانون حمایت خانواده 1391، چنانچه مصلحت و غبطه کودک یا نوجوان ایجاب کند، صدور حکم ملاقات چنین فرزندی با هر یک از والدین و تهیه الزامات آن توسط طرف دیگر بلااشکال است و احراز این امر با دادگاه است.

منبع : اطلاعات

آیا می دانید نفقه زن چگونه محاسبه می گردد؟     عدم امکان پذیرش صورتجلسات هیئت مدیره بصورت وکالتی در شرکت های تجارتی

پست های مرتبط