آئین نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران
شماره 61254/ت18432ک - 11/5/1376
ریاست جمهوری – دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران
اکثریت وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ 30/4/1376 با توجه به اختیار تفویضی هیأت وزیران (موضوع تصویبنامه شماره 16632/ت30هـ مورخ 13/2/1373) و به استناد بند «الف» ماده (4) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1372 – آئین نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی را به شرح زیر تصویب نمودند :
فصل اول – تعاریف و مفاهیم
ماده 1- واژه ها و اصطلاحات بکار رفته در این آئین نامه دارای تعاریف زیر است :
الف – سازمان : عبارت از سه سازمان منطقه آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران در قشم، کیش ، چابهار و دبیرخانه شورای عالی است.
ب – منطقه : عبارت از هر یک از سه منطقه آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران است.
پ – وظیفه : عبارت از تلاشی انسانی است که برای رسیدن به هدفی معین در سازمان انجام می شود، این تلاش می تواند ذهنی یا جسمی باشد.
ت – شغل : عبارت از مجموعه وظایف و مسؤولیتهای مرتبط و مستمر و مشخصی است که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده است.
ث- پست : عبارت از مجموعه ای از وظایف و مسؤولیتهای مرتبط است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می کند.
ج – مشاغل تخصصی : عبارت از مشاغلی است که به اعتبار ماهیت وظایف و هدفهای سازمانی، طبع کار آنها مستلزم داشتن پاره ای اطلاعات و دانشهای از پیش کسب شده است.
چ – شرایط احراز شغل : عبارت از مجموعه تواناییها، قابلیتها، اطلاعات و مهارتهایی است که داشتن آنها برای انجام وظایف و قبول مسؤولیتهای شغل ضروری است.
ح – ارزشیابی شغل : عبارت از مقایسه مهارتها، مسؤولیتها، کوششها و شرایط محیط کار هر یک از مشاغل سازمان به منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی آنها با استفاده از معیارها و ضوابط مورد سنجش است.
خ – تجربه : عبارت از شناسایی و راهبری اکتسابی است که در انجام کاری به مرور زمان و حین انجام خدمت به دست می آید.
د – شرح وظایف : عبارت از شرح منظم و مدونی است که وظایف، مسؤولیتها و اختیارات مشاغل سازمان را مشخص می سازد.
ذ – تطبیق : عبارت است از وفق دادن وضع کارکنان سازمان با ضوابط آئین نامه حقوق و دستمزد .
ر – حقوق مبنا: عبارت است از مجموع عوامل ارزیابی ضربدر ضریب جدول (ارزش ریالی عوامل ارزیابی ).
ز – حداقل مزد : عبارت از حداقل دستمزد یا حقوقی است که به منظور حمایت از نیروی کار، براساس ماده (26) آئین نامه مقررات اشتغال نیروی انسانی، بیمه و تأمین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران تعیین و اعلام می شود.
ژ – حقوق پایه : عبارت است از مجموع حقوق مبنا به علاوه حداقل مزد به اضافه افزایش سنواتی .
س – حق جذب : عبارت است از درصدی از حقوق پایه که براساس نیاز سازمان به نیروهای متخصص و با توجه به فراوانی و یا کمبود آنها در بازار کار، براساس جدول شماره (16) این آئین نامه پرداخت می گردد.
ش – حقوق : عبارت از دریافت مقرری ثابت، براساس آئین نامه حقوق و دستمزد سازمان بابت انجام وظایف طی روزهای ماه است.
ص – فوق العاده اشتغال در منطقه : عبارت است از درصدی از حقوق مبنا که به منظور جذب نیروی انسانی برای اشتغال در منطقه براساس جدول شماره (17) پرداخت می شود.
ض – ابتکار : عبارت از آفرینش روشهای تازه برای پیشبرد کارها (نوآوری ) است.
ط – مهارت : عبارت از دارابودن قابلیت و توانایی کافی برای انجام وظایف به نحو دقیق و مطلوب است.
ظ – کوشش فکری : عبارت از تلاش ذهنی است که در جهت کشف یا استقرار ارتباطهای کاملتر بین پدیده ها صورت می گیرد.
ع – کمیته ارزیابی و تطبیق : به منظور ارزیابی مشاغل کارکنان هر سازمان و تعیین شرایط احراز شغل در سازمان و تطبیق وضع کارکنان شاغل با ضوابط و مقررات ذیربط در هر سازمان کمیته ای مرکب از سه نفر شامل مدیر عامل یا نماینده ایشان، معاون اداری و مالی و مدیر امور اداری تشکیل می شود.
غ – کمیته نظارت و هماهنگی : به منظور ایجاد هماهنگی و نظارت بر اجرای این آئین نامه ، کمیته ای مرکب از سه نفر تحت ریاست یکی از معاونان دبیرخانه به انتخاب دبیر تشکیل می گردد.
فصل دوم – روش تعیین حقوق و دستمزد کارکنان
ماده 2- کلیه کارکنان سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مشمول این آئین نامه هستند.
ماده 3- حقوق پایه کارکنان از مجموع ارزش ریالی عوامل ارزیابی – موضوع ماده (4) – به علاوه حداقل مزد – موضوع بند «ش» ماده (1) این آئین نامه – و با افزایش اضافات سنواتی تشکیل می شود.
ماده 4- عوامل ارزیابی :
به منظور تعیین حقوق کارکنان سازمان ، از روش امتیازی شخص – شغل استفاده می شود. بر این اساس خصوصیات فردی قابل اندازه گیری کارکنان تحت عنوان مشخصه های فردی (مهارتها)، همچنین عوامل تشکیل دهنده مشاغل سازمان تحت عنوان عوامل شغلی مشخص می شود.
تبصره 1- مشخصه های فردی (مهارتها) شامل تحصیلات کلاسیک، تجربه و دوره های آموزشی و عوامل شغلی شامل مسؤولیتها و کوششهای فکری و جسمانی و شرایط محیط کار است.
تبصره 2- تخصیص امتیازات شغل مستلزم رعایت حداقل و حداکثر شرایط احراز هر شغل بوده و به تحصیلات و تجربه مازاد بر حداکثر شرایط احراز شغل امتیازی تعلق نخواهد گرفت. در موارد استثنا که سازمان به دلیل وجود تواناییها و سوابق، علاقمند به گماردن فردی خارج از ضوابط و شرایط احراز باشد، مورد صرفاً با تایید مدیر عامل سازمان عملی خواهد بود. در این صورت با توجه به میزان مغایرت سوابق و تحصیلات فرد با حداقل شرایط احراز، طبق نظر کمیته ارزیابی حقوق و دستمزد سازمان درصدی بین 50% تا 90% از امتیازات شغل به وی تعلق می گیرد و امتیازات فردی عیناً محاسبه می شود. میزان امتیاز هر عامل و درصد آن نسبت به کل امتیازات در جدول شماره (1) آمده است.
جدول شماره (1)
ماده 5- مشخصه های فردی تعیین حقوق کارکنان (مهارتها):
عبارت از مجموعه تواناییهای اکتسابی است که دراثر آموختن عملی، نظری یا فراگیری علمی برای فرد حاصل می شود.
(4900) امتیاز معادل چهار و نه درصد (49%) کل امتیازها به مشخصه های فردی (مهارتها) اختصاص داده می شود.
الف – تحصیلات کلاسیک : تحصیلات کلاسیک عبارت است از مجموعه معلومات لازم برای تصدی و انجام وظایف هر شغل که از طریق دوره های دبستانی، راهنمایی، دبیرستانی و دانشگاهی به دست می آید. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان و محل تحصیل و ارتباط رشته تحصیلی مورد نیاز با شغل دارد.
(2700) امتیاز معادل بیست و هفت در صد (27%) از کل امتیازها به عامل تحصیلات کلاسیک اختصاص می یابد.
(2200) امتیاز معادل بیست و دو درصد (22%) از کل امتیازها به عامل سطوح تحصیلی اختصاص می یابد.
چگونگی تقسیم بندی امتیازهای سطوح تحصیلی به شرح جدول شماره (2) تعیین می شود.
جدول شماره (2)
تبصره – مدرک تحصیلی معادل از هشتاد درصد (80%) امتیاز مدرک تحصیلی مربوط برخوردار است.
امتیاز دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی
(500) امتیاز معادل پنج درصد (5%) کل امتیازها به شرح جدول شماره (3) به دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی اختصاص می یابد.
تبصره 1- (300) امتیاز از امتیازات فوق الذکر به دانشگاه محل تحصیل و (200) امتیاز به ارتباط رشته تحصیلی با شغل اختصاص می یابد.
جدول شماره (3)
تبصره 2- گروه بندی دانشگاهها (اعم از داخل و خارج) براساس تقسیم بندی وزارت فرهنگ و آموزش عالی می باشد.
ب – تجریه :
تجربه عبارت از مدت زمانی است که برای آشنایی با روشهای کار از طریق انجام امور مربوط به وظایف هر شغل به دست می آید. ملاک تحصیص امتیاز و تعیین درجات عامل تجربه بستگی به مدت زمانی دارد که تجربه ها در آن زمان به دست می آید.
(1800) امتیاز معادل هجده درصد (18%) از کل امتیازها به عامل تجربه اختصاص می یابد.
تبصره 1- در نظام حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد، سوابق خدمتی افراد به دو دوره ده ساله تقسیم می شود و امتیاز متعلقه با در نظر گرفتن میزان تحصیلات در هر زمان و رعایت مفاد تبصره (2) ماده (4) به شرح جدول شماره (4) محاسبه می شود.
تبصره 2- استخراج امتیازها از بالاترین مدرک تحصیلی به پآئین صورت می پذیرد.
تبصره 3- در تطبیق با شرایط احراز پست، هر دو سال تجربه مرتبط معادل یک سال تحصیل و حداکثر تا یک درجه افزایش مدرک محاسبه می شود. در صورت گذراندن حداقل (200) ساعت دوره آموزشی در فاصله بین دیپلم تا لیسانس تا دو درجه افزایش مدرک تحصیلی قابل قبول خواهد بود.
تبصره 4- در تخصیص امتیازات تجربه با در نظر گرفتن تجارب منطبق، مرتبط و غیر مرتبط به ترتیب معادل 100% ، 75% و 25% اعداد جدول تجربه محاسبه می شود.
جدول شماره (4)
ج – دورهای آموزشی :
دوره های آموزشی به آن دسته از دوره هایی اطلاق می شود که کارکنان به منظور فراگرفتن مهارتهای مورد نیاز سازمان و ارتقای سطح آگاهیهای تخصصی و آشنایی با روشهای جدید انجام کار در مراکز آموزشی مورد تأیید سازمان شرکت نموده و گواهینامه رسمی پایان دوره دریافت کرده باشند.
(400) امتیاز معادل چهار درصد(4%) کل امتیازها به عامل دوره های آموزشی اختصاص می یابد. ملاک تخصیص امتیاز به این عامل بستگی به نوع و ساعات طی دوره های آموزشی به شرح جدول شماره (5) دارد.
جدول شماره (5)
تبصره 1- شرایط استفاده از امتیاز دوره های نیمه تخصصی داشتن حداقل مدرک دیپلم و دوره های تخصصی داشتن حداقل مدرک لیسانس است.
تبصره 2- اگر فردی شرایط تحصیلی لازم برای کسب امتیاز دوره ای را نداشته باشد و دوره مربوط را بگذراند، از امتیاز مربوط به دوره یک رده پآئین تر برخوردار می شود.
ماده 6- عوامل شغلی :
عبارت از عواملی هستند که به ماهیت وضعیت شغل بستگی دارد و شامل خصوصیات فردی شاغل نمی شود. مشاغل سازمان براساس میزان کوششهای فکری و جسمانی مورد نیاز و میزان و نوع مسؤولیتهای مربوط مورد ارزیابی قرار می گیرد.
(5100) امتیاز معادل پنجاه و یک درصد (51%) از کل امتیازها به عوامل شغلی تعلق می گیرد.
ماده 7- عوامل اساسی ارزیابی مشاغل سازمان عبارت است از :
الف – عامل مسؤولیتهای و تخصص:
عامل مسؤولیتها به وظایفی گفته می شود که شاغل در قبال افراد یا ضوابط یا یک مجموعه سازمانی دارد.
(3650) امتیاز معادل سی و شش و نیم درصد (5/36%) کل امتیازها به عامل مسؤولیتها و تخصص تعلق می گیرد. عامل مسؤولیتها و تخصص با توجه به مشاغل سازمان به عوامل فرعی زیر تقسیم می شود :
الف – 1- عامل مسؤولیت سرپرستی :
سرپرستی عبارت از نظارت و رسیدگی ، کمک و ارشاد ، تعلیم، هماهنگی و تقسیم کار بین افراد تحت سرپرستی به منظور انجام صحیح کار است.
(1600) امتیاز معادل شانزده درصد (16%) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت سرپرستی اختصاص می یابد.
ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به تعداد افراد تحت سرپرستی، کیفیت کار و ماهیت پست سازمانی به شرح زیر دارد :
الف –1-1- سرپرستی افراد :
سرپرستی افراد عبارت از نظارت ، رسیدگی، کمک، ارشاد، تعلیم، آموزش، هماهنگی و تقسیم کار بین افراد تحت سرپرستی به منظور انجام صحیح کار است و شامل دو نوع سرپرستی مستقیم و سرپرستی مستقیم و سرپرستی غیر مستقیم می شود.
(400) امتیاز معادل چهار درصد (4%) از کل امتیازها به عامل سرپرستی افراد اختصاص می یابد.
الف – 1-1-1- سرپرستی مستقیم :
سرپرستی مستقیم آن است که فرد مستقیماً در ارتباط با کار سایر کارکنان تحت نظارت خود قرار گیرد. ملاک تعیین درجات و امتیازهای متعلقه به شرح زیر است :
درجه 1- به ازای هر نفر از کارکنان ساده اداری، مالی ، فنی، بازرگانی و مشابه (4) امتیاز، حداکثر (80) امتیاز .
درجه 2- به ازای هر نفر از کارکنان ارشد اداری، مالی ، فنی، بازرگانی و مشابه (12) امتیاز، حداکثر (96) امتیاز.
درجه 3- به ازای هر نفر از کارشناسان و سرپرستان اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (26) امتیاز، حداکثر (130) امتیاز.
درجه 4- به ازای هر نفر از رؤسای بخش واحدهای اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (36) امتیاز، حداکثر (180) امتیاز،
درجه 5- به ازای هر نفر از مدیران امور واحدهای مختلف سازمان (48) امتیاز، حداکثر (240) امتیاز.
الف –1-1-2- سرپرستی غیر مستقیم :
سرپرستی غیر مستقیم آن است که فرد به واسطه افراد دیگر با کار سایر کارکنان در واحد تحت نظارت خود مرتبط باشد. تعداد نفرات سرپرستی غیر مستقیم با همان درجات مشخص شده در سرپرستی مستقیم ، طبق جدول شماره (6) ارزیابی می شود.
جدول شماره (6)
الف –1-2- سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی
سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی عبارت از اختصاص امتیاز برای ارزیابی کمیت و کیفیت حیطه نظارت و ضرورت مهارت در اداره و هماهنگی فعالیتهای تحت نظارت در نظام تشکیلاتی سازمان است.
(1200) امتیاز معادل دوازده درصد (12%) از کل امتیازها به عامل سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی اختصاص می یابد.
ملاک تحصیص امتیاز به این عامل بستگی به سطح سازمانی و کمیت و کیفیت انجام وظایف به شرح جدول شماره (7) دارد.
جدول شماره (7)
تبصره – به جانشینان و سرپرستان هر سطح مدیریت یا معاون مدیر 80% امتیازات عامل سرپرستی مربوط به مدیر مربوط تعلق خواهد گرفت.
الف –2- عامل تماس و ارتباط :
عامل تماس و ارتباط عبارت است از ارتباط با دیگران بر حسب الزامات شغلی به منظور انجام و رفع مشکلات کار و ایجاد حسن تفاهم و هماهنگی در جهت پیشبرد اهداف سازمان، ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت ارتباط دارد.
در تخصیص امتیاز مسؤولیت تماس و ارتباط، حدود و وسعت ارزیابی به گونه ای تنظیم می شود که در صورت عدم تماس و ارتباط لازم، بخشی از امور واحد یا سازمان مختل شده و شاغل باید در مقابل اثرات آن پاسخگو باشد. ارزیابی مسؤولیت تماس و ارتباط شاغلان و ملاک تعیین درجات مختلف، بستگی مستقیم به اهمیت و اثرات برقراری تماس و ارتباط در داخل و خارج سازمانها دارد.
(450) امتیاز معادل چهار و نیم درصد (45%) از کل امتیازها به عامل تماس و ارتباط تعلق می گیرد.
الف –2-1- عامل تماس و ارتباط داخلی سازمان :
(200) امتیاز معادل دو درصد (2%) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت تماس و ارتباط داخلی سازمان تعلق می گیرد.
ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات برقراری تماس و ارتباط در داخل سازمان به ترتیب زیر دارد :
درجه 1- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی موظف است در سطح همکاران در واحد سازمانی، تماس و ارتباط مؤثر کاری برقرار کند. (40امتیاز)
درجه 2- شاغل به منظور انجام وظایف جاری علاوه بر همکاران، موظف است با ارباب رجوع داخل سازمان، تماس و ارتباط مؤثر کاری برقرار کند .(80امتیاز)
درجه 3- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس مؤثر کاری با همکاران و ارباب رجوع، با سایر واحدهای سازمانی در تهران و منطقه در تماس بوده و ضمن کسب یا ارایه اطلاعات لازم ایجاد هماهنگی می کند. (120 امتیاز).
درجه 4- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس و ارتباط مؤثر کاری با کلیه واحدهای سازمان در تهران و منطقه با مدیران واحدهای مختلف سازمانی در تماس بوده و ضمن کسب یا ارایه اطلاعات و ایجاد هماهنگی، با تشکیل جلسات موجب تأمین اهداف معین می شود. (160امتیاز)
درجه 5- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس مؤثر کاری با کلیه مدیران واحدها در تهران و منطقه، به منظور تأمین هدفهای معین و اصولی واحدهای مختلف سازمانی ، با مدیر عامل در تماس و ارتباط مستقیم است. (200 امتیاز)
الف –2-2- عامل تماس و ارتباط با خارج از سازمان :
(250) امتیاز معادل دو و نیم درصد (5/2%) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت تماس و ارتباط با خارج از سازمان اختصاص می یابد.
ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات این گونه تماسها به ترتیب زیر دارد:
درجه 1- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط کاری با خارج از سازمان در سطح همردیفان مانند فروشندگان، کارکنان اداری، کارکنان فنی و نظایر آن است. (50امتیاز)
درجه 2- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط نسبتاً مهم با خارج از سازمان در سطح کارشناسان و مسؤولان دوایر برای پیگیری مسایل فنی، مالی، اداری و بازرگانی است. (100 امتیاز)
درجه 3- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط مؤثر و مهم با خارج از سازمان در سطح رؤسای ادارات دولتی و بخش خصوصی برای حل و فصل مسایل فنی، مالی، اداری و بازرگانی است. (150امتیاز)
درجه 4- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط مؤثر و بسیار مهم با خارج از سازمان در سطح مدیران کل و مدیران عامل بوده و برای تأمین هدفهای معین و اصولی سازمان و عقد قراردادهای تجاری، مذاکرات لازم را انجام می دهد. (200امتیاز)
درجه 5- شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس و ارتباط مؤثر و مهم با مدیران عامل و مدیران کل شرکتها و ادارات دولتی، با مقامات بالای وزارتخانه ها مانند معاونان وزرا، همچنین با خارج از کشور به منظور تأمین هدفهای اساسی سازمان در ارتباط است. (250امتیاز)
اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل تماس و ارتباط براساس جدول شماره (8) می باشد.
جدول شماره (8)
الف – 3- عامل فرمها و گزارشها :
عامل فرمها و گزارشها عبارت از تهیه، ثبت و ضبط اطلاعات و سوابق طرحها، نقشه ها، کروکیها و آمارهای مختلف و تجزیه و تحلیل فرمها به منظور ارایه گزارشهای لازم است.
(400) امتیاز معادل چهار درصد(4%) از کل امتیازها به عامل فرمها و گزارشها اختصاص می یابد.
ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت فرمها و گزارشها به ترتیب زیر دارد:
درجه 1- شاغل فرمهای ساده را تکمیل و آمارهایی از قبیل حضور و غیاب و خرید و فروش را ثبت، جمع آوری یا نگهداری می کند و گزارشهای ساده را – در حد ثبت یا استخراج وقایع – تعیین می کند.(50 تا 150 امتیاز)
درج 2- شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را تنظیم کرده و نوع وقایع را مشخص و تفکیک می کند. (100 تا 200 امتیاز)
درجه 3- شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را بررسی کرده و گزارشهای نسبتاً مهم یا طرحهای معمولی را تهیه می کند. (150 تا 250 امتیاز )
درجه 4- شاغل مسؤولیت بررسی، تجزیه و تحلیل فرمها، تهیه و تنظیم گزارشهای تحلیلی مهم حقوقی، اقتصادی، مالی ، فنی و اداری را به منظور اخذ تصمیمهای نهایی در چند واحد سازمانی بر عهده دارد. (250 تا 400 امتیاز)
تبصره – متخصصان و کارشناسان موردنیاز با تشخیص سازمان هر منطقه می توانند از امتیاز یک درجه بالاتر بهره مند شوند. اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل فرمها و گزارشها به شرح جدول شماره (9) صورت می گیرد.
جدول شماره (9)
الف –4- عامل مسؤولیت مالی، داراییها و مشاغل تخصصی :
مسؤولیت مالی و داراییها عبارت از حدود مسؤولیت در مورد نگهدرای، کنترل، دریافت، پرداخت و استفاده از وجوه نقد و اوراق بهادار و انجام کنترل عملیات مالی، نگهداری اموال و دارایی و اختیار تصویب هزینه های جاری و سرمایه ای، سفارشها و نگهداری اموال و داراییهاست. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان ارزش و اهمیت وجوه، اوراق و اسناد بهادار و میزان مسؤولیت نگهداری اموال و داراییها در انجام عملیات مالی دارد.
(1200) امتیاز معادل دوازده درصد (12%) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت مالی، داراییها و مشاغل تخصصی اختصاص می یابد.
عامل مسؤولیت مالی و دارایی به دو نوع مسؤولیت به شرح زیر تقسیم بندی می شود :
الف –4-1- عامل مسؤولیت مالی نقدی
این امتیاز به مشاغلی داده می شود که شاغل، مسؤولیت مستقیم وجوه نقدی را دارا باشند و با اندازه و میزان وجوه و حجم عملیات نقدی تحت اختیار به عنوان دریافت کننده یا پرداخت کننده یا تنخواه دار بستگی مستقیم داشته باشد. (200 امتیاز)
امتیاز مسؤولیت مالی نقدی با توجه به حجم عملیات و میزان وجوه نقد به هفت درجه به شرح جدول شماره (10) تقسیم بندی می شود.
الف –4-2- عامل مسؤولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها
این امتیاز به مشاغلی داده می شود که فقط با اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها سر و کار داشته باشند. (200 امتیاز)
امتیاز مسؤولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها به هفت درجه به شرح جدول شماره (10) تقسیم بندی می شود.
جدول شماره (10)
تبصره – مشاغلی که با وجوه نقدی سرو کار دارند از امتیاز ستون مسؤولیت مالی نقدی و مشاغلی که با اسناد و اوراق بهادار، کنترل عملیات و نگاهداری اموال و داراییها سرو کار دارند از امتیاز ستون اوراق بهادارو کنترل عملیات و نگهداری اموال و داراییها استفاده می کنند و مشاغلی که با هر دو عامل یاد شده تواماً سر و کار دارند، بنا به مورد از مجوع امتیازهای درجات مربوط در هر ستون استفاده می کنند.
الف –4-3- عامل مسؤولیت مشاغل تخصصی
امتیاز مسؤولیت مشاغل تخصصی طبق جدول شماره (11) به شاغلان متخصص تعلق می گیرد. (1200 امتیاز)
جدول شماره (11)
تبصره 1- امتیازهای جدول عامل مسؤولیت مالی و داراییها و جدول عامل مسؤولیت مشاغل تخصصی، مشروط به اینکه مجموع امتیازهای آنها از (1200) تجاوز نکند، با یکدیگر قابل جمع است.
تبصره 2- تعلق امتیاز مشاغل تخصصی موکول به دارابودن تحصیلات و تجربه منطبق یا مرتبط با شرایط احراز پست محوله بوده و توسط کمیته ارزیابی تعیین می شود.
ب – عامل کوششها
(1200) امتیاز معادل دوازده درصد(12%) از کل امتیازها به عامل کوششها اختصاص می یابد.
عامل کوششها عبارت از بکارگیری متعارف تلاش فکری و جسمانی توسط شاغل به منظور انجام وظایف شغلی محوله است و به دو نوع عامل کوشش فکری و کوشش جسمانی به شرح زیر تقسیم بندی می شود :
ب –1- عامل کوشش فکری
(900) امتیاز معادل نه درصد (9%) از کل امتیازها به عامل کوشش فکری اختصاص می یابد.
کوشش فکری عبارت از تلاش فکری با دقت، درجه تمرکز ذهنی، میزان قدرت تصمیم گیری، تجزیه و تحلیل مسایل، طراحی، برنامه ریزی، تجسم، قضاوت، سرعت انتقال، ابتکار و تدوین خط مشی و مقررات فکری معروفه و نتایج حاصل به شرح درجات زیر است :
درجه 1- شغل مستلزم کاربرد مهارتها و روشهای ساده و تکراری بوده و نیاز به دقت تمرکز حواس داشته، یا با ابزار اندازه گیری ساده سر و کار دارد. (75 تا 150 امتیاز)
درجه 2- شغل مستلزم تجزیه و تحلیل مسایل و روشهای مختلف بوده و نیاز به اتخاذ تصمیم برای تغییر یا تطبیق بعضی از موارد مهم روشها برای انجام کار دارد. (150 – 300 امتیاز)
درجه 3- شغل مستلزم طراحی یا تهیه و تدوین روشهای مختلف بوده و با مسایل و مشکلاتی مواجه می شود که نیاز به ابتکار، خلاقیت و در بعضی موارد قضاوت و تصمیم گیری دارد. (300-500 امتیاز)
درجه 4- شغل مستلزم اتخاذ تصمیم در موارد مختلف و تغییر برنامه و خط مشی برای واحد سازمانی است. (500-700 امتیاز)
درجه 5- شغل مستلزم اتخاذ تصمیم و تغییر خط مشی برای واحدهای مختلف سازمان و شرکتهای تابعه است. (700-900 امتیاز)
تبصره – متخصصان و کارشناسان مورد نیاز، به تشخیص سازمان می توانند از امتیاز یک درجه بالاتر و محققان از امتیاز تا دو درجه بالاتر بهره مند شوند.
اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل کوشش فکری به شرح جدول شماره (12) است.
جدول شماره (12)
ب – 2- عامل کوشش جسمانی
(300) امتیاز معادل سه درصد (3%) از کل امتیازها به عامل کوشش جسمانی اختصاص می یابد.
کوشش جسمانی عبارت از نوع، میزان و تکرار کوششهای جسمانی و حد سختی و صعوبت حرکات مورد نیاز برای انجام وظایف است.
ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان نیروی جسمانی مصرف شده و نتایج حاصل از آن دارد.
اعطای امتیاز کوشش جسمانی به مشاغل مطابق جدول شماره (13) صورت می گیرد.
جدول شماره (13)
تبصره – در اعطای امتیاز عامل شرایط کار، فقط جزء مؤثر عامل مورد توجه قرار می گیرد و به هر یک از مشاغل فقط امتیاز یک ردیف از ردیفهای جدول بالا اختصاص داده می شود.
پ – عامل شرایط کار (250) امتیاز معادل دو و نیم درصد (5/2%) از کل امتیازها به عامل شرایط کار اختصاص می یابد.
این عامل عبارت از میزان نامطبوع بودن محیط کار به دلیل وجوه عوامل ناراحت کننده فیزیکی و شیمیایی است. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به مدت و درصد شدت شرایط نامساعد محیط به شرح جدول شماره (14) دارد.
جدول شماره (14)
ماده 8- کارکنان پاره وقت – ساعتی و بازنشسته
1-8- حق الزحمه کارکنانی که به صورت پاره وقت و ساعتی با سازمان همکاری دارند با در نظر گرفتن هزینه های بالا سری کارکنان تمام وقت شامل بیمه، تعطیلات و مرخصی و غیره با توجه به ساعات و نوع همکاری آنان با سازمان بین 30% تا 60% علاوه بر حق الزحمه تعیین شده براساس این آئین نامه می باشد.
2-8- سازمان می تواند در صورت نیاز، از کارکنان بازنشسته دستگاهها به صورت حق الزحمه ای اعم از پاره وقت، ساعتی یا تمام وقت در مشاغل کارشناسی استفاده نماید.
در صورت ضرورت واگذاری اداره واحدی به کارمند بازنشسته ، سمت سرپرستی اداره واگذار خواهد شد که در این صورت 80% از مزایای پست ریاست یا مسؤولیت ذی ربط به وی متعلق می گیرد.
سنوات خدمت بازنشسته ها تا حداکثر (5) سال علاوه بر حداقل تجربه شرایط احراز شغل قابل محاسبه است.
تبصره – این قبیل کارکنان از مزایای رفاهی این آئین نامه و پاداش پایان خدمت به میزان ساعت کار کرد با فرمول زیراستفاده خواهند نمود.
ساعات کارکرد × مزایای رفاهی مرتبط = مزایای رفاهی فرد
150
ماده 9- ضریب ریالی امتیازهای موضوع این آئین نامه (155) ریال است.
ماده 10- به کارکنان شاغل در سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – فوق العاده هایی به شرح زیر پرداخت می شود:
1- فوق العاده جذب
به منظور امکان بهره گیری از تخصصهای ویژه مورد نیاز سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی و تأمین نیروی یادشده از بازار کار نیروی انسانی کشور، فوق العاده ای به عنوان فوق العاده جذب به شرح جدول شماره (15) پرداخت می شود.
تبصره 1- میزان فوق العاده جذب بستگی به میزان نیاز سازمانها و فراوانی یا کمیابی تخصص مورد نیاز در بازار کار نیروی انسانی داشته و از طریق شناخت و ارزیابی دو عامل مؤثر یادشده تعیین می شود.
- فوق العاده جذب توسط کمیته ارزیابی حقوق تعیین و با تصویب مدیر عامل قابل اجراست.
- میزان فوق العاده جذب در پایان هر سال با توجه به میزان کارآیی فرد، مورد ارزیابی مجدد قرار خواهد گرفت.
- فوق العاده مذکور با توجه به میزان ارتباط مدرک تحصیلی و تجربه فرد، با شرایط احراز شغل مورد تصدی توسط کمیته تطبیق تعیین می شود.
تبصره 2- فوق العاده جذب بر مبنای درصدی از حقوق پایه افراد محاسبه و پرداخت می شود.
جدول شماره (15)
- فوق العاده اشتغال در منطقه
به پرسنل شاغل در منطقه ، بر مبنای درصدی از حقوق پایه و فوق العاده جذب ، فوق العاده اشتغال طبق جدول شماره (16) پرداخت می شود.
جدول شماره (16)
جدول فوق العاده اشتغال در منطقه
مقطع تحصیلی لیسانس به بالا دیپلم تا لیسانس زیر دیپلم
درصد فوق العاده اشتغال 50% تا 70% - 30 تا 60% تا 40%
تبصره – میزان فوق العاده اشتغال در منطقه طبق جدول فوق و با در نظر گرفتن پارامترهایی چون محل تولد، محل سکونت ، نیاز استخدامی، محل اشتغال قبلی و غیر (به نسبت) طبق نظر کمیته ارزیابی و تصویب مدیر عامل به کارکنان قرار دادی (غیر روزمزد) قابل پرداخت است.
3- فوق العاده اضافه کار
فوق العاده اضافه کارکارکنان سازمان طبق فرمول زیر محاسبه و پرداخت می شود :
ساعت اضافه کار × حقوق ماهانه = فوق العاده اضافه کار
192
تبصره – حقوق ماهانه شامل حقوق پایه به اضافه فوق العاده های جذب و اشتغال در منطقه است.
4- عیدی و پاداش پایان سال
عیدی کارکنان براساس مصوبات مربوط به عیدی کارکنان مشمول قانون کار و پاداش پایان سال به میزان یک ماه حقوق پایه و حق جذب پرداخت می شود.
5- کارانه
به کارکنانی که در طول سال منشاء خدمات مؤثری بوده اند در چهارچوب بودجه مصوب براساس دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره هر سازمان (در مورد دبیرخانه به تصویب دبیر شورا) می رسد، هر سه ماه یک بار پاداش کارآیی (کارانه) پرداخت خواهد شد.
ماده 11- رفاه کارکنان شاغل در سازمان و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی
1- کمک هزینه مسکن
به کارکنان سازمانهای مناطق آزاد شاغل در منطقه با در نظر گرفتن وضعیت تأهل و تجرد مشروط براینکه از امتیازات مربوط به واگذاری زمین و مسکن یا خانه سازمانی استفاده نکرده باشند، کمک هزینه مسکن به شرح زیر پرداخت می شود:
الف – کمک هزینه مسکن افراد مجرد ماهانه به میزان 25% حقوق ماهانه به نحوی که حداقل از مبلغ 000/200ریال کمتر نباشد.
ب – کمک هزینه مسکن افراد متأهل ماهانه به میزان 50% حقوق ماهانه به نحوی که حداقل از مبلغ 000/400 ریال کمتر نباشد.
ج – به کمک هزینه مسکن افراد متأهل دارای فرزند به ازای هر فرزند (حداکثر تا دو فرزند) به میزان 5% حقوق ماهانه (حداقل برای هر فرزند 50000 ریال) افزوده می شود.
تبصره 1- مبالغ حداقل مندرج در بندهای «الف» ، «ب» و «ج» فوق الذکر همه ساله به میزان افزایش ضریب حقوق و مزایا اضافه خواهد شد.
تبصره 2- به پرسنل مأمور شاغل در تهران با توجه به میزان و نوع استفاده از امتیاز زمین و مسکن آماده فروش با قیمت ترجیحی می توان تا پنجاه درصد (50%) کمک هزینه مسکن پرداخت نمود.
تبصره 3- در صورتی که زن و شوهر هر دو در سازمان شاغل باشند، کمک هزینه مسکن همسر معادل افراد مجرد و کمک هزینه اولاد منحصراً به یک نفر آنان پرداخت می شود.
تبصره 4- در صورتی که زن و شوهر دو در سازمان شاغل باشند، تسهیلات مسکن واگذاری زمین و مسکن فقط به یک نفر از آنها تعلق خواهد گرفت.
تبصره 5- کارکنان زن شاغل در سازمانهای مذکور در صورتی که افراد تحت تکفل نداشته باشند از نظر پرداخت هزینه مسکن به عنوان مجرد تلقی می شوند.
2- تأمین مسکن
سازمان می تواند پس از ارزیابی میزان اجاره بهای منازل سازمانی، نسبت به اجاره موقت منازل مذکور به کارکنان خود اقدام نماید، در این صورت میزان ما به التفاوت مبلغ اجاره و کمک هزینه مسکن متعلقه – موضوع بند (1) این ماده توسط هر یک از طرفین به دیگری پرداخت می شود.
تبصره – حداکثر مدت استفاده از خانه سازمانی فوق اعم از اینکه از مزایای واگذاری زمین و یا مسکن استفاده شده یا نشده باشد سه سال است.
3- واگذاری زمین
سازمان می تواند طبق دستورالعمل مربوط نسبت به فروش زمین با قیمت ترجیحی برای احداث واحد مسکونی به کارکنان خود اقدام کند. در این صورت کارکنان حداکثر تا پایان مهلت مقرر در تبصره موضوع بند (2) حق استفاده از منزل سازمانی را خواهند داشت.
4- واگذاری مسکن
سازمان می تواند طبق دستورالعمل مربوط نسبت به فروش مسکن آماده با شرایط خاص به کارکنان خود اقدام نماید. در این صورت از تاریخ فروش و تحویل مسکن هیچیک از مزایای ردیفهای (1) و (2) و (3) فوق الذکر به آنان تعلق نمی گیرد.
5- وام تهیه یا تأمین مسکن
سازمان و دبیرخانه می توانند به کارکنان خود تا بیست میلیون ریال وام خرید یا تعمیر یا تبدیل به احسن برای منزل مسکونی در قالب اعتبار مصوب در بودجه سالانه براساس ضوابطی که به تأیید دبیرخانه خواهد رسید پرداخت و در اقساط پنج ساله مستهلک کنند.
6- واگذاری زمین یا مسکن
سازمان می تواند طبق دستورالعمل مربوط زمین مناسب برای احداث واحد مسکونی یا مسکن آماده با قیمت ترجیحی در اختیار کارکنان خود قرار دهد. در صورت واگذاری مسکن، کارکنان حق استفاده از مسکن سازمان یا کمک هزینه مسکن را ندارند و در صورت واگذاری زمین با قیمت ترجیحی، حداکثر تا پایان مهلت موضوع تبصره (4) بند (1) حق استفاده از امتیازات موضوع بند (1) را خواهند داشت.
7- هزینه آب و برق
با توجه به هزینه سنگین آب وبرق در منطقه پنجاه درصد (50%) هزینه آب و برق کارکنان شاغل در منطقه تا سقفی که هر ساله توسط هیأت مدیره سازمان هر منطقه تصویب می شود توسط سازمان قابل پرداخت است.
8- کمک هزینه ایاب و ذهاب
سازمان مناطق آزاد در صورت امکان وسیله ایاب و ذهاب برای تردد کارکنان به محل کار را فراهم می کنند. در غیر این صورت کمک هزینه ایاب و ذهاب برای 15% حقوق پایه به علاوه حق جذب مشروط بر اینکه حداقل از 000/75 ریال در ماه کمتر و از حداکثر 000/175 ریال در ماه بیشتر نباشد، پرداخت می شود. حداقل و حداکثر مذکور همه ساله به میزان ضریب افزایش حقوق و مزایا اضافه می شود.
9- بلیط رفت و برگشت به منطقه
الف – به کارکنان ساکن منطقه 50% هزینه رفت و برگشت خود و خانواده تحت تکفل( حداکثر 5نفر) از منطقه در صورت مسافرت تا چهار بار در سال پرداخت می شود.
ب – به آن دسته از کارکنان ساکن در منطقه که براساس قرار داد مربوط می توانند 192 ساعت کار ماهانه را در ایام کمتری انجام دهند و بقیه ماه را از تعطیلی استفاده کنند، 65% هزینه بلیط رفت و برگشت ماهانه فرد قابل پرداخت است.
ج – خانواده درجه یک کارکنان ردیفهای «الف» و «ب» (حداکثر 4 نفر) می توانند یک بار در سال با استفاده از پنجاه درصد (50%) تخفیف بلیط رفت و برگشت به منطقه سفر کنند.
د – کارکنان مأمور یا شاغل در دفاتر تهران می توانند برای خود و اعضای خانواده درجه یک (حداکثر 5 نفر) در هر سال یک بار برای حداکثر (4) روز از پنجاه درصد (50%) تخفیف بلیط و هزینه اقامت در منطقه استفاده کنند.
هـ – کارکنان دبیرخانه و خانواده درجه یک آنان حداکثر (5) نفر می توانند سالانه یکبار (حدکثر به مدت 5روز) از صد درصد تخفیف بلیط و محل اقامت که توسط منطقه پرداخت خواهد شد به یکی از مناطق مسافرت نمایند.
10- عایله مندی
به کارکنان سازمان و دبیرخانه اعم از زن و مرد به ازای هر فرزند تحت تکفل ماهیانه مبلغ 000/4ریال (حداکثر دو فرزند علاوه بر کمک عایله مندی قانون تأمین اجتماعی ) به عنوان حق عایله مندی پرداخت می شود. این مبلغ همه ساله به نسبت ضریب افزایش حقوق و مزایا اضافه می شود.
11- هدایا
به هر یک از کارکنان سازمان و دبیرخانه برای اعیاد و مراسم رسمی از جمله نیمه شعبان، دهه مبارک فجر، روز زن و غیره سالانه معادل مبلغ 000/500 ریال هدیه پرداخت می شود. مبلغ مذکور همه ساله به نسبت ضریب افزایش حقوق و مزایا اضافه خواهد شد.
12- کمکهای غیر نقدی
به هر یک از کارکنان سازمان و دبیرخانه سالانه معادل هفتصد و پنجاه هزار (000/750) ریال خواربار و سایر مایحتاج ضروری تهیه و تحویل داده می شود. این مبلغ همه ساله به نسبت افزایش ضریب حقوق و مزایا اضافه می شود.
13- غذای کارکنان
به ازای هر روز کار در منطقه دو وعده و در تهران یک وعده غذای گرم داده می شود یا معادل ریالی آن به کارکنان پرداخت می شود.
14- هزینه بیمه و درمان
سازمان و دبیرخانه می توانند پس از توافق با سازمان تأمین اجتماعی سهم درمان کارکنان خود (29/7 حق بیمه) را براساس دستورالعملی که تهیه خواهد شد صرف هزینه درمان آزاد کارکنان کند.
15- بیمه عمر و حوادث
سازمان و دبیرخانه می توانند کارکنان و مدعوین خود را نزد یکی از شرکتهای بیمه داخلی در قالب اعتبار پیش بینی شده در بودجه سنواتی بیمه عمر و حوادث کنند.
16- شرکتهای تعاونی و صندوق پس انداز:
سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد می توانند برای رفاه حال کارکنان خود مبادرت به تأسیس صندوق پس انداز و شرکتهای تعاونی کارمندی (مسکن، مصرف و اعتبار) به صورت مشترک یا مستقل نموده و همه ساله به میزان پیش بینی شده در بودجه به این واحدها کمک کنند.
تبصره – دستورالعمل صندوق پس انداز فوق الذکر به تصویب دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد خواهد رسید.
17- وام ضروری
سازمان و دبیرخانه می توانند برای رفع حوایج ضروری به کارکنان خود مبلغی به عنوان وام ضروری پرداخت و ظرف دو سال مستهلک نمایند. میزان این وام براساس دستورالعملی که به تائید دبیرخانه خواهد رسید تعیین می شود.
ماده 12- اضافات سالانه
اضافات سالانه براساس مصوبات شورای عالی مناطق آزاد محاسبه و پرداخت می شود. بدیهی است این اضافات از میزان مصوبات شورای عالی کار کمتر نخواهد بود.
ماده 13- اضافات سنواتی
در قبال هر سال خدمت در سازمان و دبیرخانه مبلغی به عنوان حق سنوات خدمت پرداخت می شود. مبلغ اضافات سنواتی همه ساله بین سه تا پنج درصد حقوق پایه و حق جذب ( با توجه به میزان کارآیی) توسط بالاترین رده مدیریت قسمتها تعیین و تحت عنوان اضافه سنواتی به طور جداگانه در ذیل حقوق پایه قرار می گیرد.
ماده 14- ترفیعات و تغییر شغل
ترفیعات و تغییر شغل با در نظر گرفتن شرایط احراز شغل جدید و ارزشیابی مجدد شغل و شاغل به عمل خواهد آمد.
ماده 15- سایر موارد
1- مزایایی که طبق قوانین و مقررات مربوط به جانبازان، آزادگان و ایثارگران تعلق می گیرد در مورد کارکنان جانباز و آزاده و ایثارگر سازمان و دبیرخانه نیز اجرا می شود.
2- امتیازات مربوط به تعیین حقوق و مزایای مدیران عامل هر یک از سازمانها و دبیر شورای عالی مناطق آزاد براساس جمع امتیازهای فردی هر یک و حداکثر امتیازهای شغلی مندرج در این آئین نامه محاسبه می شود.
3- مرخصی سالانه کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری و دبیرخانه سی روز می باشد که در صورت عدم امکان استفاده به علت نیاز سازمان تا (15) روز آن در سال قابل ذخیره و یا بازخرید می شود. در هر صورت کلاً بیش از (60) روز مرخصی قابل ذخیره نیست.
ماده 16- فوق العاده مأموریت و هزینه سفر
- فوق العاده مأموریت روزانه کارکنان تمام وقت معادل30/4/1 حقوق پایه و حق جذب و فوق العاده مأموریت روزانه کارکنان ساعتی معادل هشت ساعت نرخ هر ساعت کار محاسبه و پرداخت می شود.
حق الزحمه عادی کارکنان ساعتی در ایام مأموریت معادل هشت ساعت محاسبه و قابل پرداخت است.
- فوق العاده مأموریت روزانه اعضای غیر موظف هیأت مدیره سازمان و هر یک از شرکتها معادل فوق العاده روزانه مأموریت جذب بالاترین عضو موظف هیأت مدیره و نهایتاً مدیر عامل قابل محاسبه و پرداخت است.
- در اعزام به مأموریت وسیله ایاب و ذهاب تا مبدا خروجی و بالعکس، بلیط وسیله نقلیه و همچنین محل اقامت و غذا توسط سازمان تأمین می شود. در غیر اینصورت هزینه های مربوط با ارایه اسناد مثبته قابل پرداخت خواهد بود. فوق العاده مأموریت و هزینه سفر خارج از کشور طبق جدول شماره (17) قابل پرداخت است.
جدول شماره (17)
تبصره – مبالغ مندرج در جدول فوق با تصویبنامه هیأت دولت در خصوص تعیین ارز مورد نیاز مأمورین اعزامی به خارج از کشور با توجه به رده های همترازی افزایش خواهد یافت.
ماده 17- با توجه به تفاوتهای سازمانهای هر یک از مناطق آزاد و نقشهای متفاوت آنها در رسیدن به اهداف مورد نظر، تعیین شرایط احراز هر یک از مشاغل با تصویب هیأت مدیره سازمان قابل اجراست.
ماده 18- شرکتهای تابعه سازمانهای مناطق آزاد تابع آئین نامه های مصوب مجامع خود خواهند بود.
ماده 19- این متن جایگزین تصویبنامه شماره 42154/ت16497ک مورخ 6/4/1375 می شود.
این تصویبنامه در تاریخ 11/5/1376 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
معاون اول رئیس جمهور – حسن حبیبی
نوع : آیین نامه
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1376/04/30
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : شورایعالی مناطق آزادتجاری -صنعتی -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
آئین نامه اصلاحی ، آئین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی لازم اجراء و طرز رسیدگی به شکایت از عملیات اجرائی مصوب 6 تیر ماه 1355 قانون چگونگی تعیین وظایف و صلاحیت شاغلان حرفه های پزشکی و وابسته به آن
