قانون موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آفریقای جنوبی
شماره 979-ق 4/4/1380
حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای سید محمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 187/21926 مورخ 19/1/1380 دولت درخصوص موافقتنامه بازرگاهنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 22/3/1380 مجلس شورای اسلامی عینا" تصویب و به تائید شورای نگهبان رسیده است ، دراجرای اصل یکصد و بیست سوم (123) قانون اساسی به پیوست ارسال می گردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
شماره 14409 9/4/1380
قانون موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و دوم خرداد ماه یکهزار وسیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 30/3/1380 به تائید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 979- ق مورخ 4/4/1380 واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می گردد.
رئیس جمهور - سید محمد خاتمی
ماده واحده - موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی مشتمل بر یک مقدمه و نوزده ماده بشرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی
مقدمه : نظر به اینکه جمهوری اسلامی ایران ( که از این پس ایران نامیده می شود) و جمهوری آقریفای جنوبی ( که از این پس آفریقای جنوبی نامیده می شود) با عنایت به روابط دوستانه اخیر کشورهای آنها و با تشخیص تمایل طرفین نسبت به برقراری روابط بین یکدیکر، که همکاری میان آنها را حمایت ، تکمیل و گسترش خواهد داد و باعزمی راسخ در جهت تحکیم ، تقویت و متنوع ساختن روابط تجاری میان دو کشور تا حد کامل ظرفیت روبه رشد خویش به منظور تامین نیازهای یکدیگر بر اساس منافع متقابل و آن نیز بر پایه رفتار غیر تبعیض آمیز و با توجه به اینکه روباط تجاری پویاتری که ایران و آفریقای جنوی خواهان آن هستند، همکاری نزدیکی را در کلیه فعالیتهای تجاری می طلبد و با اعتقاد به اینکه چنین همکاری همگام با توسعه خط مشی های آنها، می بایست به شکل عملی تدریجی صورت پذیرد و علاوه بر آن ، با تمایل بر تقویت روابط خویش و مساعدت مشترک درزمینه همکاریهای تجاری بین المللی ،تصمیم گرفته اند موافقتنامه ای در زمینه همکاریهای تجاری با یکدیگر به امضاء برسانند و لذا ایران و آفریقای جنوبی (که از این پس به طورمشترک (طرفین متعاهد) و به طور انفرادی (طرف متعاهد) خوانده می شوند) بدین وسیله بشرح ذیل توافق می نمایند:
ماده 1- طرفین متعاهد در چهارچوب قوانین مربوط کشورهای خویش می بایست کلیه اقدامات لازم را جهت تسهیل و پیشبرد روباط تجاری و اقتصادی بین دو کشور بعمل آورند.
ماده 2-
1- هر یک از طرفین متعاهد با رعایت ماده (4) می بایست رفتار غیر تبعیض آمیز را در موارد ذیل نسبت به طرف متعاهد دیگر معمول دارد:
الف - حقوق گمرکی و کلیه عوارض و مالیاتهائی که که برواردات و صادرا کالاها تعلق می گیرد و همچنین نحوه وضع اخذ حقوق ، عوارض و مالیاتهای مزبور0
ب - مقررات قانونی راجع به ترخیص گمرکی ، ترانزیت ، انبارداری و بارگیری مجدد.
ج - مالیاتهای داخلی و سایر عوارض از هر نوع که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر کالاهای وارداتی وضع شده باشد.
د- روشهای پرداخت ناشی از اجرای این موافقتنامه ونحوه انتقال پرداختهای مزبور0
ه - محدودیتهای کمی بر واردات و صادرات 0
و - مقررات قانونی راجع به خرید، فروش ، حمل و نقل ، توزیع و مصرف کالا در بازار داخلی 0
2- هر یک از طرفین متعاهد با رعایت ماده (4) در کلیه موارد مربوط به مجوزهای واردات و صادرات و یا اجازه نامه هائی که در قوانین مربوط به آن مقرر گردیده است ، می بایست رفتاری را که حداقل برابر رفتار مساعدی است که در مورد هر کشور ثالث معمول می دارد، در مورد کشورطرف متعاهد دیگر قائل گردد.
ماده 3- هرگونه امتیاز، مساعدت ، ترجیح یا معافیتهائی که یک طرف متعاهد یا رعایت ماده (4) برای کالاهای از مبداء سرزمین یک کشور ثالث یا به مقصد سرزمین آن قائل می شود و یا ممکن است قائل گردد می بایست بلافاصله و بدون هیچ شرطی نسبت به کالاهای مشابهی که از مبداء سرزمین طرف متعاهددیگر یا به مقصد سرزمین آن طرف وارد می شوند، قائل شود.
ماده 4- مقررات مواد(2)و(3) به گونه ای تعبیر نخواهد شد که موجب پیش بینی اعطاء یااستمرار موارد ذیل گردد:
الف - امتیازاتی که هر یک از طرفین متعاهد به کشورهای همسایه خود جهت تسهیل مبادلات مرزی ، اعطاء نموده یا ممکن است اعطاء نماید.
ب - امتیازات یا ترجیحاتی که توسط هر یک از طرفین متعاهدبر اساس موافقتنامه ترجیحات تجاری دو جانبه به هر کشور ثالث اعطاء شده است.
ج - امتیازات یا ترجیحاتی که هر یک از طرفها بر اساس طرح گسترش همکاریهای اقتصادی ، تجاری بین کشورهای در حال توسعه - که شرکت در این طرح برای کشورهای در حال توسعه آزاد بوده و هر کدام از طرفها عضو آن بوده یا ممکن است عضو آن گردد- اعطاء نموده یا ممکن است اعطاء نماید.
د- امتیازات یا ترجیحاتی که از فعالیت اتحادیه گمرکی یا مناطق آزاد تجاری ، یا هر دو آنها که هر یک از طرفهای متعاهدعضو آنها بوده یا ممکن است عضو آنها شود حاصل می گردد.
ماده 5- هر یک از طرفین متعاهد به لحاظ این موافقتنامه و با رعایت قوانین مربوط کشور خویش موسسات و شکرتهای طرف متعاهددیگر را به برگزاری نمایشگاه ها و بازارهای مکاره تجاری در کشور مقدم الذکر تشویق نموده و به شکل فعال برپایی چنین نمایشگاه ها و بازارهای مکاره را تسهیل خواهد نمود.
ماده 6- هر طرف متعاهد اهتمام خواهد ورزید که هدایت توسعه فعالیتهای تجاری واقتصادی در داخل سرزمین خود راطبق شیوه های عمومی پذیرفته شده در تجارت بین المللی به انجام برساند.
ماده 7- هر طرف متعاهد طبق قوانین خود می بایست آزادی عبور کالاهای کشور طرف متعاهد دیگر را از داخل سرزمین خودفراهم نماید
ماده 8- هر یکاز دو طرف متعاهد طبق قوانین خود می بایست مجوز ورود موارد نامبرده زیر را از کشرو طرف دیگر بدون اخذ هیچگونه حقوق گمرکی و سایر عوارض به کشرو خود، اعطاء نماید:
الف - کالاهائی که برای عرضه در نمایشگاه بازار مکاره ،سمینار کنگره یا کنفرانس در سرزمین طرف متعاهد دیگر بوده و با هدف فروش نمی باشد که عبارتنداز:
1- کالاهائی که قرار است در بازار مکاره و نمایشگاه درمعرض دید و به نمایش گذاشته شوند.
2- کالاهای مورد لزوم به منظور عرضه ماشین آلات یا دستگاه های خارجی که قرار است به معرض دید یا به نمایش گذاشته شوند.
3- موادتبلیغاتی (شامل پوست، کتاب ، جزوات ضبط صوت ، فیلم و اسلاید) و دستگاه هایی برای استفاده از مواد مزبور0
4- تجهیزاتی از قبیل دستگاه ضبط صوت و ترجمه و
5- مواد ساختمانی و تزئینی و لوازم برقی برای غرفه های موقت یا برای عرضه یا نمایش کالاهایی که در جزء(1) مد نظر قرار گرفته اند.
ب - کالاها و ادواتی که بعنوان بخشی از وسائل شخصی متخصصان یا کارشناسان می باشد و قرار است توسط آنان در جریان انجام وظایفشان در رابطه با این گونه بازار مکاره ها، نمایشگاهها، سمینارها، کنگره ها یا کنفرانسها مورداستفاده قرار گیرند.
ج - کالاهائی که پس از صدور جهت انجام تعمیرات عودت داده می شوند به شرط آن که چنین کالاهائی بعد از تعمیرات مزبور،مجددا" صادر گردند و
د- کانتینرهای بادوام 0
ماده 9- پرداخت برای کالاها و خدمات ناشی از اجرای این موافقت نامه ، به ترتیب طبق قوانین ارزی ایران وآفریقای جنوبی خواهدبود
ماده 10- با رعایت این الزام که این گونه اقدامات نمی بایست به شکل تبعیض آمیز یا دلخواه صورت گیرد، مقررات این موافقتنامه نباید حقوق هر یک از طرفین متعاهد را در به کارگیری یا انجام اقدامات ذیل ، محدود سازد:
الف - به دلایل بهداشت ، اخلاق ، نظم یا امنیت عمومی 0
ب - برای حفاظت گیاهان و حیوانات در مقابل بیماریها وآفات 0
ج - برای حفظ وضعیت مالی خارجی و تراز پرداختهای خود یا
د- حمایت از گنجینه های هنری ، ارزشهای تاریخی یا باستانی ملی 0
ماده 11- مقاماتی که مسئولیت اجرای این موافقتنامه و سایر مسائل مربوط به آن را عهده دار می بانشد، عبارتند از:
1- در مور ایران ، وزیر بازرگانی 0
2- در مورد آفقریقای جنوبی ، وزیر تجارت و صنعت 0
ماده 12-
1- به منظور اجرای موثر این موافقتنامه و گسترش بیشتر روابط اقتصادی و تجاری بین دو کشور و بازنگری عملکرد این موافقتنامه ، طرفین متعاهد یک (کمیته (کارگروه ) مشترک )نامیده خواهد شد.
2- کمیته (کارگروه ) مشترک مرکب از نمایندگان ایران از یک سوو نمایندگان آفریقای جنوبی از سوی دیگر خواهد بود.
3- کمیته (کارگروه ) مشترک به شکل رسمی آئین کار خود راتدوین خواهد نمود.
4- هر یک از طرفین متعاهد به طور متناوب ، ریاست جلسه کمیته (کارگروه ) مشترک را طبق ترتیباتی که در آئین کار آن آمده به عهده خواهد گرفت 0
5- کمیته (کارگروه ) مشترک با توافق دو جانبه فعالیت خواهد نمود.
6- کمیته (کارگروه ) مشترک در زمانهای مورد توافق طرفین و مکانهائی که به تناوب توسط دو طرف تعیین خواهد شد، تشکیل جلسه خواهد داد.
ماده 13- به منظور اجرای صحیح موافقتنامه ، طرفها، می بایست به تبادل اطلاعاتی بپردازند که بتواند به توسعه فعالیتهای بازرگانی و تجاری فی مابین کمک نماید.
ماده 14- طرفین موافقت نمودند به منظور گسترش تجارت بین دو کشور، اتاقهای بازرگانی و صنعت یکدیگر را به برقراری روابط اقتصادی نزدیکتر تشویق و ترغیب نمایند.
ماده 15- طرفین موافقت نمودند که یک نماینده اقتصادی ازطرف آفریقای جنوبی در سفارت این کشور در تهران منصوب و در مقابل ، ایران نیز یک نماینده بازرگانی در آفریقای جنوبی تعیین نماید.
ماده 16-
1- این موافقتنامه یا اصلاحیه یا فسخ آن ، می بایست مطابق با قانون اساسی و یا سایر موقررات قانونی دو طرف به تائید و یابه تصویب برسد.
2- هر طرف متعاهد، تائید یا تصویب مراتب مدنظر قرار گرفته در بند(1) را از طریق مبادله یادداشتهای دیپلماتیک اعلام خواهدنمود
3- این موافقتنامه از تاریخ مبادله دومین یادداشت دیپلماتیک که مبین تایید یاتصویب آن ، موضوع بند(1) می ،باشد، به مورداجرا گذاشته می شود.
4-
الف - هر یک از طرفین می تواند با ارائه یادداشت دیپلماتیک اصلاح این موافقتنامه را درخواست نماید.
ب - در صورت توافق دو طرف اصلاحیه پیشنهادی از تاریخ مبادله دومین یادداشت دیپلماتیک که مبین تائید یا تصویب اصلاحیه مزبور موضوع بند(1) می باشد، به مورد اجراء گذاشته خواهد شد.
5- این موافقتنامه برای مدت سه سال معتبر خواهد بود. پس از پایان مدت مزبور، این موافقتنامه خود به خود برای دوره های یک ساله بعدی تمدید خواهد شد مگر اینکه یکی از طرفین متعاهد شش ماه قبل از خاتمه این دوره ، عدم تمایل به تمدید آن را کتبا" به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند.
6-
الف - هر یک از طرفین متعاهد می تواند این موافقتنامه رافسخ نماید.
ب - فسخ این موافقتنامه می بایست سه ماه بعد از تاریخ تبادل یادداشت دیپلماتیک که مبین تائید یا تصویب چنین فسخی ، موضوع بند(1) می باشد، به مورد اجراء گذاشته شود.
7- اصلاح یا فسخ این موافقتنامه نمی بایست به هیچ نحوی تاثیر معکوس یا لطمه ای بر حقوق و تعهدات ایجاد شده یا حقوق وتعهداتی وارد نماید که در اجرای این موافقتنامه قبل از لازم الاجراء شدن اصلاح یا فسخ مزبور وضع شده است.
ماده 17-
1- هر گونه اختلاف در رابطه با تفسیر واجرای این موافقتنامه می بایست از طریق مشورت در داخل کمیته (کارگروه ) مشترک حل و فصل گردد.
2- هر کی از طرفین متعاهد می تواند موضوعی را که مغایر با وظایف صحیح این موافقتنامه تشخیص می دهد، به کمیته (کارگروه ) مشترک ارجاع نماید.
3- طرفین متعاهد می بایست کلیه اطلاعات مربوط مورد نیاز (کمیته (کارگروه ) مشترک ) را به منظور بررسی کامل هر نوع اختلاف ، از نظر جستجوی راه حل قابل قبول برای طرفین تهیه نمایند.
ماده 18- به منظور تفسیر موافقتنامه ،اصل متون فارسی وانگلیسی این موافقتنامه از اعتبار یکسانی برخوردار است. اما در صورت بروز اختلاف اصلاح ناپذیر بین دو متن ، متن انگلیسی ملاک قرارخواهد گرفت 0
ماده 19- به منوظر تائید این موافقتنامه ، امضاء کنندگان ذیل ، با اختیارات کامل ، این موافقتنامه را در دو نسخه ، به زبانهای فارسی وانگلیسی امضاء و مهر نمودند.
تنظیم شده در شهر تهران درتاریخ دهم مهرماه 1375 هجری شمسی
برابر با دوم اکتبر 1996 میلادی
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری آفریقای جنوبی
وزیربازرگانی وزیر تجارت و صنایع
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و نوزده ماه در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و دوم خرداد ماه یکهزار و سیصد وهشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 30/3/1380 به تایید شورا ینگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
نوع : قانون
شماره انتشار : 16416
تاریخ تصویب : 1380/03/22
تاریخ ابلاغ : 1380/04/21
دستگاه اجرایی : وزارت بازرگانی -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون اصلاح ماده (58) آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی تصویبنامه راجع به ایجاد دهستان امامزاد حمزه علی در شهرستان بروجن
.jpg "منابع آزمون وکالت 1403 کانون های وکلای دادگستری (اسکودا)")
