آئین نامه اجرائی قانون موسسات حمل و نقل و تعمیرگاهها و گاراژهای عمومی
شماره 3844 1/5/46
وزارت کشور
هیئت وزیران در جلسه مورخ 24/4/46 بنا به پیشنهاد شماره 7238/7 ن 4/3/46 وزارت کشور آئین نامه اجرائی قانون موسسات حمل و نقل و تعمیرگاه های اتومبیل و گاراژهای عمومی را مشتمل بر ده فصل و 84 ماده بشرح پیوست تصویب نمودند:
اصل تصویبنامه در دفتر نخست وزیر است .
وزیر مشاور - دکتر محمود کشفیان
فصل اول - مقررات عمومی
ماده 1 - تاسیس بنگاههای مسافربری و باربری یا نمایندگی و یا دفاتر آنها و بازکشی شهری و تعمیرگاه ثابت و سیار و اتوشوئی و توقفگاه و گاراژهای عمومی و مغازه برای کرایه دادن اتومبیل و آموزشگاه رانندگی منوط به تحصیل پروانه است که در تهران از شهربانی کل کشور . در شهرستانها از شهربانیهای مرکز استان با شهرستان اخذ می شود و هر یک از بنگاههای مذکور باید دارای مدیر مسئول باشند. مؤسس بنگاه می تواند در صورت واجد بودن شرایط خود مدیر مسئول نیز باشد.
ماده 2 - مدیر مسئول بنگاه باید دارای شرایط زیر باشد:
الف - نداشتن محکومیت کیفری مؤثر که مستلزم محرومیت از بعض یا تمام حقوق اجتماعی باشد .
ب - دارا بودن 18 سال تمام .
پ - داشتن سواد خواندن و نوشتن فارسی به اندازه رفع احتیاج .
کسانیکه قبل از تصویب این آئین نامه اقدام به تامین هر یک از بنگاههای مذکور در ماده 1 نموده باشند از شرط این بند معافند.
ماده 3 - مشخصات مدیر مسئول بنگاه پیوست مدارک زیر باید به شهربانی تسلیم شود.
الف - رونوشت مصدق شناسنامه یک برگ .
ب - عکس 4×6 شش قطعه
پ - گواهی حسن پیشینه موضوع بند الف ماده 2 این آئین نامه .
ماده 4 - شهربانی ظرف 15 روز با بررسی مدارک مذکور در ماده 3 و بازدید محل و احراز وجود شرایط مندرج در این آئین نامه و جلب موافقت شهرداری اقدام به صدور پروانه کسب خواهد نمود و در غیر این صورت با ذکر علل صدور پروانه را به درخواست کننده اعلام خواهد نمود:
ماده 5 - پروانه های صادره در پایان هر سال باید تمدید شود.
ماده 6 - مسئولیت امور بنگاه از نظر مقررات این آئین نامه به عهده مدیر مسئول است .
ماده 7 - مدیر مسئول مکلف است صورت اسامی کلیه کارکنان بنگاه را در بدو اشتغال بکار به شهربانی محل تسلیم نماید و هر گونه تغییر و تبدیلی را که در مورد کارکنان و وضع داخلی ایجاد می شود ظرف 48 ساعت به اداره مذکور اعلام دارد.
ماده 8 - مدیر مسئول مکلف است نرخهای دولتی و شهرداری را رعایت نماید و در معرض دید مشتریان قرار دهد.
ماده 9 - نگاهداری بنزین و سایر مواد محترقه و منفجره در انبارها و محوطه بنگاهها خواه برای مصرف اتومبیل ها و خواه جهت حمل آنها ممنوع است مگر با رعایت اصول فنی و ایمنی که احتمال خطر در بین نباشد .
ماده 10 - کلیه بنگاهها باید دارای لوله کشی آب و برق و تلفن و توالت و روشوئی و چاه فاضل آب و دستگاه اطفاء حریق و اطاق دفتر مناسب با کار بنگاه باشند.
ماده 11 - محوطه و کف انبارها و اطاقها و سایر قسمتهای بنگاه باید با مصالح ساختمانی از قبیل آسفالت - بتون - موزائیک و سنگ و نظایر آن فرش شود. و رعایت اصول بهداشت و نظافت در هر موقع بشود.
فصل دوم - بنگاههای مسافربری
ماده 12 - اجازه تاسیس بنگاه مسافربری با اتوبوس در تهران مشروط بداشتن پنج دستگاه اتوبوس ملکی است . مدل این اتوبوس ها نباید بیش از 5 سال از مدل سال عقب تر باشد .
بنگاههای مسافربری تهران که در تاریخ تصویب این آئین نامه کمتر از ده سال سابقه کار دارند با داشتن سه دستگاه اتوبوس ملکی و آنهائیکه بیش از ده سال سابقه کار دارند با داشتن دو دستگاه اتوبوس ملکی می تواند بکار خود ادامه دهند مشروط به اینکه مدل اتوبوس های آنها بیش از 5 سال از مدل سال عقب نباشد .
ماده 13 - از تاریخ تصویب این آئین نامه صدور پروانه تاسیس بنگاه مسافربری با اتوبوس در شهرستانها منوط بداشتن سه دستگاه اتوبوس است که مدل این اتوبوسها نباید بیش از 5 سال از مدل سال عقب باشد بنگاههای مسافربری شهرستانها که در تاریخ تصویب این آئین نامه کمتر از ده سال سابقه کار دارند با داشتن دو دستگاه اتوبوس ملکی و آنهائیکه بیش از ده سال سابقه کار دارند با داشتن یک دستگاه اتوبوس ملکی می تواند به کار خود ادامه دهند به شرط آنکه مدل این اتوبوسها بیش از پنج سال از مدل سال عقب نباشد .
ماده 14 - هر بنگاه مسافربری با اتوبوس باید محوطه ای به مساحت لااقل پانصد متر مربع که حداقل 300 متر مربع آن بعنوان محوطه آزاد برای توقفو حرکت اتوبوسها اختصاص یابد در اختیار داشته باشد . مراد از محوطه آزاد محدوده ایست که اتوبوسها در آن توقف و حرکت می نمایند. راهروها و حیاط خلوت جزء محوطه آزاد محسوب نیست .
ماده 15 - بنگاه مسافر بری با اتوبوس باید دارای اطاق انتظار و انبار توشه مسافرین باشد .
ماده 16 - تعیین ظرفیت اتوبوس های مسافربری و همچنین تعیین نوع و فاصله صندلی ها و ارتفاع اطاق و سایر مشخصات آنها با توجه به درجه بندی اتومبیل ها طبق آئین نامه ای خواهد بود که از طرف شهربانی کل کشور پیشنهاد و به تصویب وزیر برسد .
ماده 17 - حرکت اتوبوسهای مسافربری بدون داشتن برگ معاینه ممنوع است و شهربانی می تواند از حرکت این قبیل اتوبوسها جلوگیری نماید .
مدیران مؤسسات مسافربری و سایر اشخاصی که با اتوبوس مسافر می برند مکلفند در مواعدی که شهربانی اعلام می کند اتوبوسها را برای معاینه ارائه کنند و برگ معاینه دریافت دارند.
الصاق برگ معاینه به شیشه جلو اتوبوسهای مسافربری الزامی است .
ماده 18 - نام هر بنگاه مسافربری بادی روی بدنه اتوبوس در محلهائی که شهربانی کل کشور تعیین می کند نوشته شود.
ماده 9 - حمل مواد محترقه م منفجره و جنازه و احشام و مواد و اشیائی که مخل آسایش مسافرین یا منافی نظافت و بهداشت عمومی باشد به وسیله اتوبوس مسافربری ممنوع است .
ماده 20 - بنگاههای مسافربری نباید از معابر عمومی بعنوان محل مسافر گیری و حمل بار استفاده نمایند.
ماده 21 - حمل بار غیر از توشه مسافرین به وسیله اتوبوس ممنوع است .
ماده 22 - نصب برچسب با قید شماره مسافرت به هر یک از قطعات توشه مسافر الزامی است .
ماده 23 - رانندگی اتوبوس بیش از ده ساعت در یک شبانه روز برای هر راننده ممنوع است .
مدیران مسئول بنگاهها موظفند برای مسافرتهائی که مستلزم بیش از ده ساعت رانندگی با سرعت مجاز در یک شبانه روز است راننده کمکی پیش بینی نمایند.
ماده 24 - مدیر بنگاه مسافربری با اتوبوس موظف است برای رانندگان و کمک رانندگان و شاگرد رانندگان لباس یک شکل خدمت تهیه نماید.
ماده 25 - مدیران بنگاههای مسافربری با اتوبوس موظفند هر گاه اتوبوسی در بین راه به هر علتی از کار بازماند در اسرع اوقات و بدون ایجاد هزینه اضافی برای مسافرین وسیله ادامه مسافرت آنها را فراهم نمایند.
ماده 26 - بنگاههای مسافربری با اتوبوس موظفند بمسافرین بلیط تسلیم نمایند . در بلیط مسافرت باید نام بنگاه شماره بلیط - مبدا - مقصد - درجه اتوبوس - شماره و ردیف صندلی - مبلغ - کرایه - ساعت حرکت و شماره برچسب توشه صاحب بلیط قید شود.
ماده 27 - مدیر مسئول بنگاه مکلف است مسافرین خود را به ترتیبی که وزارت کشور مقرر می دارد بیمه نامه حرکت وسائل نقلیه بدون بیمه نامه ممنوع است و شهربانی از ادامه کار این قبیل وسائل نقلیه جلوگیری خواهد نمود.
ماده 28 - بنگاههای مسافربری با اتوبوس موظفند هر گاه مسافری تا موقع حرکت اتوبوس انصراف خود را از مسافرت اعلام نماید مبلغ پرداخت شده بابت بلیط مسافرت را با کسر ده درصد مبلغ کرایه به مسافر مسترد دارند مگر در صورتی مسافر تقاضای تمدید بلیط مسافرت را بنماید که در این صورت بلیط بدون دریافت مبلغ اضافه تمدید خواهد شد . چنانچه مسافر پس از حرکت اتوبوس مراجعه نماید بهای بلیط با کسر 50 % به مسافر مسترد خواهد گردید.
بنگاههای مسافربری موظفند مفاد این ماده را در پشت بلیط های مسافرت درج نمایند.
ماده 29 - کسانیکه بخواهند در تهران یا شهرستانها بنگاه مسافربری یا سواری یا استیشن تاسیس نمایند باید لااقل دارای پنج دستگاه اتومبیل ملکی باشند و مدل این اتومبیل ها نباید بیش از پنج سال از مدل سال عقب باشد .
بنگاههای مذکور باید برای توقف اتومبیل های خود به تشخیص شهربانی توقفگاهی متناسب با تعداد اتومبیل های خود در اختیار داشته باشند.
ماده 30 - مقررات مواد 19 - 20 - 21 - 22 - 25 - 25 - 27 - 28 آئین نامه شامل بنگاههای مسافربری با سواری و استیشن نیز خواهد بود.
ماده 31 - بنگاههای مسافربری موظفند در وقت مقرر که در بلیط قید شده مسافرین را حرکت دهند .
ماده 32 - رانندگان بنگاههای مسافربری مکلفند هر سه ماه یکمرتبه از مرجعی که شهربانی تعیین نماید گواهی عدم ابتلاء به بیماریهای که منافی با ایمنی رانندگی است اخذ و ارائه نمایند و همچنین کمک رانندگان و شاگرد رانندگان مکلفند هر شش ماه گواهی تندرستی دریافت و ارائه دهند .
مدیران بنگاههای مسافربری با اتوبوس باید از بکارگماردن کسانیکه فاقد گواهی تندرستی به وضع این ماده باشند خودداری نمایند.
ماده 33 - دارندگان پروانه بنگاههای مسافربری می توانند در هر یک از نقاط کشور که لازم بدانند با رعایت مقررات انتظامی و سایر مقررات محل برای بنگاه خود نمایندگی تاسیس کنند نمایندگی بنگاه مسافربری برای سایر اشخاص منوط به این است که مدیر نمایندگی دارای شرایط مذکور در ماده 2 این آئین نامه بوده و علاوه بر مدارک مندرج در ماده 3 موافقتنامه دارنده پروانه بنگاه مربوط را ضمیمه درخواست خود نمایند و از شهربانی محل پروانه تحصیل کنند.
ماده 34 - نمایندگی ها باید در حدود امکانات محلی دارای اطاق دفتر برای فروش بلیط و اطاق انتظار و تلفن و برق و آب و توالت و روشوئی و وسائل اطفاء حریق و ایمنی باشند .
ماده 35 - نمایندگی ها در تهران و مراکز استانها و شهرستانهای درجه یک باید محوطه آزاد آسفالت های با مسافت حداقل 300 متر مربع جهت پیاده و سوار کردن مسافرین داشته باشند وسعت این محوطه در نمایندگی سایر شهرها نباید از 150 متر مربع کمتر باشد .
فصل سوم - بنگاههای باربری
ماده 36 - بنگاههای باربری که در تهران تاسیس می شوند باید حداقل دارای پنج دستگاه کامیون ملکی باشند که ظرفیت هر یک از آنها کمتر از چهار تن نباشد بنگاههائیکه در تاریخ تصویب این آئین نامه تا ده سال سابقه کار دارند با داشتن دو دستگاه کامیون ملکی هر یک به ظرفیت حداقل چهار تن می تواند به کار خود ادامه دهند .
داشتن کامیون ملکی برای بنگاههائی که بیش از ده سال سابقه کار دارند الزامی نیست .
ماده 37 - تعیین تعداد کامیونهای ملکی لازم برای بنگاه باربری در شهرستانها با شهربانی کل کشور خواهد بود که در هر حال از تعداد مقرر در ماده قبل بیشتر نخواهد بود.
ماده 38 - بنگاههای باربری باید محوطه متناسب با تعداد کامیونهای خود در اختیار داشته باشند. شهربانی کل کشور می تواند در شهرهائی که مقتضی بداند حداقل مساحت محوطه لازم را تعیین و اعلام نماید .
ماده 39 - محوطه بارگیری کامیونها باید در حدود امکانات محلی دارای دفتر - انبارهای مسقف - وسائل آتش نشانی و ایمنی - وسائل بارگیری و تخلیه بار و دارای چاه فاضل آب و توالت و روشوئی باشد .
ماده 40 - بارگیری و باراندازی در معابر عمومی و پیاده روها ممنوع است .
ماده 41 - حمل مواد محترقه یا منفجره با تامین وسائل ایمنی منوط به اجازه شهربانی مبداء حمل است .
ماده 42 - رانندگان وسائل نقلیه باری باید هر سه ماه یکبار برای معاینه فنی وسیله نقلیه خود به شهربانی مراجعه و برگ معاینه دریافت نمایند. برگ معاینه باید به شیشه جلو وسیله نقلیه باری الصاق شود. رانندگی وسائل نقلیه ایکه برگ معاینه نداشته باشد ممنوع است .
ماده 43 - تحویل کالا از طرف بنگاه باربری به راننده و بالعکس باید طبق بارنامه ای انجام گیرد که بر طبق مقررات مربوط بصدور برنامه تنظیم و صادر شده باشد.
ماده 44 - بنگاههای باربری مکلفند در موعد مقرر کالا را به مقصد برسانند.
ماده 45 - در کامیونهای حامل اغنام و احشام منحصر سوار کردن محافظ روی کامیون بلامانع است .
ماده 46 - مقررات مواد 32 و 33 این آئین نامه به استثناء داشتن اطاق انتظار در مورد بنگاههای باربری و نمایندگی آنها باید اجرا شود .
ماده 47 - نمایندگی ها باید دارای محوطه آسفالته ای به مساحت مناسب برای بارگیری و باراندازی و وسایل مخصوص حمل بارهای سنگین و سکو در اختیار داشته باشند.
ماده 48 - دارندگان پروانه بنگاههای باربری می توانند بر حسب احتیاج دفتر صدور برنامه دائر نمایند .
ماده 49 - بنگاههای بارکش شهری که در تهران تاسیس می شوند بایستی حداقل دو دستگاه کامیون دو تن و یا پنج دستگاه دانت یک تنی ملکی داشته باشند ولی بنگاههای بارکش شهری تهران که در تاریخ تصویب این آئین نامه اشتغال بکار دارند می توانند با داشتن دو دستگاه کامیون دو تنی و یا سه دستگاه وانت یک تنی ملکی بکار خود ادامه دهند .
ماده 50 - بنگاههای بارکش شهری در شهرستانها تاسیس می شوند باید حداقل یک دستگاه کامیون دو تنی یا دو دستگاه وانت یک تنی ملکی داشته باشند.
بنگاههای بارکش شهری شهرستانها که در تاریخ تصویب این آئین نامه اشتغال بکار دارند می توانند با داشتن یکدستگاه وانت یک تنی ملکی بکار خود ادامه دهند .
ماده 51 - بنگاههای بارکش شهری باید توقفگاه متناسب با تعداد بارکش های خود در اختیار داشته باشند.
فصل چهارم - اتوشوئی
ماده 52 - اتوشوئی محلی است که در آن شستشو و تنظیف اتومبیل و تعویض روغن و روغنکاری انجام می گیرد.
ماده 53 - هر اتوشوئی باید مجهز به وسائل شستشو و کمپرسور و فاضل آب و محل سرپوشیده برای شستشو باشد که بدنه و کف آن با کاشی یا مصالح دیگر غیر از قابل نفوذ آب و قابل تنظیف پوشیده شود و مجموع مساحت اتو شوئی باید حداقل در حدود 300 متر مربع باشد .
ماده 54 - مدیر هر اتوشوئی مکلف است به محض تحویل گرفتن اتومبیل رسید حاکی از مشخصات آن و ساعت و روز تحویل به آورنده بدهد.
ماده 55 - مدیر اتوشوئی مسئول حفظ وسائل نقلیه ای است که جهت شستشو آورده می شود.
فصل پنجم - تعمیرگاه ( اتوسرویس)
ماده 56 - تعمیرگاه محلی است که در آن معایب و نواقص وسائل نقلیه موتوری تشخیص و مرتفع می گردد و علاوه بر آن مجاز است شستشوی وسائل نقلیه موتوری و تعویض روغن و روغنکاری را نیز انجام دهد .
ماده 57 - تعمیرگاه باید دارای مساحتی حداقل در حدود 500 متر مربع و دارای واحدهای مکانیکی الکتریکی گلگیر سازی و نقاشی باشد سایر مشخصات و وسائل و تجهیزات لازم برای شستشو و تعمیرات وسائل نقلیه از طرف شهربانی کل کشور تعیین خواهد شد .
ماده 58 - محل هر گونه عملیات تعمیر اتومبیل و گلگیر سازی اعم از اینکه زیر زمین یا روی زمین باشد باید مطابق اصول فنی با پوشش مخصوصی که از انتشار صدا بخارج از محل گلگیر سازی جلوگیری نماید ساخته شود. تعمیرگاههای مجازیکه قبل از تصویب این آئین نامه تاسیس شده اند باید ظرف مدت شش ماه محل گلگیر سازی خود را مطابق دستور فوق مجهز سازند و الا از ادامه کار گلگیر سازی آنها جلوگیری بعمل خواهد آمد و به هر صورت نحوه کار مؤسسات موضوع این آئین نامه باید طوری باشد که برای همسایگان ایجاد مزاحمت ننماید و الا نسبت به تعطیل کار مؤسسات مزبور طبق بند 20 ماده 55 قانون اصلاح پاره ای از مواد و الحاق مواد به قانون شهرداری اقدام خواهد شد .
ماده 59 - تعمیرگاههای مجازی که قبل از تصویب این آئین نامه تاسیس شده اند با داشتن محوطه آسفالته و جایگاه شستشوی پوشیده شده از کاشی یا سایر مصالح مشابه برای حداقل یک اتومبیل و یک چال و یک ریل برای زیر شوئی و یک دستگاه جک بالا رونده می توانند به کار خود ادامه دهند.
ماده 60 - تعمیرگاه سیار واحد فنی متحرکی است که هنگام ضرورت در رفع سیاست و نواقص وسائل نقلیه موتوری اقدام می نماید و باید دارای دفتر ثابت بوده و پروانه لازم از شهربانی تحصیل نماید .
ماده 61 - مدیران مسئول تعمیرگاه و کارگاههای رنگ کاری اتومبیل در مواقع تغییر رنگ تمام یا قسمتی از وسائط نقلیه مکلفند ظرف 48 ساعت مراتب را با ذکر مشخصات کامل وسیله نقلیه به شهربانی محل اطلاع دهند .
فصل ششم - توقفگاه محل است که منحصرا اختصاص به توقف وسائل نقلیه کوچک و اتومبیلها سواری - استیشن - وانت در تمام ساعات شبانه روز دارد و باید حداقل گنجایش 15 دستگاه اتومبیل را داشته باشد .
محوطه توقفگاه باید آسفالته و دارای روشنائی کافی محل ورود و خروج اتومبیل های بعرض لااقل سه متر باشد . برای توقفگاههائیکه پس از تصویب این آئین نامه تاسیس خواهند شد محل ورود و خروج جداگانه به عرض هر یک حداقل سه متر ضروری است . محوطه توقفگاه باید برابر اصول فنی که از طرف شهربانی تعیین می شود خط کشی و علامتگذاری شود .
ماده 63 - توقفگاه مجاز به تعمیر و شستشوی وسائل نقلیه و حمل و نقل مسافر و بار نمی باشد .
ماده 64 - برای توقفگاه هائی که در سطح زمین نباشند داشتن راهرو شیب دار الزامی است .
فصل هفتم - گاراژ عمومی
ماده 65 - گاراژ عمومی محلی است که در مناطق تعیین شده از طرف شهربانی کل کشور در هر شهر برای توقف انواع وسائل نقلیه موتوری ایجاد می شود.
ماده 66 - محوطه گاراژ عمومی باید محصور و آسفالته بوده و برابر اصول فنی خط کشی و علامت گذاری شود.
ماده 67 - گاراژهای عمومی که از این تاریخ تاسیس می شوند باید دارای دو در هر یک به عرض لااقل سه متر و یا یک در به عرض حداقل 5 متر برای ورود و خروج وسائل نقلیه باشند .
فصل هشتم - مقررات مربوط به کرایه دادن اتومبیل
ماده 68 - اشخاصی که بخواهند برای کرایه دادن اتومبیل بنگاه تاسیس نمایند بادی لااقل سه دستگاه اتومبیل سواری ملکی داشته باشند . مدل اتومبیلهای این بنگاهها در هیچ موقع نباید بیش از چهار سال از مدل سال عقب باشد . بنگاههای مذکور می توانند اتومبیلها را با راننده یا بدون راننده کرایه دهند .
ماده 69 - صاحبان بنگاههای کرایه اتومبیل ملزمند اتومبیلهای بنگاه را در توقفگاه متوقف سازند .
ماده 70 - اتومبیلهای این قبیل بنگاهها باید ماهیانه مورد معاینه کاردان فنی شهربانی قرار گیرد و مدیر بنگاه حق ندارد اتومبیلهای فاقد کارت معاینه معتبر را در اختیار بگذارد یا مورد استفاده قرار دهد .
ماده 71 - بنگاه باید دارای دفتری باشد که مشخصات وسائل نقلیه و ساعات خروج و ورود اتومبیلها و نام و نشان کامل استفاده کنندگان و در صورتیکه اتومبیل با راننده کرایه داده شده باشد نام و نشان راننده هنگام تحویل و تحول وسیله نقلیه در آن ثبت شود .
ماده 72 - تعلیم رانندگی با این قبیل وسائل نقلیه ممنوع است .
ماده 73 - مدیران بنگاههای مذکور باید تعرفه رسمی کرایه را بزبانهای فارسی - انگلیسی و فرانسه چاپ و در معرض دید مشتریان قرار دهند .
ماده 74 - مدیران بنگاههای کرایه اتومبیل مکلفند رانندگانی را بکار گمارند که دارای گواهینامه پایه دوم همگانی باشند .
ماده 75 - مؤسساتی از قبیل هتل ها - متل ها و مؤسسات جهانگردی که بخواهند اتومبیلهای مخصوصی برای استفاده مشتریان خود در اختیار داشته باشند باید مقررات این فصل را باستثنای شرط داشتن سه دستگاه اتومبیل ملکی رعایت نمایند .
فصل نهم - آموزشگاههای رانندگی
ماده 76 - هر یک از آموزشگاههای رانندگی باید حداقل در تهران سه دستگاه و در مراکز استانها دو دستگاه و در شهرستانها یک دستگاه اتومبیل مخصوص تعلیم رانندگی با دو کلاج و دو ترمز و آینه ای که برای مربی و هنر آموز هر دو قابل استفاده باشد در اختیار داشته باشند . مدل این اتومبیلها نباید بیش از پنج سال از مدل سال عقب تر باشد .
ماده 77 - آموزشگاههای رانندگی باید تجهیزات لازم برای آموزش رانندگی و سالنی به گنجایش حداقل 20 نفر برای آموزش آئین نامه و آموزش فنی موتور و قطعات منفصل انواع موتور و مقاطع آنها و همچنین محوطه ای در حدود یکهزار متر مربع در اختیار داشته باشند.
ماده 78 - نوشتن نام آموزشگاه در طرفین بدنه اتومبیلهای تعلیماتی و نصب تابلوی آن روی اطاق این اتومبیلها و سپر عقب آنها الزامی است تابلوی روی طاق به صورت مربع به طول یک متر و عرض چهل سانتیمتر با زمینه زرد است که روی آن باید نام آموزشگاه با خط درشت مشکی نوشته شود . تابلوی روی سپر به صورت مثلث متساوی الاضلاع است که هر ضلع آن به طول چهل سانتیمتر و با زمینه قرمز خواهد بود . و روی آن با شبرنگ سفید باید نوشته شود تحت تعلیم رانندگی .
ماده 79 - آموزشگاههای رانندگی موظفند قرارداد با هنرآموز را در دو نسخه تنظیم نمایند که یک نسخه آن به هنرآموز تسلیم می شود و نسخه دیگر باید در دفتر آموزشگاه نگهداری شود .
ماده 80 - مربیان آموزشگاههای رانندگی باید واجد شرایط زیر بوده و پروانه مخصوصی از شهربانی اخذ نمایند .
الف - گواهینامه پایه دو همگانی داشته باشند.
ب - کمتر از 25 سال تمام نداشته باشد .
پ - فاقد سوء پیشینه کیفری باشند .
ت - امراض مسری و نقص عضو یا امراضی که منافی با ایمنی رانندگی باشد به تشخیص مرجعی که از طرف شهربانی معرفی می شود نداشته باشد .
ث - از طرف مدیر آموزشگاه مربوط کتبا به شهربانی معرفی شود .
فصل دهم - مقررات جزائی
ماده 81 - متخلفین از مواد 18 - 22 - 26 - 78 به حبس تکدیری از دو تا چهار روز پرداخت غرامت از پنجاه تا یکصد ریال محکوم خواهند شد .
ماده 82 - متخلفین از مواد 5 - 7 - 10 - 11 - 21 - 24 - 27 - 28 - 31 - 33 - 38 - 41 - 42 - 43 - 44 - 51 - 62 - 63 - 66 - 68 - 69 - 71 - 73 به حبس تکدیری از 5 تا 7 روز و پرداخت غرامت از یک صد و یک تا یکصد و پنجاه ریال محکوم خواهند شد .
ماده 83 - متخلفین از مواد 8 - 9 - 14 - 15 - 16 - 17 - 19 - 20 - 23 - 25 - 34 - 35 - 39 - 40 - 46 - 47 - 52 - 54 - 58 - 61 - 64 - 67 - 70 - 72 - 74 - 77 - 79 به حبس تکدیری از 8 تا 10 روز و پرداخت غرامت از 151 تا 200 ریال محکوم خواهند شد .
ماده 84 - وظایفی که در این آئین نامه به عهده شهربانی محول شده در نقاطی که شهربانی تاسیس نشده باشد به عهده ژاندارمری محل خواهد بود .
این آئین نامه در جلسه مورخ 24 / 4/46 هیئت وزیران به تصویب رسیده است
نوع : آیین نامه
شماره انتشار : 6557
تاریخ تصویب : 1346/04/24
تاریخ ابلاغ : 1346/06/01
دستگاه اجرایی : وزارت كشور -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
ماده 17 اصلاحی آئین نامه راهنمائی و رانندگی آئین نامه مالی شهرداریها
