قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی
شماره 3839- ق 1/3/1379
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سید محمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 42734/19998 مورخ 2/3/1378 دولت در خصوص موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی که در جلسه علنی روز چهارشنبه 21/2/1379 مجلس شورای اسلامی عیناً تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسیده است و در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی به پیوست ارسال میگردد .
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری
شماره 7865 4/3/1379
وزارت راه و ترابری
قانون موافقت نامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی که در جلسه علنی روز چهارشنبه 21/2/1379 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 3839- ق مورخ 1/3/79 واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجرا ابلاغ میگردد .
رئیس جمهور – سید محمد خاتمی
ماده واحده – موافقت نامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی مشتمل بر یک مقدمه و (21) ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود .
بسم الله الرحمن الرحیم
قانون موافقت نامه حمل و نقل هوائی بین دولت
جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی که از این پس طرفهای متعاهد خوانده می شوند ، و عضو کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ 16/9/1323 هجری شمسی مطابق با 7 دسامبر 1944 میلادی جهت امضاء در شیکاگو مفتوح گردید ، میباشند ، با تمایل به انعقاد موافقت نامه ای به منظور تأسیس سرویسهای هوائی بین و ماورای سرزمینهای مربوط به خود، نسبت به موارد ذیل موافقت نمودند :
ماده 1- تعاریف :
1- به جز در مواردی که فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید ، از لحاظ این موافقت نامه :
الف – اصطلاح « کنوانسیون » به کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ 16/9/1323 هجری شمسی مطابق با 7 دسامبر 1944 میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید ، اطلاق میشود و شامل هر الحاقیه ای که به موجب ماده (90) کنوانسیون مزبور و هر اصلاحیه الحاقیه یا کنوانسیون که به موجب مواد (90)و (94) آن توسط دو طرف متعاهد تصویب شده است ، می باشد .
ب – اصطلاح « مقامهای هواپیمائی » در مورد جمهوری اسلامی ایران به وزارت راه و ترابری ( رئیس سازمان هواپیمائی کشوری ) و در مورد جمهوری کرواسی به وزارت امور دریائی ، حمل و نقل و ارتباطات و هر شخص و یا مقامی که مجاز به انجام وظایف وزارت مذکور باشد ، اطلاق میشود .
پ – اصطلاح « شرکت هواپیمائی تعیین شده » به یک شرکت هواپیمائی که به موجب مفاد ماده (3) این موافقت نامه تعیین شدهو اجازه فعالیت یافته باشد ، اطلاق میشود .
ت – اصطلاح « سرزمین » دارای مفهوم مشخص شده در ماده (2) کنوانسیون میباشد .
ث – اصطلاحات « سرویس هوائی » ، « سرویس هوائی بین المللی » ، « شرکت هواپیمائی » و « توقف به منظورهای غیر حمل و نقل » دارای مفاهیم مشخص شده در ماده (96) کنوانسیون میباشند .
ج - اصطلاح « ظرفیت » در مورد یک هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از مسیر و در مورد سرویس هوائی مشخص شده به ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی ضربدر دفعات پرواز هواپیمای مزبور در طی زمان معین یا قسمتی از مسیر اطلاق میشود .
چ – اصطلاح « نرخ » به قیمتی که باید برای حمل مسافر ، بار همراه و غیر همراه (به استثنای پست ) پرداخت گردید ، اطلاق میشود از جمله منافع اضافی عمده که در ارتباط با چنین حملی تحصیل یا فراهم گردد ، و حق العمل پرداختی در مورد فروش بلیتها برای حمل اشخاص یا معامله متشابه برای حمل بار میباشد .
نرخ همچنین شامل شرایطی است که ناظر بر قابلیت اجرای قیمت برای حمل یا پرداخت حق العمل میباشد .
2- عناوین مندرج در این موافقت نامه برای هر ماده فقط به منظور استناد و سهولت میباشند و به هیچ وجه حیطه شمول یا مفهوم این موافقت نامه را تعریف ، تحدید یا تشریح نمیکنند .
3- ضمیمه این موافقت نامه جزء لاینفک موافقتنامه میباشد .
ماده 2- اعطای حقوق :
1- هر طرف متعاهد ، حقوق مصرحه در این موافقت نامه را به منظور برقراری سرویسهای هوائی بین المللی منظم در مسیرهای تعیین شده در ضمیمه این موافقت نامه ، به طرف متعاهد دیگر اعطا می نماید . شرکت هواپیمائی تعیین شده توسط هر طرف متعاهد در حین بهره برداری از سرویس توافق شده در مسیر مشخص شده ، از حقوق ذیل برخوردار خواهد بود :
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر ،
ب – توقف در سرزمین مذکور به منظورهای غیر حمل و نقل ، و
پ – توقف در سرزمین مذکور در نقاطی که برای آن مسیر در جدول مسیر پیوست این موافقت نامه مشخص گردیده است به منظور سوار و پیاده کردن مسافر ، بار و پست در حمل و نقل بین المللی .
2- هیچ یک از مفاد بند (1) این ماده به نحوی تلقی نخواهد شد که شرکت هواپیمائی تعیین شده یک طرف متعاهد مجاز باشد ، در سرزمین طرف متعاهد دیگر، در قبال مزد یا کرایه ، مسافر ، بار و پست به مقصد نقطه دیگری در سرزمین طرف متعاهد دیگر حمل کند .
3- استفاده از آزادی پنجم حقوق حمل و نقل مشروط به موافقت شرکتهای هواپیمائی تعیین شده کشور اعطاء کننده و تصویب مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد میباشد .
ماده 3- تعیین و اجازه :
1- هر طرف متعاهد حق دارد یک شرکت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده ، تعیین و مراتب را به طور کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید .
2- پس از دریافت اعلامیه تعیین ، طرف متعاهد دیگر با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده ، بدون تأخیر اجازه بهره برداری مربوطه را به شرکت هواپیمائی تعیین شده اعطاء خواهد کرد .
3- مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد میتوانند از شرکت هواپیمائی که توسط طرف متعاهد دیگر تعیین شده بخواهند مقامهای مزبور را قانع سازند شرایط مقرر در قوانین ومقرراتی را که معمولاً و معقولاً برای انجام سرویسهای هوائی بین المللی به وسیله مقامهای مزبور اعمال میشود ، جایز میباشد .
4- هر طرف متعاهد در هر مورد که قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل مؤثر مربوطه در دست شرکت هواپیمائی طرف متعاهد تعیین کننده شرکت هواپیمائی یا اتباع آن است حق دارد از اعطای اجازه بهره برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد یا شرائطی راکه لازم میداند وضع نماید .
5- زمانی که یک شرکت هواپیمائی بدین نحو تعیین شده و اجازه کسب نموده باشد می تواند در هر زمان بهره برداری از سرویسهای هوائی را آغاز نماید ، مشروط بر این که نرخ و برنامه های پروازی بر طبق مفاد (12) و (13) تعیین شده باشد .
ماده 4- تعلیق و لغو :
1- هر طرف متعاهد حق دارد در موارد زیر اجازه بهره برداری را لغو ، یا استفاده از حقوق مشخص شده در ماده (2) این موافقت نامه توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر را معلق نماید یا هر شرطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم باشد وضع کند :
الف – در هر موردی که قانع نشده باشد مالکیت عمده و کنترل مؤثر آن شرکت هواپیمائی ، در دست متعاهدیکه شرکت مزبور را تعیین نموده یا اتباع آن طرف است ، یا
ب – در موردی که شرکت هواپیمائی مذکور قوانین یا مقررات طرف متعاهدی را که این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نکند ، یا
پ – در موردی که شرکت هواپیمائی مذکور به هر نحوی از انحاء عملیات بهره برداری را مطابق مقررات موافقت نامه حاضر انجام ندهد.
2- جز در مواردی که لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذکور در بند (1) این ماده به صورت فوری برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات لازم باشد اعمال این حق فقط پس از مشورت مقامهای هواپیمائی طرف های متعاهد انجام خواهد گرفت .
چنین مشورت هائی ظرف سی روز از وصول تعلتمیه صورت خواهد گرفت .
ماده 5- شمول قوانین و مقررات :
1- قوانین و مقررات یک طرف متعاهد که ناظر به ورود یا خروج هواپیماهائی به امر هوانوردی بین المللی اشتغال دارند یاناظر به بهره برداری و هوانوردی هواپیماهای مزبور در داخل سرزمین طرف متعاهد مذکور میباشد ، نسبت به هواپیماهای طرفهای متعاهد بدون در نظر گرفتن ملیت آنها مجری خواهد بود ، و در مورد هواپیماهای مزبور هنگام ورود یا خروج یا در داخل سرزمین آن طرف اعمال خواهد شد .
2- قوانین و مقررات یک طرف متعاهد که ناظر بر ورود و خروج و اقامت موقت مسافران و کارکنان ، بار و پست حمل شده در هواپیما ، از قبیل مقررات مربوط به ورود ، ترخیص ، مهاجرت ، گذرنامه ، کنترل گمرکی و بهداشتی است توسط یا از طرف چنین مسافران ، کارکنان ، بارو پست به محض ورود یا خروج یا در سرزمین آن طرف رعایت خواهد شد .
3- هر طرف متعاهد نسخه هائی از قوانین و مقررات مربوطه مندرج در این ماده را بنا بر تقاضا در اختیار طرف متعاهد دیگر خواهد گذاشت .
ماده 6- شناسائی گواهینامه ها و پروانه ها :
1- گواهینامه های قابلیت پرواز و گواهینامه های صلاحیت و پروانه هائی که به وسیله یک طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته ، در طول زمان اعتبار آنها توسط متعاهد دیگر معتبر شناخته شده ، مشروط بر اینکه شرایط صدور یا اعتبار این گواهینامه ها و پروانه ها مساوی یا بیش از حداقل استاندارهائی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد شد .
2- در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد که در مورد پرواز ار فراز سرزمین خود ازمعتبر شناختن گواهینامه های صلاحیت و پروانه هائی که جهت اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت صادر شده یااعتبار یافته خوداری نماید .
ماده 7- معافیت از حقوق گمرکی سود بازرگانی و سایر عوارض و مالیاتها
1- هواپیماهائی که توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد و سرویسهای هوائی بین المللی پرواز مینماید ، همچنین لوازم جاری ، مواد سوختی و روغن موتور و خواربار هواپیما از جمله مواد مصرفی در هواپیما ، از کلیه حقوق گمرکی ، سود بازرگانی ، هزینه های بازرسی و سایر عوارض یا مالیاتها به هنگام ورود در سرزمین طرف متعاهد دیگر معاف خواهند بود ، مشروط بر آنکه لوازم و خواروبار مزبور تا زمانی که مجدداً خارج شوند در هواپیما باقی بمانند یا در هواپیما در قسمتی از سفر بر فراز آن سرزمین مورد استفاده قرار گیرند .
2- موارد زیر نیز از همان عوارض و مالیاتها ، به استثنای هزینه های مربوط به خدمات ارائه شده معاف خواهند بود :
الف – خواروبار وارد شده در هواپیما در سرزمین هر طرف متعاهد ، در حدود تعیین شده توسط مقامهای طرف متعاهد مذکور برای استفاده در داخل هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده در سرویس بین المللی متعاهد دیگر .
ب – مواد مصرفی فنی ، وسایل یدکی و لوازم جاری وارد شده درسرزمین هر طرف متعاهد برای نگهداری یا تعمیر هواپیما که در سرویسهای بین المللی شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مورد استفاده قرار گیرند .
پ- سوخت و روغن موتور اختصاص داده شده برای هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر ، که در سرویسهای بین المللی تردد می نمایند ، حتی هنگامی که این موارد در قسمتی از سفر برفراز سرزمین طرف متعاهدی که مواد مزبور در آن بار هواپیما شده ، مورد استفاده قرار میگیرد .
3- مواد و لوازم موضوع بند (2) این ماده را میتوان تحت کنترل و نظارت گمرکی قرار داد .
4- لوازم جاری هوانوردی و همچنین مواد و لوازم نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد ، تنها با موافقت مقامهای گمرکی سرزمین طرف متعاهد دیگر ، درآن سرزمین قابل تخلیه است . در این صورت میتوان این مواد را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر شود یاترتیب دیگری طبق مقررات گمرکی در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامهای نامبرده قرار داد .
5- اسناد رسمی حاوی نشان رسمی شرکت هواپیمائی مانند برچسب چمدان بلیت هواپیما ، بارنامه ، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمان بندی که به داخل سرزمین هر طرف متعاهد ، برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد شده باشد ، از کلیه حقوق گمرکی ، سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود .
ماده 8- هزینه های استفاده کننده :
1- هر طرف متعاهد میتواند برای استفاده از فرودگاهها و سایر تأسیسات تحت کنترل خود هزینه های عادلانه و مناسبی راوضع نموده یا اجازه وضع آن را بدهد .
2- در هر حال هریک از طرفهای متعاهد موافقت دارد که این هزینه ها نباید از هزینه های وضع شده بر تمام هواپیماهای دیگر که در سرویسهای بین المللی مشابه تردد مینمایند ، تجاوز نماید .
3- در موردی که یک طرف متعاهد هزینه های پیش بینی نشده در قانون طرف متعاهد دیگر را اعمال نماید ، طرف متعاهد دیگر مجاز به اعمال همان هزینه ها میباشد .
ماده 9- حمل و نقل ترانزیت مستقیم :
مسافران . بار همراه و بدون همراه که در ترانزیت مستقیم در سرزمین یک طرف متعاهد بوده و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی شوند مشمول کنترل ساده ای خواهند بود . بار همراه و بدون همراه در ترانزیت مستقیم از حقوق گمرکی ، سود بازرگانی و سایر مالیاتهای مشابه دیگر معاف خواهند بود .
ماده 10- مقررات مالی :
1- شرکت هواپیمائی تعیین شده حق دارد اسناد حمل و نقل خود را به طور مستقیم در سرزمین طرف متعاهد به صلاحدید خود از طریق نمایندگیهای خود به فروش برساند یا صادر نماید . شرکت هواپیمائی مزبور محق خواهد بود این اسناد حمل و نقل را به فروش رسانده و هر شخص آزاد است اسناد حمل و نقل مزبور را به پول رایج محلی و قابل تبدیل بر طبق قوانین و مقررات داخلی خود خریداری نماید .
2- شرکت هواپیمائی تعیین شده حق دارد بنا به تقاضا ، دریافت های مازاد بر مخارج را که در ارتباط با حمل مسافر ، بار و پست به دست آمده به نرخ رسمی تبدیل به کشور خود ارسال نماید . در صورت عدم وجود مقررات مناسب در موافقت نامه پرداخت ها بین طرفهای متعاهد انتقال ذکر شده فوق به ارزهای قابل تبدیل و طبق قوانین و مقررات ارزی داخلی انجام خواهد شد .
ماده 11- نمایندگی :
هر طرف متعاهد به شرکت هواپیمائی تعیین شدهطرف متعاهد دیگر حق آوردن و نگاهداری کارکنان فنی و بازرگانی به سرزمین خود را در حدی که برای انجام سرویس های توافق شده لازم باشد اعطاء مینماید . کارکنان فوق تابع قوانین و مقررات طرف متعاهد مزبور ، برای ورود و اقامت در سرزمین آن طرف متعاهد خواهند بود .
ماده 12- مقررات ظرفیت :
1- شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد برای بهره برداری از سرویس های توافق شده در مسیرهای مشخص شده بین سرزمینهای مربوطه خود ، از فرصت عادلانه و متساوی برخوردار خواهند بود .
2- در انجام سرویسهای توافق شده ، شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد ، منافع شرکت هواپیمائی طرف دیگر را منظور نظر خواهد داشت تا من غیر حق ، در سرویس های طرف دیگر در تمامی یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود .
3- سرویس های توافق شده که توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد انجام میشود ارتباط نزدیک با نیازهای عمومی برای حمل و نقل در مسیرهای مشخص شده داشته و هدف اصلی آنها تأمین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب برای رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده متعارف به منظور حمل و نقل از سرزمین طرف متعاهدی که شرکت هواپیمائی را تعیین کرده است یا بالعکس خواهد بود .
4- در صورتی که شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد مبادرت به انجام سرویسهای توافق شده زیر کنند در مورد تعداد و ظرفیت سرویسهای پیشنهاد شده در مسیرهای مشخص شده توافق خواهند نمود .
تعداد و ظرفیت منوط به تصویب مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد خواهد بود . چنین ظرفیتی با توجه به تقاضای حمل و نقل هر چند وقت یک بار با تصویب مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد تغییر پیدا خواهد کرد .
در صورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد موارد فوق با موافقت بین مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد حل و فصل خواهد شد . زمانی که چنین توافقی صورت پذیرد ، ظرفیت تأمین شده توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده بدون تغییر باقی خواهد ماند .
5- به منظور برآورده کردن تقاضاهای حمل و نقل پیش بینی نشده و به صورت موقت شرکتهای هواپیمائی تعیین شده میتوانند علی رغم مقررات این ماده در مورد چنین افزایش موقتی ظرفیت که برای برآوردن تقاضای حمل و نقل لازم است ، موافقت نمایند . این افزایش ظرفیت بدون تأخیر به مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد برای تصویب اعلام خواهد شد .
6- در موردی که شرکت هواپیمائی تعیین شده یک طرف متعاهد ، نقاطی را در کشورهای ثالث در مسیر مشخص شده مورد بهره برداری قرار دهد ، ظرفیت اضافی علاوه بر ظرفیتهائی که بر طبق بندهای (3) و (4)فوق تعیین شده است ، میتواند توسط شرکتهای هواپیمائی با توافق مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد بهره داری قرار گیرد .
7- برنامه های پرواز سرویس های توافق شده و به طور کلی شرایط بهره برداری از آنها ، توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد برای تصویب به مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر حداقل سی روز قبل از تاریخ مورد نظر اجراء تسلیم میشود . همچنین هر اصلاحی در این برنامه های پرواز یا شرایط بهره برداری به مقامهای هواپیمائی برای تصویب تسلیم گردد . در موارد خاص ، محدودیت زمانی فوق میتواند با موافقت مقامهای مذکور کاهش یابد .
ماده 13- تعیین نرخها :
1- نرخ های مورد اجراء توسط شرکتهای هواپیمائی یک طرف متعاهد در سرویس های مورد توافق در سطح معقولی خواهد بود و با توجه به کلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره برداری و سود معقول و نرخهای شرکتهای هواپیمائی دیگر که در تمام یا قسمتی از همان مسیرها سرویس های منظم انجام میدهند وضع میگردد .
2- نرخهای موضوع ماده (1) این موافقتنامه و بند (1) این ماده توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد پس از مشورت با شرکتهای هواپیمائی دیگر که تمامی یا قسمتی از مسیر را در مورد بهره برداری قرار میدهند ، مورد موافقت قرار خواهد گرفت و در صورت امکان چنین توافقی با استفاده از مقررات اتحادیه حمل و نقل هوائی بین المللی برای محاسبه نرخها انجام میگردد .
3- نرخهائی که بدین ترتیب مورد توافق قرار میگیرد لااقل شصت روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد شد . در موارد خاص ، این زمان با موافقت مقامهای مذکور قابل کاهش است .
4- این تصویب میتواند صریحاً اعلام گردد . چنانچه هیچ یک از مقامهای هواپیمائی عدم تصویب را ظرف سی روز از تاریخ تسلیم اعلام ننمایند ، بر طبق بند (3) این ماده ، نرخها تصویب شده تلقی میگردد . در صورتی که زمان تسلیم طبق بند (3) کاهش یابد . مقامهای هواپیماهائی میتوانند موافقت نمایند که زمان اعلام عدم تصویب باید کمتر از سی روز باشد .
5- چنانچه یک نرخ نتواند بر طبق بند (2) این ماده مورد موافقت قرار گیرد ، یا یک مقام هواپیمائی اعلامیه عدم تصویب خود را برای نرخ مورد توافق بر طبق مقررات بند (2) به مقام هواپیمائی دیگر اعلام نماید ، مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد برای تعیین نرخ از طریق توافق دوجانبه اهتمام خواهند نمود .
6- چنانچه مقامهای هواپیمائی نتوانند در مورد نرخ ارائه شده به آنها به موجب بند (3) این ماده ، یا در مورد تعیین هر نرخی به موجب بند 5 این ماده به توافق برسند ، اختلاف به موجب مفاد ماده (20) این موافقتنامه حل و فصل خواهد گردید .
7- نرخ تعیین شده به موجب مفاد این ماده تازمانی که نرخ جدیدی تعیین نشده است به قوت خود باقی خواهد ماند ، معهذا یک نرخ به موجب این بند به مدت بیش از دوازده ماه پس از تاریخی که در آن به گونهای دیگر مقتضی میشود تمدید نخواهد گردید .
ماده 15-
اطلاعات و آمار مقامهای هواپیمائی هر طرف متعاهد ، آمار دوره ای یا سایر اعلامیه های آماری را که می توانند به طور معقول به منظور بررسی ظرفیت تأمین شده در سرویس های هوائی شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد نخست ، مورد نیاز باشد بنا به تقاضا در اختیار مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر قرار میگیرد .
این اعلامیه ها شامل تمام اطلاعات مورد نیاز برای تعیین مقدار حمل و نقل شرکتهای هواپیمائی مزبور در سرویس های هوائی و مبداء و مقصد چنین حمل و نقلی خواهد بود .
ماده 16- مشاوره و اصلاحات :
1- به منظور همکاری نزدیک ، مقامهای هواپیمائی طرف های متعاهد ، به منظور حصول اطمینان از اجراء و رعایت رضایتمندانه مفاد این موافقت نامه و ضمیمه آن هر چند و قت یکبار با یکدیگر مشورت خواهند کرد .
2- چنانچه هر یک از طرف های متعاهد اصلاح هریک از مفاد این موافقت نامه را لازم بداند میتواند تقاضای مشاوره با طرف متعاهد دیگر رانماید ، چنین مشاورهای میتواند بین مقامهای هواپیمائی از طریق مذاکره یا مکاتبه در فاصله شصت روز از تاریخ تقاضا آغاز میگردد .
اصلاحات مورد توافق زمانی لازم الاجرا میگردد که از طریق تبادل یادداشت های سیاسی تأیید شده باشد .
3- اصلاحات در ضمیمه میتواند با توافق مستقیم بین مقامهای هواپیمائی طرف های متعاهد انجام گردد .
ماده 17- مطابقت با کنوانسیونهای چند جانبه :
این موافقت نامه و ضمیمه آن به نحوی اصلاح خواهد شد تا با هر کنوانسیون چند جانبهای که ممکن است در مورد طرفهای متعاهد لازمالرعایه باشد تطبیق نماید .
ماده 18- فسخ :
این موافقت نامه برای مدت نامحدود منعقد میشود . هر طرف متعاهد میتواند در هر زمان تصمیم خود را مبنی بر فسخ این موافقت نامه به طور کتبی از طریق مجاری سیاسی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید . در این صورت موافقت نامه دوازده ماه پس از دریافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد دیگر ، فسخ خواهد شد مگر آن که اعلام فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفین پس گرفته شود . اعلامیه فسخ همزمان به اطلاع سازمان بین المللی هواپیما کشوری خواهد رسید . در صورت عدم اعلام وصول از سوی طرف متعاهد دیگر ، اعلام فسخ چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری دریافت شده تلقی خواهد شد .
ماده 19- حل اختلاف :
1- هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقت نامه و ضمیمه آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید ، طرف های متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند نمود تا اختلاف را از طریق مذاکره حل وفصل نمایند .
2- هرگاه طرف های متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حلو فصل نمایند ، میتوانند توافق نمایند موضوع را جهت تصمیم گیری به هرشخص یاهیئتی ارجاع کنند ، یا اختلاف بنا به تقاضاهای هر طرف متعاهد طبق قوانین و مقررات مربوط میتواند جهت تصمیم گیری به یک دیوان داوری سه نفره تسلیم گردد که هر طرف متعاهد یک داور را معین خواهد کرد و دو داور تعیین شده داور سوم را تعیین مینمایند . هریک از طرفهای متعاهد ظرف شصت روز پس از تاریخ وصول اعلامیه تقاضای ارجاع اختلاف دیوان داوری از طریق مجرای سیاسی به تعیین داور خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نیز ظرف شصت روز بعد از آن تعیین خواهد شد .
چنانچه هریک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور را تعیین نکند ، یا چنانچه داور سوم ظرف مدت مقرر تعیین نگردد . بنا به تقاضای هریک از طرف های متعاهد رئیس سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری بر حسب مورد داور یا داورها را تعیین خواهند نمود . در این صورت داور سوم از اتباع یک دولت ثالث خواهد بود و به عنوان رئیس دیوان داوری عمل خواهدکرد .
3- طرفهای متعاهد تعهد مینمایند تصمیمات متخذه به موجب بند (2) این ماده را رعایت کنند .
4- چنانچه و مادامی که هر طرف متعاهد ، یا شرکتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد تصمیمات متخذه موضوع بند (2)این ماده را رعایت نکنند ، طرف متعاهد دیگر میتواند حقوق یا امتیازات اعطا شده به موجب این موافقت نامه به طرف متعاهد مختلف را محدود ، تعلیق یا لغو نماید .
5- هر طرف متعاهد مخارج داوری را که تعیین کرده پرداخت مینماید ، باقیمانده مخارج دیوان داوری به نسبت مساوی بین طرف های متعاهد تقسیم میگردد .
ماده 20- ثبت :
این موافقت نامه نزد سازمان هواپیمائی کشوری بین المللی به ثبت خواهد رسید .
ماده 21- لازم الاجرا شدن :
این موافقت نامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد ، به طرف متعاهد دیگر که از طریق مجاری سیاسی انجام میشود دایر بر اینکه اقدامات لازم را طبق قانون اساسی خود برای لازم الاجرا شدن این موافقت نامه به عمل آورده است ، به مورد اجراء گذارده می شود .
در تأیید مراتب فوق نمایندگان امضاء کننده زیر که از طرف دولتهای متبوعه خود مجاز میباشند این موافقت نامه را امضاء نمودند .
این موافقت نامه در تاریخ هشت خرداد یکهزارو سیصدو هفتاد و چهار هجری شمسی برابر با بیست و نه مه یکهزار و نهصد و نود و پنج در سه نسخه اصلی به زبانهای فارسی ، انگلیسی و کرواسی که هر سه متن دارای اعتبار یکسان میباشند ، در زاگرب تنظیم گردید . در صورت بروز هر گونه اختلاف در تفسیر ، متن انگلیسی ملاک عمل است .
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری کرواسی
پیوست
1- مسیرهائی که سرویس های بین المللی منظم در هر دو مسیر به وسیله شرکت هواپیمائی تعیین شده جمهوری اسلامی ایران مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت :
نقاط در جمهوری اسلامی ایران : هر نقطه .
نقاط واسط : (بعداً مورد توافق قرار خواهد گرفت ).
نقاط در جمهوری کرواسی : هر نقطه .
نقاط ماوراء : (بعداً مورد توافق قرار خواهد گرفت ).
2-مسیرهائی که سرویس های هوائی بین المللی منظم در هر دو مسیر به وسیله شرکت هواپیمائی تعیین شده جمهوری کرواسی مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت :
نقاط در جمهوری کرواسی : هر نقطه .
نقاط واسط : (بعداً مورد توافق قرار خواهد گرفت ).
نقاط در جمهوری اسلامی ایران : تهران .
نقاط ماوراء : (بعداً مورد توافق قرار خواهد گرفت ).
3-هر نقطه یا نقاطی در مسیرهای مشخص شده ممکن است در کلیه پروازها یا برخی از آنها با رعایت منافع شرکت هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد بهره برداری قرار نگیرد .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقت نامه شامل مقدمه و بیست و یک ماده و ضمیمه آن در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و یکم اریبهشت ماه یکهزار و سیصد و هفتاد ونه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 28/2/1379 به تأیید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 16095
تاریخ تصویب : 1379/02/21
تاریخ ابلاغ : 1379/03/10
دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان در مورد احداث و بهره داری از سد مخزنی دوستی آئین نامه اجرائی بند (ط) تبصره (3) قانون بودجه سال 1379 کل کشور
