بعلت تناقض بین اظهارات شاکی و شهود برائت صادر می شود
تاریخ رسیدگی : 22/4/70
شماره رای : 283/4
فرجامخواه : تجدیدنظرخواهی وکیل مجنی علیه از حکم برائت
فرجامخواسته : دادنامه شماره 21495496/11/69 صادره از شعبه 6 دادگاه کیفری یک
مرجع رسیدگی : شعبه 4دیوانعالی کشور
هیئت شعبه : آقایان .... رئیس .... مستشار
خلاصه جریان پرونده :
بسمه تعالی
آقای (الف )61 ساله به اتهام لواط به عنف به طفل 9 ساله به نام (ب ) تحت تعقیب کیفری قرار گرفته (نسبت به اتهام (ب )به لواط بر حسب قرار مجرمیت صادره با (الف ) فوق التوصیف نیز به لحاظ صغر سن متهم پرونده به دادگاه ارسال شده ) با تعیین وکیل تسخیری برای الف در جلسه 21/11/69 به استماع شکایت و توضیحات پدر طفل به اینکه متهم بچه ام را گول زده قصد تجاوز داشته یا قصد کشتن داشته به بچه ام تجاوز کرده در مقابل سئوال دادگاه که گواهی پزشکی احتمال ذکر شده جواب داده کاری ندارم اگر کار این شخص نیست چرا گفته بود که من مردانگی ندارم بعد از آزمایش معلوم شد مردانگی هم دارد. آقای (ب ) طفل 9 ساله میگوید (الف ) مرا گول زده برده است نمی دانم می خواست چه کار کند. برد به من تجاوز کرد در مقابل سئوال دادگاه که معنی تجاوز را سئوال کرده جواب داد شلوار مرا درآورد ولی شلوار خودش را در نیاورد متهم می گوید 61 ساله و از .... هستم قسم می خورد که همه اینها تهمت است دارای زن و فرزند هستم مگر اینکه دکتر معاینه کند بگوید دیوانه هستم 35 سال است با شاکی همسایه هستم خودش قبول دارد خلافی نکرده ام چطور شده حالا که بزرگ شده ام بی آبرو شده ام وکیل شاکی به لایحه تقدیمی خود استناد کرده گواهی پزشکی لااقل تفخیذ را می رساند تقاضای صدور حکم برائت و در صورت لزوم تحقیق از سه نفر شهود را نموده وکیل متهم به تقدیم لایحه متذکر شده شهود با قاطعیت عمل لواط را تصدیق نکرده اند با استناد ماده 1315 قانون مدنی و اینکه اظهارات شاکی و شهود متناقض می باشد دادگاه متوجه به شکایت ولی قهری مجنی علیه و اظهارات ضد و نقیض طفل و انکار الف متهم ردیف اول و گواهی پزشکی قانونی که انجام عمل لواط را به احتمال گواهی کرده و در برگ 29 پرونده وجود عمل را منتفی نموده و راههای ثبوت لواط طبق موارد145 و148 وجود ندارد و علم به وقوع عمل از ناحیه متهم را .... ]ثابت [نماید احراز نگردیده و بنابر اصل برائت حکم (الف ) را صادر کرده و نسبت به اتهام (ب ) طفل 9 ساله نظریه صغر سن وصراحت ماده 146 که اقرار نابالغ را نافذ ندانسته نیز حکم برائت صادر کرده است آقای .... وکیل شاکی خصوصی (مجنی علیه ) طی لایحه مورخه 18/12/69 به حکم اعتراض کرده که برخلاف استدلال دادگاه راه ثبوت فقط مواد فوق الذکر نیست بلکه ماده 151 می تواند از موجبات محکومیت باشد و دلایل از هر حیث بر احراز جرم وجود دارد گواهی پزشکی شماره 72581/7/69 وقوع جرم را تایید کرده علتش فقاصله زمانی است (هفت روزتفاوت درگواهی است ) تقاضای نقض دادنامه را نموده است. رئیس دادگاه در ظهر این لایحه در عقیده خود باقیمانده پرونده به دیوانعالی کشور ارسال به این شعبه ارجاع گردیده است :
هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس ازقرائت گزارش آقای .... عضو ممیز واوراق پرونده و نظریه کتبی آقای .... دادیار دیوانعالی کشور اجمالا" مبنی بر عقیده و تائید دادنامه دارد. در دادنامه شماره از فرجامخواسته مشاوره نموده چنین رای می دهد:
بسمه تعالی با توجه به مجموع اوراق پرونده ازجمله تحقیقات انجام شده و دلایل استنادیه حکم در دادگاه و گواهینامه های پزشکی و نظر به اینکه از جانب معترض ایراد و اشکال موجهی نسبت به حکم تجدیدنظرخواسته به من ننیامده و به نظر نمی رسد لذا دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید می نماید.
مرجع :
کتاب قانون مجازات اسلامی درآئینه آراء دیوان عالی کشور
حدود جرائم خلاف اخلاق حسنه به اهتمام یداله بازگیر،نشرنخستین
نشرهستان ، چاپ اول 1378
124
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 283
تاریخ تصویب : 1370/04/22
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
عملی که در حکم دادگاه محرز تشخیص داده مشخص نیست ! علم شخص قاضی به عنوان طریق اثبات تفخیذ
