مندرجات توافق نامه مورد تجدیدنظرخواه کفایت بر اثبات احراز خیانت در امانت نمی نماید بلکه بیشتر مربوط به اختلافات ناشی از معامله وخرید وفروش ملک مورد معامله و وجود اختلاف مالی بین آنها می باشد
بتاریخ : 13/9/75
شماره دادنامه : 13/9/140875
مرجع رسیدگی : شعبه 98 دادگاه عمومی تهران
در خصوص اتهام آقای (الف ) فرزند... دایر بر خیانت در امانت نسبت به آقای (ب ) فرزند...در ارتباط باهشت تخته فرش (قالی وقالیچه ) بشرح محتویات پرونده با عنایت به مجموع اوراق و محتویات پرونده و اینکه شاکی بشرح برگ تحقیق مورخ 30/7/75 در آگاهی اظهار داشته (بعد از اذان حدود12تا 2 بود و فرش را خودش (متهم ) تحویل گرفت روز جمعه 18/3/75 بود و حال آنکه حسب فاکتورفروش مضبوط درپرونده (قالیچه شادسر 3فرد سه تا از قالیچه های موضوع مال امانی )بتاریخ 20/3/75 به آقای ( امانت نقدی شده به مبلغ .../200/8 ریال (صورت حساب ) که تاریخ آن موثر بر تحویل مال امانی به متهم می باشد وبا التفات به نظریه شماره 5/8/15375/6/110/2/108 اداره تشخیص هویت که به بازرسی ناحیه انتظامی تهران بزرگ نوشته (مبلغ پانصد هزار تومان 5...00 به آقای (الف ) پردخت شده ) با سرعت تحریر 7سطر بالائی آن عبارت و سایر دلایل فنی از جمله نقطه گذاری با مدادمنتهی الیه سمت راست 7 سطر فوقانی رسید که جهت شروع تحریر در سطور مزبور صورت پذیرفته تا با نوشتجات و امضائات اولیه سند هماهنگ گردند به نظر می رسد امضاء ذیل رسید در تایید دو سطر انتهایی یعنی عبارت (مبلغ پانصد هزار تومان به آقای (الف ) پرداخت شده ) صادر و7 سطر فوقانی به آن الحاق و اضافه گردیده و سندمزبور در وضعیت فعلی فاقد اصالت است ) (اصل این نامه در پرونده کلاسه 8589875 (این شعبه مضوب است ) بالاخص انکار متهم در حین مراحل تحقیقات مقدماتی و در محضر دادگاه بعلت فقد ادله اثباتی حکم برائت متهم موصوف را صادر واعلام می دارد رای صادره ظرف مدت بیست روزازتاریخ ابلاغ فاقد تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر مرکز استان تهران باشد
رای شعبه 11 دادگاه تجدیدنظراستان تهران در تجدیدنظرخواهی از دادنامه فوق الذکر:
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای (ب ) نسبت به دادناه شماره 1408 صادره از شعبه 98دادگاه عمومی تهران که بموجب آن حکم برائت متهم آقای (الف ) از بزه خیانت درامانت شرح اوراق پرونده کلاسه 98/75/1875 دادگاه بدوی صادر گردیده است نظر باینکه عمده ایراد معترض به شرح لایحه پیوست دادخواست تجدیدنظرخوانه این است که چون تجدید نظرخوانده طی مندرجات توافقنامه مورخ 18/9/75 تنظیم بین تجدید نظرخوانده و شخص ثالث آقای (ج ) اقرار نموده است که تعداد 8تخته فرش در تاریخ 18/3/75 به صورت امانت نزد وی بوده است بنابراین این بزه وی محرز بوده و به همین لحاظ تقاضای فسخ دادنامه بدوی را نموده است که با عنایت باینکه متن توافقنامه استنادی تجدید نظرخواه مربوط به تسویه حساب و نحوه پرداخت ثمن معامله بین تنظیم کنندگان آن و شخص ثالث می باشد و علیرغم اینکه بنا به ادعا تجدیدنظرخوانده که اعلام داشته است نسبت به امضاء و اثر انگشت ذیل آن اعلام جعل نموده و در دادگاههای بدوی مطرح رسیدگی است نیز امضاء آقای (ج ) که یکطرف تنظیم کننده توافقنامه است ذیل آن وجود ندارد در حالیکه امضاء تجدیدنظره استناد نوشته های آقای (ج ) در ظهرمبایعه نامه مورخ 19/1/75 تنظیم فیمابین تجدیدنظرخوانده که بموجب آن خریدار فوق کلیه حق و حقوق خود را به تجدیدنظرخواه محول نموده است در ذیل توافقنامه مذکور مندرج می باشد وتجدیدنظر خوانده از توافقنامه ظهر مبایعه نامه بی اطلاع بوده است چون اصولا" مندرجات توافقنامه مورد استناد تجدیدنظرخواه کفایت براثبات و احراز بزه خیانت در امانت منتسبه به متهم نمی نماید بلکه بیشتر مربوط به اختلافات ناشی از معامله و خرید و فروش ملک موردمعامله و وجود اختلافات مالی بنی هرس ه نفر با توجه به جمیع اوراق پرونده بدوی و تجدیدنظرخواسته می باشد و تدارک و تهیه توافقنامه یادشده به منظور رسیدن به مقصود طرفین در اختلافات مالی بین آنها به کار رفته شده است بنابراین دادگاه تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه را غیروارد تشخیص و دادنامه بدوی را که من حیث المجموع صحیحا" و حسب موازین قانونی و با رعایت ترتیبات آیئن دادرسی و منطبق با استدلال فوق صادر گردیده است تایید می نماید رای صادره حسب مقررات ماده 22 قانون تکشیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب 1373 مجلس شورای اسلامی قطعی است. 25/1/76/11ت /89
مرجع :
کتاب منتخب آراء قطعیت یافته دادگاهها درامور جزائی ، جلد اول به اهتمام یداله بازگیر، انتشارات دانش نگار، چاپ اول سال 1379
157
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 1408
تاریخ تصویب : 1375/09/13
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
عمل نکردن به مفاد قراردادتنظیمی بین طرفین و عدم انجام تعهدات جرم محسوب نمی شود در خصوص اتهام زوجه به سرقت اموال مشترک ، قصد مجرمانه که وجود نداشته حتی برای نگهداری از تخریب توسط زوج صورت گرفته است
