قانون راجع به عهدنامه مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دول

قانون راجع به عهدنامه مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی

3,033 مشاهده
زمان مطالعه : 1:22
قانون

ماده واحده - قرارداد مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری
اندونزی که در تاریخ هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و سی هفت در تهران امضا
گردیده و مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده می باشد تصویب می شود.
قانون بالا مشتمل بر یک ماده که در تاریخ روز دوشنبه هیجدهم اسفند ماه
1337 به تصویب مجلس سنا رسیده بوده در جلسه روز یکشنبه هفتم آذر ماه یک
هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قرارداد مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی
اعلیحضرت همایون پادشاه ایران
و
حضرت رییس جمهور اندونزی
به منظور تحکیم و تشیید روابط دوستی بین ایران و اندونزی و با توجه به
این که توسعه مناسبات دوستانه بین این دو کشور وسیله موثری برای حفظ صلح
جهان است برای این مقصد نمایندگان مختار خود را به شرح ذیل تعیین نمودند:
اعلیحضرت همایون پادشاه ایران .
جناب آقای علی اصغر حکمت وزیر امور خارجه دولت شاهنشاهی .
حضرت رییس جمهوری اندونزی .
جناب آقای اس باحمید وزیر مختار و نماینده فوق العاده دولت جمهوری اندونزی
در تهران و نمایندگان مزبور پس از مبادله اعتبارنامه های خود که واجد صحت
و اعتبار بود به شرح ذیل توافق حاصل نمودند:
ماده اول - هر یک از طرفین معظمین متعاهدین به عهده می گیرند که صلح دائمی
و مناسبات دوستانه را با طرف دیگر برقرار سازند و در تشیید علائق دوستانه
و مناسبات معنوی و مادی که اتباع طرف را به یکدیگر نزدیک می کند بکوشند.
ماده دوم - هر دو طرف معظم متعاهد موافقت می کنند که روابط سیاسی و کنسولی
خود را بر اساس حقوق و سنت متداول بین المللی حفظ کنند با نمایندگان سیاسی
و کنسولی هر طرف که در قلمرو و طرف دیگر مقیم باشند طبق سنت متداول در
حقوق بین المللی رفتار خواهد شد.
ماده سوم - هر یک از طرفین معظمین متعاهدین تسریع در انعقاد قراردادهای
ذیل را با درج صمیمیت و همکاری مورد توجه قرار خواهد داد.
قرارداد بازرگانی و کشتیرانی - قرارداد کنسولی و فرهنگی قراردادهایی در
باب حفظ حقوق ادبی و هنری - قراردادهایی که مربوط به کلیه مسائل مورد
علاقه هر دو طرف باشد.
ماده چهارم - هر دو طرف معظم متعاهد موافقت دارند که کلیه اختلافاتی که
ممکن است بین آنان حادث شود و حل آن در موقع خود از طریق عادی سیاسی میسر
نشود دوستانه فیصله بخشد و هر گاه در مدت معقولی به رفع اختلافات نایل
نشوند با رعایت قواعد و مقررات منشور سازمان ملل به هر اقدام عملی که
مناسب تر تشخیص دهند متوسل خواهند شد.
ماده پنجم - این قرارداد به تصویب خواهد رسید و از تاریخ تبادل اسناد
تصویب که در تهران صورت خواهد گرفت اعتبار خواهد یافت .
ماده ششم - این قرارداد برای مدت پنج سال دارای اعتبار می باشد و خود به
خود برای مدتهای پنجساله تمدید خواهد شد مگر این که یکی از طرفین به
وسیله اخطار کتبی یک سال قبل از انقضای مدت پنج سال لغو آن را تقاضا کند.
برای تایید مراتب بالا نمایندگان تام الاختیار این قرارداد را امضا و به مهر
خود ممهور نمودند.
در تاریخ هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و سی و هفت شمسی در سه نسخه به
زبانهای فارسی و اندونزی و انگلیسی تنظیم شد و در صورت اختلاف در تفسیر
این قرارداد متن انگلیسی ملاک اعتبار خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران از طرف دولت جمهوری اندونزی
قرارداد فوق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده ضمیمه قانون راجع به عهدنامه
مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی مصوب هفتم آذر ماه
یک هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی می باشد.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی