رأی شماره 117 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال

رأی شماره 117 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال بخشنامه شماره39 14 201 م 4 ن مورخ 14 10 1381 ستاد کل نیروهای مسلح

7,347 مشاهده
زمان مطالعه : 1:36
آراء و نظریات

رأی شماره 117 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال بخشنامه شماره39/14/201/م/4/ن مورخ 14/10/1381 ستاد کل نیروهای مسلح شماره هـ/84/426

تاریخ: 29/2/1387
شماره دادنامه: 117
کلاسه پرونده: 84/426
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای محمد حسنوند.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 39/14/201/م/4/ن مورخ 14/10/1381 ستاد کل نیروهای مسلح.
مقدمه: وکیل شاکی در دادخواست تقدیمی خود چنین معنون داشته‎اند که، ستاد کل نیروهای مسلح دستورالعمل اجرائی مقررات اعطاء امتیازات ویژه به خانواده‎های ایثارگران، شهدا، مفقودالاثرها، آزادگان، رزمندگان و مشمولان دارای شرایط خاص را در سال 1375 به مبادی ذیربط نیروهای مسلح ابلاغ نمود که بر اساس این دستورالعمل افراد فوق در صورت داشتن شرایط خاص می‎توانند یک فرزند ذکور خود را از خدمت ضرورت معاف نمایند و یکی از این موارد برابر ماده 7 آن شامل افرادی است که بیش از 50 ماه سابقه حضور در جبهه‎های حق علیه باطل دارند و مبنای محاسبه نیز اشخاصی که اولاً در مقابله با ضد انقلاب از تاریخ 1/1/1358 مشغول به فعالیت بوده‎اند و ثانیاً نفراتی که از تاریخ 1/7/1359 لغایت 27/5/1367 در جنگ تحمیلی حضور داشته‎اند، می‎باشد. در دستورالعمل الحاقی در سال 1381 نکات قبلی مورد تصویب فرماندهی معظم کل قوا قرار گرفته است مع الاسف در سال 1381 ستاد کل نیروهای مسلح طی ابلاغیه به ارتش اعلام نمود که افرادی که به هر طریق از خدمت اخراج شده‎اند، مشمول اعطاء امتیازات نخواهند شد. این در حالی است که از مصادیق اخذ معافیت، کارکنانی است که 50 ماه حضور در جبهه‎های نبرد حق علیه باطل را داشته باشند، بنابراین خروج از خدمت نیروهای مسلح اعم از (بازنشستگی، بازخرید، استعفاء و یا اخراج) تاثیری در حق مکتسبه ایجاد ننموده و در بررسی دستورالعمل ابلاغی هیچ قید و شرطی درخصوص نوع ونحوه رهایی وجود ندارد و همچنین در رویه قانونگذاری نیز تصریح گردیده که شرایط اجرائی مقنن نباید توسط سازمانهایی محدود یا مشروط شود و در بررسی مانحن فیه نشانگر این است این نحوه خروج از خدمت بدون اخذ مجوز از سوی فرماندهی کل قوا به دستورالعمل تصویبی تحمیل نموده که مغایر هدف و حکم مقنن می‎باشد و موجبات محرومیت موکل از امتیازات تصویبی معظم له شده‎اند. لذا تقاضای ابطال بخشنامه فوق‎الذکر را می‎نماید. معاونت نیروی انسانی نیروهای مسلح نیزدر مقام بیان نموده‎اندکه کارکنان اخراجی زمانی مشمول مقررات فوق می‎باشند که علت اخراجی آن جاسوسی و محکومیت به مجازات محارب نباشد، زیرا حضور چنین افرادی در جبهه، خدمت تلقی نمی‎گردد، لیکن سایر کارکنان اخراجی مشمول امتیازات فوق طبق ضوابط ابلاغی خواهند شد. علی ایحال چنانچه علت اخراجی شخص مذکور یکی از موارد معنونه نبوده و مشمول اعطای امتیازات فوق خواهد گردید. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.

رأی هیأت عمومی

نظر به مندرجات دادخواست وکیل شاکی و مفاد لایحه جوابیه و سایر محتویات پرونده، مصوبه مقام معظم فرماندهی کل قوا متضمن آن است که یکی از فرزندان ذکور کارکنانی که به مدت 50 ماه در جبهه‎های حق علیه باطل حضور داشته‎اند، از امتیاز معافیت از خدمت وظیفه دوره ضرورت بهره‌مند شوند مشروط بر اینکه کارکنان مزبور به علت ارتکاب بزه جاسوسی و یا محکومیت به مجازات محارب از خدمت اخراج نشده باشند. نظر به اینکه اعطاء امتیازات ویژه به شرح فوق‎الذکر و تعیین شرایط و ضوابط آن از اختیارات مقام معظم فرماندهی کل قوا است، بنابراین اطلاق بند 3 بخشنامه شماره 39/14/201/م/4/ن مورخ14/10/1381 معاون نیروی انسانی ستاد کل نیروهای مسلح که علت اخراج به هر طریق به استناد ماده 129 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران را سالب حق استفاده از امتیاز مذکور اعلام داشته خارج از حدود اختیارات ستاد کل نیروهای مسلح است و بدین جهت مستنداً به قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده یک و بند یک ماده 19 و 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 ابطال می‎شود.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ مقدسی‌