قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
ماده واحده - موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر مشتمل بر یک مقدمه و (21) ماده که در تاریخ چهاردهم اسفند ماه 1370 هجری خورشیدی (5 مارس 1991 میلادی ) در تهران به امضا رسیده است ، تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر به عنوان اعضا کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی که در 7 دسامبر 1944 در شیکاگو برای امضا مفتوح گردید. با تمایل به انعقاد موافقتنامه ای در ارتباط با کنوانسیون مذکور، به منظور تاسیس و به کارانداختن سرویسهای منظم هوایی بین سرزمینهای خود و ماورا این سرزمینها نسبت به مواد زیر موافقت نمودند.
ماده 1 - تعاریف
به جز در مواردی که فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید، از لحاظ این موافقتنامه
الف - اصطلاح "کنوانسیون " به کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی که در تاریخ 7 دسامبر 1944 در شیکاگو برای امضا مفتوح گردیده اطلاق می شود و همچنین شامل الحاقیه ای که به موجب ماده 90کنوانسیون و هر اصلاحیه ، الحاقیه یا کنوانسیون که به موجب مواد 90 و 94 آن تصویب شده است تا جایی که برای هر دو طرف متعاهد نافذ باشد خواهد بود.
ب - عبارت "مقامات هواپیمایی " در مورد جمهوری اسلامی ایران اطلاق می شود به "رییس سازمان هواپیمایی کشوری " و هر شخص یا مقامی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان و یا وظایف مشابه آن باشد و در مورد کشور قطر به وزیر حمل و نقل و ارتباطات و هر شخص یا مقامی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن وزیر باشد.
ج - عبارت "شرکت هواپیمایی تعیین شده " اطلاق می شود به یک شرکت هواپیمایی که به موجب مفاد مواد 3 موافقتنامه حاضر تعیین شده و اجازه فعالیت یافته باشد.
د - اصطلاح ظرفیت در مورد یک هواپیما اطلاق می شود به میزان بارگیری موثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از یک مسیر و اصطلاح ظرفیت در مورد "سرویس مورد توافق " اطلاق می شود به ظرفیت هواپیما در چنین سرویس ضربدر دفعات پرواز چنین هواپیمایی طی زمان معین و در طی و یا قسمتی از مسیر.
ه - اصطلاح "سرزمین " در مورد یک کشور اطلاق می شود به مناطق خاکی و آبهای سرزمینی مجاور آن که تحت حاکمیت و سلطه آن کشور است .
و - عبارت "سرویس هوایی " "سرویس هوایی بین المللی " "شرکت هواپیمایی " و "توقف به منظورهای غیر ترافیک " به ترتیب دارای همان معانی است که در ماده 96 کنوانسیون به آنها داده شده است . تفاهم حاصل است که عناوین مواد موافقتنامه حاضر معانی هیچ یک از مقررات آن را به نحوی از انحا محدود نمی کند یا توسعه نمی دهد.
ماده 2 - اعطای حقوق
1 - هر یک از طرفین متعاهدین حقوق مصرحه در این موافقتنامه را جهت انجام سرویسهای هوایی بین المللی به وسیله شرکت هواپیمایی معینه طرف متعاهد دیگر به شرح ذیل به طرف متعاهد دیگر اعطا می نماید.
الف - پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر.
ب - توقف در سرزمین مذکور به منظورهای غیر ترافیک .
ج - هر کدام از طرفین قرارداد به طرف دیگر این اجازه را می دهد تا با توجه به حقوق مشخص شده در این قرارداد جهت برقراری پروازهای منظم بین المللی طبق مسیرهای مشخص شده در برنامه های پرواز پیوست این قرارداد اقدام نماید. چنین برنامه پرواز و مسیر در این قرارداد به نام "سرویسهای توافق شده " و "مسیرهای مشخص شده " خوانده خواهند شد ضمن انجام "پروازهای توافق شده در مسیرهای مشخص " شرکت هواپیمایی منتخب توسط هر کدام از طرفهای قرارداد ضمن استفاده از حقوق مشخص شده در ماده 1 این بند قرارداد می توانند در نقاط مشخص شده در مسیر برنامه پرواز مورد توافق اقدام به حمل و نقل بار و مسافر و ارسالات پستی به صورت جداگانه هر کدام یا به صورت مرکب نماید.
2 - هیچ یک از مفاد این موافقتنامه به نحوی تلقی نخواهد شد که در نتیجه شرکت هواپیمایی یکی از طرفین متعاهدین محق باشد در سرزمین طرف متعاهد دیگر در قبال مزد یا کرایه ، مسافر، بار یا پست به مقصد نقطه دیگری در سرزمین آن طرف حمل کند.
3 - در مناطق جنگی یا تحت اشغال نظامی یا در مناطقی که این عملیات در جریان است انجام این قبیل سرویسها منوط به تصویب مقامات ذیصلاح است .
ماده 3 - تعیین و اجازه
1 - هر طرف متعاهد حق دارد یک شرکت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای
مورد توافق در مسیرهای مشخصه تعیین و مراتب را کتبا به طرف متعاهد دیگر
اعلام نماید.
2 - پس از دریافت اعلامیه تعیین مقامات ذیصلاح طرف متعاهد دیگر با رعایت مواد بندهای 3 و 4 ماده حاضر به شرکت هواپیمایی تعیین شده بدون تاخیر اجازه بهره برداری مربوطه را اعطا خواهد کرد.
3 - مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد می توانند از شرکتی که توسط طرف متعاهد دیگر تعیین شده بخواهند که مقامات مزبور را قانع سازد که شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی که معمولا برای انجام سرویسهای هوایی بین المللی توسط مقامات مزبور اعمال می گردد حائز می باشند.
4 - هر یک از طرفین متعاهدین حق دارد در هر مورد که قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل موثر شرکت هواپیمایی مربوطه در دست متعاهد یا اتباع طرف متعاهدی است که شرکت مزبور تعیین نموده ، از اعطا اجازه بهره برداری موضوع بند 2 این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را که برای اعمال حقوق مشخصه در ماده 2 موافقتنامه حاضر توسط آن شرکت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند تحمیل نماید.
5 - در هر زمان پس از آن که مفاد بندهای یک و دو (1 و 2) این ماده به مرحله اجرا درآمده باشد، شرکت هواپیمایی که بدین نحو تعیین شده و اجازه کسب نموده می تواند بهره برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز نماید مشروط بر آن که بهره برداری از این سرویسها مادامی که تعرفه مربوطه به موجب ماده 10 این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور تعیین نگردیده انجام نپذیرد.
ماده 4 - تعلیق و لغو
1 - هر طرف متعاهد حق دارد در موارد مشروحه ذیل ، اجازه بهره برداری صادره را لغو یا استفاده از حقوق مشخصه در ماده 2 این موافقتنامه را در مورد شرکتی که توسط طرف متعاهد دیگر تعیین گردیده معلق نماید یا هر شرطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم باشد تحمیل نماید.
الف - در هر موردی که قانع نشده باشد مالکیت عمده و کنترل موثر آن شرکت هواپیمایی در دست طرف متعاهد یا اتباع طرف متعاهدی است که شرکت مذکور را تعیین نموده یا
ب - در موردی که شرکت هواپیمایی مذکور قوانین و مقررات طرف متعاهدی را که این حقوق را اعطا نموده است رعایت نکند.
ج - در موردی که شرکت هواپیمایی مذکور به هر نحوی از انحا عملیات بهره برداری را بر خلاف مقررات موافقتنامه حاضر انجام دهد.
2 - جز در مواردی که لغو یا تعلیق یا تحمیل شرایط مذکور در بند یک این ماده به صورت فوری برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات لازم باشد اعمال این حق فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر انجام خواهد گرفت .
ماده 5 - شمول قوانین و مقررات
1 - قوانین و مقررات یک طرف متعاهد ناظر به ورود و خروج هواپیماهایی که به امر هوانوردی بین المللی اشتغال دارند یا ناظر به عملیات هوانوردی چنین هواپیماهایی حین پرواز یا در داخل سرزمین طرف متعاهد مذکور می باشند نسبت به هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مجری خواهد بود.
2 - قوانین و مقررات یک طرف متعاهد که در سرزمین خود ناظر به ورود و خروج و اقامت مسافرین و کارکنان و بار یا پست از قبیل تشریفات ورود و خروج و مهاجرت است ، و همچنین مقررات گمرکی و بهداشتی در مورد مسافرین و کارکنان و بار و پست حمل شده توسط هواپیماهای تعیین شده طرف متعاهد دیگر در زمانی که در سرزمین مذکور باشد اعمال خواهد شد.
3 - هر یک از طرفین متعاهدین نسخه هایی از قوانین و مقررات مربوطه مندرج در این ماده را بنا بر تقاضا در اختیار طرف متعاهد دیگر خواهد گذاشت .
4 - شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد حق دارد حق تاسیس و نگهداری نمایندگی خود را در سرزمین طرف متعاهد دیگر خواهد داشت . در صورت معرفی نمایندگی کل و یا نمایندگی فروش این نمایندگی طبق مقررات و قانونهای مربوط به کشور طرف قرارداد خواهد بود.
5 - مسئولان قانونی کشور طرف قرارداد بدون هیچ گونه تاخیری حق بازدید از هواپیمایی طرف دیگر قرارداد در موقع فرود و یا هنگام پرواز را دارا می باشد و همچنین حق بازرسی مدارک و یا گواهینامه مورد لزوم طبق کنوانسیون موجود را دارد.
ماده 6 - معافیت از حقوق گمرکی و سایر عوارض
1 - هواپیماهای شرکت تعیین شده یک طرف متعاهد که در سرویسهای بین المللی پرواز می نمایند و همچنین مواد سوخت و روغن موتور و سایر مواد مصرفی فنی و وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و خواربار موجود در هواپیماهای شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد که مجاز به استفاده از مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه حاضر می باشند به هنگام ورود و خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و هزینه های بازرسی و سایر حقوق و مالیاتهای ملی معاف خواهد بود حتی اگر مواد مذکور زمانی به مصرف برسد که این هواپیماها بر فراز آن سرزمین در پرواز باشد.
2 - سوخت و روغن موتور و مواد مصرفی فنی و وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار وارد شده به سرزمین یک طرف متعاهد توسط متعاهد دیگر یا اتباع او که صرفا به منظور استفاده در هواپیمای طرف متعاهد اخیرالذکر می باشد بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و هزینه های بازرسی و سایر حقوق و مالیاتهای ملی معاف خواهد بود.
3 - سوخت و روغن موتور و مواد مصرفی فنی و وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار که در سرزمین یک طرف متعاهد بار هواپیمای شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد می شود و در سرویسهای بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و عوارض و مالیات و هزینه های بازرسی و سایر حقوق و مالیاتهای ملی معاف خواهد بود.
4 - لوازم جاری هوانوردی و نیز موارد و لوازم نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده هر یک از طرفین متعاهدین تنها با موافقت مقامات گمرکی در سرزمین دیگر قابل تخلیه است در این صورت این سواد تا زمانی که بار هواپیما شده و از سرزمین آن طرف متعاهد خارج گردد و یا طبق مقررات گمرکی ترتیب دیگری در مورد آن داده شود. تحت نظارت مقامات نامبرده قرار خواهد گرفت .
5 - مسافرین - اثاثیه مسافر و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم می باشد و از حریمی که در فرودگاه آن طرف بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی شوند فقط مشمول کنترل جاده ای خواهند بود اثاثیه مسافر و باری که در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمرکی و سایر مالیاتهای مشابه معاف خواهد بود.
6 - اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شرکت هواپیمایی مانند برچسب چمدان - بلیط هواپیما - بارنامه - کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمان بندی که به داخل سرزمین هر یک از طرفین متعاهدین برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد شده باشد از کلیه حقوق و یا مالیاتهای گمرکی بر اساس معامله متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 - عوارض فرودگاه
هر یک از طرفین متعاهدین می توانند برای استفاده از فرودگاه ها و سایر تاسیسات تحت کنترل خود عوارض عادلانه و مناسبی را وضع نموده یا اجازه وضع آن را بدهد. معهذا هر یک از طرفین متعاهدین موافقت دارد که این عوارض از آن چه هواپیماهای ملی آن طرف متعاهد که در سرویسهای مشابه بین المللی تردد می نمایند و برای استفاده از این فرودگاه ها و تاسیسات می پردازند تجاوز نکند.
ماده 8 - مقررات ظرفیت و تصویب برنامه های پرواز.
1 - شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهدین از رفتار عادلانه و متساوی برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخصه از فرصتهای متساوی بهره مند باشند.
2 - در انجام سرویسهای مورد توافق شرکتهای هواپیمایی تعیین شده هر یک از طرفین متعاهدین منافع شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف دیگر را منظور نظر خواهد داشت تا من غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمامی یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3 - هدف اصلی سرویسهای مورد توافق که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد انجام می شود، تامین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب است برای رفع نیازمندیهای حمل مسافر و بار و پست جاری و آن چه برای آینده مناسب قابل پیش بینی باشد بین سرزمین طرف متعاهد تعیین کننده شرکت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر.
4 - با رعایت اصول مشروحه در بندهای 1 و 2 و 3 این ماده شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد همچنین می تواند ظرفیتی را برای نیازمندیهای ترافیک بین سرزمینهای کشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر ضمیمه موافقتنامه حاضر و سرزمین طرف متعاهد دیگر تامین نماید.
5 - ظرفیتی که عرضه می شود از جمله تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهدین در سرویسهای مورد توافق - بر اساس توصیه شرکتهای هواپیمایی تعیین شده مورد موافقت مقامات هواپیمایی قرار خواهد گرفت .
6 - در صورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهدین - مسائل مشروحه در بند 5 فوق از طریق توافق بین مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین حل و فصل خواهد گردید، تا زمانی که این توافق حاصل نگردیده ، ظرفیت عرضه شده توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده - بدون تغییر باقی خواهد ماند.
7 - شرکت هواپیمایی تعیین شده هر یک از طرفین متعاهدین حداقل سی روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخصه - برنامه های پرواز را به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر برای تصویب تسلیم خواهد نمود و در مورد تغییرات بعدی نیز از همین قرار عمل خواهد شد. این محدودیت زمانی را می توان در موارد خاص با تصویب مقامات نامبرده کاهش داد.
ماده 9 - شناسایی گواهینامه ها و پروازها
1 - گواهینامه های قابلیت پرواز و گواهینامه های صلاحیت و پروانه هایی که توسط یک طرف متعاهد صادر شده و یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد توسط طرف متعاهد دیگر برای بهره برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه حاضر معتبر شناخته خواهد شد مشروط بر این که شرایط صدور یا معتبر شناختن این گواهینامه ها و پروانه ها مساوی و یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد که به موجب کنوانسیون وضع می گردد. در هر حال هر یک از طرفین متعاهدین این حق را برای خود محفوظ می دارد که در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه های صلاحیت و پروانه هایی که جهت اتباع او توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا اعتبار یافته ، خودداری نماید.
ماده 10 - تعرفه ها
1 - به موجب بندهای ذیل ، "تعرفه " بر معنی نرخ پرداخت شده برای حمل مسافر و بار محالاتی که بر اساس آنها قیمت ها اجرا می شود که شامل نرخ و شرایط جهت نمایندگی و دیگر سرویسهای جنبی می شود اما شامل دستمزد در موارد عمل امانات پستی نخواهد بود.
2 - تعرفه هایی که توسط شرکت هواپیمایی یکی از طرفین قرارداد برای حمل بار از سرزمین طرف دیگر قرارداد پرداخت می شود بایستی در سطحی معقول برقرار و توجه شایسته ای به کلیه عوامل مربوطه از جمله هزینه عملیاتی - سود متعارف و تعرفه های شرکتهای هواپیمایی دیگر صورت گیرد.
3 - تعرفه هایی که مربوط به بند 2 این ماده می شود در صورت امکان باید توسط شرکت هواپیمایی معینه طرفین قرارداد، مورد توافق قرار گیرد، بعد از مذاکره با شرکتهای هواپیمایی دیگر که در تمامی یا قسمتهایی از مسیر عملیات پروازی انجام می دهند.
چنین موافقتنامه ای هر جا که ممکن باشد باید با به کاربردن دستورالعمل های انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) برای محاسبه تعرفه ها به نتیجه برسند.
4 - تعرفه هایی که این چنین به توافق می رسند باید به تصدیق مقامات هواپیمایی طرفین حداقل 45 روز قبل از تاریخ پیشنهاد شده در مقدمه برسد. در موارد خاص این مدت ممکن است بر اثر توافق بین مقامات مسئول طرفین تقلیل یابد.
5 - این تایید ممکن است سریعا ابلاغ گردد، اگر هیچکدام از مقامات هواپیمایی در طول 30 روز از تاریخ تسلیم مطابق با بند 4 این ماده عدم رضایت خود را اعلام ننمایند این تعرفه ها به صورت تصویب شده در نظر گرفته خواهد شد. همچنان که در بند 4 مقرر شده ، مقامات هواپیمایی ممکن است موافقت کنند مدتی را که در طول آن هر گونه عدم رضایتی اعلام گردد این عمل در کمتر از 30 روز انجام پذیرد.
6 - در طول مدتی که مطابق با بند 5 این ماده قابل اجرا است مورد تایید قرار نگیرد یکی از مقامات هواپیمایی یادداشت عدم رضایت از تعرفه هایی که مطابق مقررات بند 3 این ماده می باشد را به مقامات هواپیمایی طرف دیگر تسلیم می نماید. مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد بعد از مذاکره با مقامات هواپیمایی هر یک از دولتهای دیگری که داوری آن سودمند باشد، تلاش خواهند نمود که تعرفه مورد توافق طرفین را تعیین نمایند.
7 - اگر مقامات هواپیمایی نتوانند در مورد تعرفه ای که مطابق بند 4 این ماده به آنها ارائه شده به توافق برسند، و یا نتوانند در مورد تعیین تعرفه ای که مطابق بند 6 این ماده باشد به توافق برسند مورد اختلاف مطابق مقررات ماده 14 این موافقتنامه حل خواهد شد.
8 - تعرفه ای که مطابق مقررات این ماده به وجود آمده باشد تا زمانی که تعرفه جدیدی تصویب نشده باشد قابل اجرا خواهد بود.
علیرغم این مورد تعرفه ، با توجه به این بند بیشتر از 12 ماه بعد از تاریخ انقضا تمدید نخواهد شد.
ماده 11 - انتقال درآمد
1 - هر یک از طرفین مورد قرارداد باید به شرکت یا شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرف دیگر، حق انتقال وجوه به دست آمده در کشور طرف مورد قرارداد را اعطا نماید. در هر صورت وجوه به دست آمده باید مطابق مقررات تبادل ارزی کشور طرف قرارداد که درآمد در آن جا حاصل شده ، انجام گیرد. چنین تبادل ارزی باید بر اساس نرخ برابری رسمی همان کشور انجام گیرد و یا در کشورهایی که نرخ رسمی تبدیل ارز وجود نداشته باشد بر اساس نرخ خارجی حاکم صورت پذیرد.
2 - اگر یکی از طرفین متعاهد محدودیتهایی را در مورد انتقال وجوه باقیمانده از هزینه های جاری شرکتهای هواپیمایی تعیین شده توسط طرف دیگر قرارداد اعمال نماید، طرف دوم قرارداد حق اعمال محدودیتهای دوجانبه ای در مورد شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرف دیگر قرارداد را دارد.
ماده 12 - امنیت هوانوردی
1 - طرفین متعاهدین در راستای حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین الملل ، تاکید می نمایند که تعهد آنان در قبال یکدیگر برای حفظ امنیت هوانوردی در برابر اعمال غیر قانونی جز لاینفکی از این موافقتنامه را تشکیل می دهد. طرفین متعاهدین بدون تحدید کلیت حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین الملل به ویژه مطابق با مفاد کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضا شده در توکیو به تاریخ 14 سپتامبر 1963، کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیما، امضا شده در لاهه به تاریخ 16 دسامبر 1970 و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری امضا شده در مونترال به تاریخ 22 سپتامبر 1971 عمل خواهند کرد.
2 - طرفین متعاهدین کلیه مساعدتهای لازم را جهت جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری و دیگر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها مسافرین و خدمه آن ، فرودگاه ها و تاسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمائی کشوری را بنا بر تقاضا در مورد یکدیگر به عمل خواهند آورد.
3 - طرفین متعاهدین باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی تعیین شده از سوی سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری که به عنوان ضمائم کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی شناخته شده اند تا حدودی که این مقررات امنیتی در مورد طرفین قابل اجرا است عمل نمایند. آنها می باید از گردانندگان هواپیماهای ثبت شده در کشور خود یا گردانندگان هواپیماهایی که محل کار اصلی و یا اقامت دائم آنها در سرزمین طرفین می باشد و نیز گردانندگان فرودگاه های واقع در سرزمینهای خود بخواهند که طبق مقررات امنیت هوانوردی مزبور عمل نمایند.
4 - هر یک از طرفین متعاهدین موافقت دارد که می توان از این گردانندگان هواپیماها درخواست نمود تا مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند(3) فوق را که طرف متعاهد دیگر از لحاظ ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آن جا خواستار است رعایت کنند هر یک از طرفین متعاهدین باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین او اقدامات کافی برای حفاظت از هواپیماها و وارسی مسافرین ، خدمه ، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما قبل و در خلال سوار شدن مسافرین یا بارگیری به نحو موثر معمول می شود. هر یک از طرفین متعاهدین همچنین باید با هر درخواست طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه در حد معقول جهت مقابله با یک تهدید خاص برخورد مثبت داشته باشد.
5 - هنگامی که حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری یا دیگر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آن ، فرودگاه ها یا تاسیسات هوانوردی رخ دهد طرفین متعاهدین باید با تسهیل ارتباطات و دیگر اقدامات مناسب به منظور پایان دادن سریع و امن حادثه مزبور یا خطر بروز آن یکدیگر را یاری نمایند.
ماده 13 - تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر یک از طرفین قرارداد اطلاعات و آمار مربوط به ترافیک حمل شده در سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده خود را به صوب سرزمین صرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین به قسمتی که معمولا توسط شرکت هواپیمایی تهیه شده برای مقامات هواپیمایی ملی خود تهیه می گردد. بنا بر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد، کلیه اطلاعات اضافی مورد درخواست مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد از مقامات هواپیمایی طرف دیگر در صورت تقاضا مورد شور و توافق بین طرفین قرارداد قرار خواهد گرفت .
ماده 14 - مشاوره و اصلاحات
1 -هر یک از طرفین قرارداد یا مقامات هواپیمایی آن می توانند در هر زمان از طرف متعاهد دیگر یا مقامات هواپیمایی او تقاضای مشاوره نمایند.
2 - مشاوره مورد تقاضای یک طرف متعاهد یا مقامات هواپیمایی او در فاصله 60 روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
ماده 15 - اصلاحیه
چنانچه هر کدام از طرفین قرارداد خواهان تغییر هر یک از مواد این موافقتنامه باشند، چنین تغییراتی اگر مابین طرفین مورد قرارداد توافق شود و در صورت نیاز با مذاکره ، طبق ماده 16 این موافقتنامه زمانی این تغییرات به اجرا گذاشته خواهد شد که یادداشتی توسط مقامات دیپلماتیک تسلیم هر یک از طرفین گردد. در صورتی که موارد اختلاف غیر از مواد و تبصره های موجود در قرارداد باشد، این اصلاحیه ها باید به تایید مقامات مسئول ذیصلاح طرفین برسد. در صورتی که اصلاحیه تنها مربوط به مقررات موجود در قرارداد باشد موارد اختلاف تنها به توافق مقامات دارای صلاحیت هواپیمایی طرفین قرارداد خواهد رسید.
ماده 16 - حل اختلافات
1 - هر گاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و ضمیمه (های ) آن بین طرفین متعاهدین اختلافی بروز نماید، طرفین متعاهدین در مرحله نخست اهتمام خواهند نمود تا اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند.
2 - هر گاه طرفین متعاهدین نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند، می توانند توافق نمایند موضوع را جهت کسب نظر مشورتی به هر شخص یا هیاتی ارجاع کنند.
3 - چنانچه طرفین متعاهدین نتوانند به موجب بندهای 1 و 2 فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه برسند، اختلاف به یک محکمه داوری سه نفره ارجاع خواهد شد که هر یک از طرفین متعاهدین یک داور را معین خواهد کرد و دو داور تعیین شده درباره داور سوم توافق خواهند نمود. هر یک از طرفین متعاهدین ظرف شصت روز پس از وصول تقاضای ارجاع اختلاف به محکمه داوری از طریق مجرای دیپلماتیک به تعیین داور خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نیز ظرف شصت روز بعد از آن تعیین خواهد شد.
چنانچه هر یک از طرفین متعاهدین ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند، بنا به تقاضای هر یک از طرفین متعاهدین ، رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری بر حسب مورد داور یا داورها را تعیین خواهد نمود مشروط بر این که چنانچه رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری از اتباع هر از طرفین متعاهدین باشد، از نایب رییس ارشد شورا و در صورتی که
نامبرده نیز از اتباع یکی از طرفین متعاهدین باشد، از عضو مقدم شورا که در چنین وضع تابعیتی نباشد، درخواست خواهد شد که حسب مورد داور یا داورها را تعیین نماید.
داور سوم از اتباع یک دولت ثالث خواهد بود و به عنوان رییس محکمه داوری عمل خواهند نمود.
4 - هر یک از طرفین متعاهدین مخارج داوری را که تعیین نموده است پرداخت خواهد کرد بقیه مخارج محکمه داوری به طور یکسان بین طرفین متعاهدین تقسیم خواهد شد.
5 - طرفین متعاهدین تعهد می نمایند تصمیمات متخذه به موجب ماده حاضر را رعایت کنند.
ماده 17 - فسخ
هر یک از طرفین متعاهدین می توانند در هر موقع قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه کتبا به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اعلام همان زمان به اطلاع سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری خواهد رسید. در این صورت موافقتنامه دوازده (12) ماه پس از دریافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ خواهد شد. مگر آن که اعلام فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفین
پس گرفته شود. در صورت عدم اعلام وصول از سوی طرف متعاهد دیگر اعلام فسخ چهارده (14) روز پس از وصول آن به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 18 - مطابقت با کنوانسیون های چندجانبه چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چندجانبه ای در مورد هر دو طرف متعاهد لازم الاجرا گردد این موافقتنامه به نحوی اصلاح خواهد شد تا با مقررات چنین کنوانسیون یا موافقتنامه ای تطبیق نماید.
ماده 19 - ضمائم
ضمائم این موافقتنامه قسمتی از اصول این موافقتنامه محسوب خواهد شد و کلیه مستندات مربوط به آن شامل مستندات ضمائم شده مگر در جایی که غیر از آن اعلام شده باشد.
ماده 20 - ثبت
این موافقتنامه و ضمیمه آن و کلیه اصلاحات وارده بر آن نزد سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 21 - لازم الاجرا شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفین مورد قرارداد طرف متعاهد دیگر دایر بر این که اقدامات لازمه را طبق مقررات قوانین اساسی خود درباره لازم الاجرا شدن موافقتنامه حاضر به عمل آورده است به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
بنا به مراتب نمایندگان امضاکننده زیر که از طرف دولتهای متبوعه خود مجاز می باشند موافقتنامه حاضر را امضا نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ ...... مطابق با ...... به زبانهای فارسی - عربی - انگلیسی - که هر سه متن دارای اعتبار یکسان می باشد در تهران تنظیم گردید. متن انگلیسی ملاک اعتبار خواهد بود.
از طرف جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت قطر
عالیجناب عالیجناب
محمدسعیدی کیا عبدالله صالح المانع
وزیر راه و ترابری وزیر حمل و نقل و ارتباطات
ضمیمه 1
--------
جدول مسیر
---------
1 - جدول 1:
مسیرهایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده جمهوری اسلامی ایران از دو جهت مورد بهره برداری قرار می گیرد.
نقطه از مبدا به نقاط واسط نقاط ماورا
----------------------------------------------------------------------
1 2 3 4
----------------------------------------------------------------------
نقاط واقع در ایران دوحه نقطه ای که بعدا مشخص - خواهد شد.
شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در همه و یا یکی از پروازها ممکن است پرواز به نقاط ذکر شده در ستون 3 و 4 بالا را حذف نماید. مشروط بر این که سرویسهای مورد توافق در این مسیرها در یکی از نقاط ذکر شده در ستون 1 باشد.
صفحه 1 از ضمیمه 1
ضمیمه 1
جدول مسیر
جدول 2
مسیرهایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده توسط دولت قطر از دو جهت مورد بهره برداری قرار می گیرد.
از نقطه به نقاط واسط نقاط ماورا
---------------------------------------------------------------------
(1) (2) (3) (4)
---------------------------------------------------------------------
نقاط واقع در قطر شیراز - تهران نقطه مورد تصمیم گیری - بندر عباس بعدی
شرکت هواپیمایی معینه دولت قطر همه و یا یکی از پروازها را ممکن است در هر یک از نقاط ستونهای 3 و 4 بالا حذف نماید. مشروط بر این که سرویسهای مورد توافق این مسیرها در یکی از نقاط ستون 1 وجود داشته باشد. استفاده از نقطه سوم جدول (بندر عباس ) الزاما پس از عقد موافقتنامه بازرگانی بین دو شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران و گلف ایر ممکن خواهد گردید.
صفحه 2 از ضمیمه 1
محرمانه
یادداشت تفاهم
--------------
هیات دولت جمهوری اسلامی ایران و هیات محترم دولت قطر که اعضا آنها در لیست ضمیمه شده آمده ، در روزهای 4 و 5 مارس 1991 جلسات خود را در تهران برگزار نموده اند تا در توافق نامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر در مورد سرویسهای هوایی بین دو دولت و ماورا سرزمینهای مورد احترام طرفین امضا نمایند. در نتیجه این مذاکرات در محیطی دوستانه انجام شد. طرفین در مورد متن موافقتنامه به تفاهم کامل رسیده و موافقت ذیل حاصل گردید.
1 - متن موافقتنامه
------------------
دو هیات موافقت نمودند که با توجه به لازم الاجرا شدن این توافقنامه و توجه به ماده 21 این موافقتنامه با تبادل یادداشت دیپلماتیک به اجرا گذاشته خواهد شد.
2 - تعیین شرکتهای هواپیمایی طرفین .
-----------------------------------
با توجه به ماده 3 این موافقتنامه ، بدین وسیله دولت جمهوری اسلامی ایران شرکت هواپیمایی گلف (گلف ایر) را به عنوان شرکت هواپیمایی تعیین شده دولت قطر قبول نموده و بدین وسیله دولت قطر نیز ایران ایر را به عنوان شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران قبول می نماید.
3 - گنجایش و تعداد پروازها.
----------------------------
با توجه به بند 3 ماده 8 این موافقتنامه شرکت های هواپیمایی معین شده طرفین قرارداد هر کدام حداکثر 4 پرواز در هفته در هر مسیر مورد توافق طرفین با هواپیماهای نوع 747 و و یا هواپیماهای دیگر مشابه مجاز به پرواز خواهند بود. هیات نمایندگی جمهوری اسلامی ایران
---------------------------------
عالیجناب علی محمد نوریان
معاون وزیر راه و ترابری و
رییس سازمان هواپیمایی کشوری - رییس هیات نمایندگی آقای علی اکبر گلرونیا
معاون تحقیقات و برنامه ریزی و مدیر کل دفتر حقوقی و امور بین المللی آقای محمود حاجی قاسمعلی
معاون فنی و عملیاتی آقای مهدی بهزادی پور
مدیر کل عملیاتی آقای عباسعلی میبدی
مدیر کل تحقیقات و برنامه ریزی هیات نمایندگی دولت قطر
عالیجناب عبدالعزیز النعیمی مدیر هواپیمایی کشوری (رییس هیات نمایندگی )
عالیجناب شیخ حامد التانی معاون رییس حمل و نقل هوایی
آقای صلح هارون مدیر روابط بین المللی (گلف ایر)
آقای محمد اعلم مدیر گلف ایر در ایران
مقررات کلی
موقعیت گلف ایر به عنوان شرکت انتخابی دولت قطر - سلطان نشین عمان - دولت بحرین و دولت امارات متحده عربی از موقعیت معمولی به دست آمده در مسائل هواپیماهایی فرق می کند در نتیجه این مسئله ، مقامات هواپیمایی دولت جمهوری اسلامی ایران متعهد می شوند که عملی بر خلاف منافع گلف ایر طبق بند 4 ماده 3 و بند یک (الف ) ماده چهار توافقنامه شرکتهای هواپیمایی امضا شده در پنجم مارس 1991 که مربوط به مالکیت و کنترل موثر می شود به عمل نیاورند مشروط بر این که مالکیت عمومی و کنترل موثر گلف ایر همیشه در دست دولتهای بحرین و سلطان نشین عمان و دولت قطر و امارات متحده عربی و یا افرادی با تابعیت آن دولتها خواهد بود.
عملیات همه جانبه
کاربرد عملیات همه جانبه عملیات مطابق با توافق نامه شرکتهای هواپیمایی مشمول هیچ گونه محدودیتی نخواهد بود.
شرایط اجرای موافقتنامه
با توجه به لازم الاجرا بودن موافقتنامه دو هیات موافقت می نمایند که محتوای این موافقتنامه از تاریخ همین امروز لازم الاجرا می باشد. در تاریخ پنجم مارس 1991 در تهران به امضا رسید. قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقت نامه ضمیمه (شامل مقدمه و بیست و یک ماده و ضمایم ) در جلسه روز چهارشنبه سیزدهم آبان ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 20/8/1371 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 13913
تاریخ تصویب : 1371/08/13
تاریخ ابلاغ : 1371/09/18
دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون به هزینه قطعی منظور نمودن پرداخت حقوق ایام بلاتکلیفی کارگران کارگاه قانون به هزینه قطعی منظور نمودن پرداخت حقوق ایام بلاتکلیفی کارگران کارگاههای تعطیل شذه بر اثرجنگ تحمیلی قانون اصلاح قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست
