قانون موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و فنی بین دولت

قانون موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ

2,329 مشاهده
زمان مطالعه : 1:45
قانون

ماده واحده - موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده که در تاریخ 8 تیر ماه 1366 هجری شمسی (29 ژوئن 1987 میلادی ) در تهران به امضا رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ نظر به علاقه ای که به توسعه مناسبات و همکاری در زمینه های فرهنگی ، علمی ، هنری ، آموزشی و فنی دارند و با اعتقاد به این که چنین همکاریهایی در تشدید مناسبات دوستی بین دو کشور و اعتلای آن موثر می باشد به انعقاد موافقتنامه حاضر مبادرت نمودند.
ماده 1 - طرفین به منظور آشنایی بیشتر مردم کشورهای خود با پیشرفتهای هنری ، اجتماعی و فرهنگی طرف دیگر موجبات شرکت متقابل در فستیوالهای فیلم و تشکیل نمایشگاههای عکس ، کتاب ، نقاشی و صنایع دستی را فراهم خواهند نمود.
ماده 2 - طرفین همکاریهای آموزشی را از طریق مبادله استاد و دانشجو و نیز کتب و نشریات علمی و فرهنگی ، هنری و ادبی را تشویق خواهند نمود.
ماده 3 - طرفین همکاریهای بین موسسات رادیو تلویزیون و خبرگزاریهای رسمی خود را از طریق مبادله خبر، فیلم ، برنامه و سایر موارد مورد علاقه دو کشور تشویق خواهند نمود.
ماده 4 - طرفین با اعطای بورسهای تحصیلی و کارآموزی به اتباع یکدیگر زمینه های گسترش بیشتر مناسبات فرهنگی را فراهم خواهند نمود.
ماده 5 - طرفین در زمینه مبارزه با بیسوادی همکاریهای لازم را از طریق مبادله اطلاعات بررسی تجربیات و سایر طرق ممکن معمول خواهند داشت .
ماده 6 - طرفین با برگزاری سمینارهای فرهنگی ، انجام تحقیقات مشترک و برگزاری هفته فرهنگی طرف مقابل موجبات گسترش بیشتر مناسبات فرهنگی را فراهم خواهند ساخت .
ماده 7 - طرفین توسعه همکاریهای بین سازمانهای ورزشی را از طریق مبادله تیمها، مربیان و تجربیات علمی ورزشی تشویق خواهند نمود.
ماده 8 - طرفین به منظور اجرای این موافقتنامه برنامه های مبادلات فرهنگی ، علمی و فنی را برای دوره های معینی تدوین خواهند نمود.
ماده 9 - طرفین این موافقتنامه را طبق قوانین داخلی خود به تصویب می رسانند و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفین به طرف مقابل مبنی بر تصویب آن لازم الاجرا خواهد بود.
ماده 10 - در اجرای مواد موافقتنامه حاضر قوانین و مقررات ملی دو کشور رعایت خواهد گردید.
ماده 11 - مدت اعتبار این موافقتنامه 5 سال خواهد بود و در پایان این مدت خودبخود برای دوره های پنجساله دیگر تمدید می گردد مگر این که یکی از طرفین شش ماه قبل از انقضای مدت مربوطه ، فسخ یا تجدید نظر در آن را کتبا به طرف مقابل اعلام نماید.
ماده 12 - موافقتنامه حاضر در تاریخ 8/4/1366 هجری شمسی برابر با 29/6 /1987 میلادی در شهر تهران در دو نسخه به زبانهای فارسی ، اسپانیولی و انگلیسی تنظیم گردید و هر سه متن دارای اعتبار یکسان است که در صورت بروز اختلاف در تفسیر موافقتنامه متن انگلیسی مناط اعتبار خواهد بود.
از طرف جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت جمهوری
نیکاراگوآ
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ دوم بهمن ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/11/1367 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی