قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ازبکستان
ماده واحده - موافقت نامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ازبکستان مشتمل بر یک مقدمه و(18) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقت نامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ازبکستان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ازبکستان که از این پس "طرف های متعاهد" نامیده می شوند، با تمایل به تشویق و تسهیل حمل و نقل جاده ای مسافر و کالا بین دو کشور و به صورت ترانزیت از سرزمین های خود، به شرح زیر توافق نمودند:
ماده 1 - مقررات این موافقت نامه شامل حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا از یا به قلمرو یک طرف متعاهد و به صورت ترانزیت از قلمرو طرف متعاهد دیگر، با استفاده از وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو طرف مقدم الذکر می باشد.
ماده 2 - از نظر این موافقت نامه :
1 - اصطلاح "متصدی حمل و نقل " به هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم و تبعه جمهوری اسلامی ایران یا جمهوری ازبکستان اطلاق می شود که طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد مربوط مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا می باشد.
2 - اصطلاح "وسیله نقلیه " عبارت است از هر وسیله نقلیه جاده ای دارای نیرو محرکه مکانیکی که یا برای حمل بیش از هشت نفر مسافر بدون در نظر گرفتن راننده ، یا برای حمل و نقل کالا و یا کشیدن وسایل نقلیه ساخته شده باشد.
3 - اصطلاح "سرویس اتوبوسرانی منظم " به حمل و نقل مسافر بین قلمرو طرف های متعاهد طبق برنامه و مسیر تعیین شده اطلاق می شود.
4 - اصطلاح "حمل ترانزیتی " به حمل و نقل مسافر و کالا از طریق قلمرو یک طرف متعاهد بین نقاط مبدا و مقصد واقع در خارج از قلمرو طرف متعاهد یاد شده اطلاق می شود.
ماده 3 - هر یک از طرف های متعاهد در چارچوب قوانین ملی خود اجازه تاسیس شعبه و یا تعیین نمایندگی یا کارگزاری را در محل های توافق شده بین طرفهای متعاهد به متصدیان حمل و نقل طرف متعاهد دیگر خواهد داد.
ماده 4 - هر یک از طرف های متعاهد هیچ نوع مالیات یا عوارض مربوط به واردات یا صادرات (از جمله حقوق گمرکی و سود بازرگانی ) را بر وسایل نقلیه عبوری طرف متعاهد دیگر وضع نخواهد کرد مگر:
الف - عوارض استفاده از تاسیسات زیربنایی شبکه جاده ای (عوارض جاده و پل ).
ب - عوارض ناشی از تجاوز وزن ، اندازه ها یا بار وسیله نقلیه از میزان مجاز طبق قوانین ملی طرفهای متعاهد.
ماده 5 - چنانچه متصدیان حمل و نقل و رانندگان یک طرف متعاهد مقررات تردد و حمل و نقل را در سرزمین طرف متعاهد دیگر نقض کنند مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد اخیرالذکر مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را مطلع خواهند نمود.
مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد اخیرالذکر، مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد مقدم الذکر را از اقدامات به عمل آمده مطلع خواهد نمود.
ماده 6 - در موارد بروز تصادف و یا از کار افتادن وسیله نقلیه و یا مشکلات دیگر، مقام های صلاحیت دار طرف متعاهدی که در قلمرو آن چنین اتفاقی رخ داده است ، گزارشها و نتایج بررسی و سایر اطلاعات لازم را در اختیار طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد.
ماده 7 - متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد می تواند پس از گرفتن اجازه نامه سالیانه از مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد دیگر سرویس اتوبوسرانی منظم یا یک سرویس منظم ترانزیتی مسافر از طریق قلمرو طرف متعاهد دیگر را دایر نماید.
ماده 8 - حمل و نقل کالا توسط وسایل نقلیه بین دو کشور و به صورت ترانزیت از قلمرو هر یک از طرف های متعاهد بدون نیاز به پروانه انجام می پذیرد.
ماده 9 - وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد نمی توانند مسافر و یا کالا را بین دو نقطه واقع در قلمرو طرف متعاهد دیگر جابجا نمایند.
ماده 10 - کالاهایی که ورود آن ها به دلایل بهداشت انسانی ، حیوانی و نباتی ممنوع می باشد حق عبور ترانزیتی نخواهند داشت .
ماده 11 - طرفهای متعاهد در حد امکان تمامی اقدامات لازم را به منظور تسهیل و تسریع تشریفات گمرکی و سایر امور مربوط به حمل مسافر و کالا به عمل خواهند آورد.
ماده 12 - سوخت و روغن داخل مخزن های سوخت استاندارد وسایل نقلیه از
پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و دیگر عوارض و مالیات ها معاف خواهد بود. مخزن سوخت استاندارد مخزنی است که توسط سازندگان وسیله نقلیه تعبیه شده باشد.
ماده 13 - قطعه یدکی تعویض شده ، باز صدور یا زیر نظر مقام های گمرکی از حیز انتفاع ساقط شده (منظور از حیز انتفاع ساقط شدن ، اعراض می باشد) یا به این مقامات تسلیم خواهد شد. ورود قطعات یدکی مشمول قوانین و مقررات داخلی طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده 14 - هر یک از طرف های متعاهد باید وسایل نقلیه مورد بهره برداری در امر حمل و نقل بین المللی جاده ای کالا و یا مسافر بین دو کشور و یا به صورت ترانزیتی را در چارچوب قوانین و مقررات لازم الاجرای خود مشمول مقررات بیمه شخص ثالث کنند.
ماده 15 - متصدیان حمل و نقل و خدمه وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد موظف به اجرای قوانین و مقررات حمل و نقل جاده ای طرف متعاهد دیگر می باشند.
سایر موارد مربوط به حمل و نقل که در این موافقت نامه مورد پبش بینی قرار نگرفته است مشمول قوانین و مقررات طرف های متعاهد خواهد بود.
ماده 16 - کمیسیون مشترکی از نمایندگان طرفهای متعاهد تشکیل خواهد شد. شرح وظایف کمیسیون مشترک به شرح زیر می باشد:
الف - نظارت بر اجرای صحیح مفاد این موافقت نامه .
ب - بررسی و ارائه پیشنهاد برای حل مشکلات احتمالی که به طور مستقیم بین مقام های صلاحیت دار موضوع ماده (17) این موافقت نامه برطرف نشده است .
ج - بررسی تمامی مسایل دیگری که در محدوده این موافقت نامه قرار می گیرد و ارائه توصیه های لازم به منظور حل آن ها.
د - رسیدگی به سایر موارد مربوط به حمل و نقل جاده ای مورد نظر طرف های متعاهد.
کمیسیون مشترک در صورت نیاز بر اساس تقاضای هر یک از طرفهای متعاهد به طور متناوب در جمهوری ازبکستان و جمهوری اسلامی ایران تشکیل جلسه خواهد داد.
طرف های متعاهد قبلا" دستور جلسه ای را که قرار است در کمیسیون مشترک مورد بحث قرار گیرد در چارچوب موارد بالا از مجاری سیاسی تهیه خواهند کرد.
کمیسیون مشترک می تواند پیشنهادهایی را برای اصلاح هر یک از مواد این موافقت نامه ارائه و برای تایید به مقام های صلاحیت دار تسلیم کند.
ماده 17 - مقام های صلاحیت دار مسئول اجرای این موافقت نامه :
الف - در جمهوری اسلامی ایران : وزارت راه و ترابری .
ب - در جمهوری ازبکستان : وزارت روابط اقتصادی خارجی می باشند.
ماده 18 - این موافقت نامه از تاریخ مبادله یادداشت هایی مبنی بر گواهی تصویب آن طبق قوانین داخلی طرف های متعاهد لازم الاجرا است و برای مدت یک سال معتبر خواهد بود.
این موافقت نامه خود به خود برای دوره های یک ساله بعدی معتبر خواهد ماند مگر این که هر یک از طرف های متعاهد نظر خود را مبنی بر فسخ این موافقت نامه ، حداقل سه ماه قبل از تاریخ انقضا آن به طور کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید.
این موافقت نامه به تاریخ 26 مهر ماه 1372 برابر با 18 اکتبر 1993 در دو نسخه اصلی به زبان های فارسی ، ازبکی و انگلیسی در تاشکند به امضا رسید که تمامی متن ها دارای اعتبار یکسان بوده و در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت جمهوری ازبکستان قانون فوق مشتمل بر ماده و موافقت نامه ضمیمه شامل مقدمه و هیجده ماده در جلسه روز سه شنبه یازدهم مهر ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 26/7/1374 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 14763
تاریخ تصویب : 1374/07/11
تاریخ ابلاغ : 1374/08/16
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری تاجیکستان قانون اصلاح تبصره (1) ماده (57) قانون مقررات تشکیلاتی ، استخدامی ، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه مصوب 1352 3 7
