سلام و وقت بخیر مادر من با توجه به اینکه ما بچه هاش مخالف کار کردنش ه

سلام و وقت بخیر مادر من با توجه به اینکه ما بچه هاش مخالف کار کردنش هستیم و نیازی هم به کار کردنش نداریم اما باز هم میره سرکار و توی خونه هم دست به هیچ کاری نمیزنه.درواقع بچه هاشو ول کرده به امون خدا... ایشون هم از لحاظ روانی مشکل داره و هم اینکه معتادم بوده.الان میگه مصرف نمیکنم ولی با توجه به شواهد ما اینجور فک نمیکنیم.هیچ نوع مسیولیت مادرانه ای رو هم به گردن نمیگیره و میگه من هیچ مسیولیتی درقبالتون ندارم.از هرچندوقتم به بهانه های مختلف خونه رو ترک میکنه و میذاره میره واسه مدتی...من و پدرم هم به اورژانس اجتماعی مراجعه کردیم و قرار بوده که با روانشناس اونجا درارتباط باشه ولی متأسفانه نمیره...حالا سوال بنده اینه که آیا با شکایت کاری از پیش میبریم یا نه؟...متأسفانه بزرگترین مشکل ما اینجاست که پدرمون حمایتش میکنه.هیچ رقمه و با هیچ روشی هم با بچه هاش سازگار نیست...ما همه جوره باهاش مدارا کردیم ولی متأسفانه روز به روز بدتر شده.البته اینا بخشی از مشکلات ماست وگرنه این قصه سر دراز داره...ایشون همه کار میکنه تا جلوی موفقیت بچه هاش رو بگیره.قبلا هم این رفتاراشو داشت ولی از زمانی که رفت سرکار و استقلال مالی پیدا کرد خیلی بدتر شد.اگه کارشم خوب باشه که باز آدم تحمل میکنه.کارش در شأن خانواده ما نیست اصلا.من خودم که پسر و بچه بزرگم مهندسم و توی سدسازی مشغولم.خواهرم هنرمند مطرحیه..خواهر کوچیکمون هم محصله پشت کنکوریه و ۲۴ساعته تو خونست و مشغول درس خوندن...اینارو گفتم تا بگم که بچه های بدی هم واسش نبودیم از سایت خیلی خوبتون خیلی ممنونم و پیشاپیش از پاسخ و وقتی که میذارید سپاسگزاری میکنم