من خبرنگار نشریات و مطبوعاتی چون کیهان و پیام زمان هستم و در مسکن مهر

من خبرنگار نشریات و مطبوعاتی چون کیهان و پیام زمان هستم و در مسکن مهر ساحلی شهرستان محمودآباد زندگی میکنم؛ چندی پیش با خودروم پیچیدم تو شهرم دیدم ماموران نیروی انتظامی اکثرا با لباس شخصی دارن دیش های ماهواره رو از طبقه دهم که بام بلوک هاست به سمت زمین پرتاب میکنند که سریعا ماشینم رو در پارکینگ بلوک خودم که مدیر بلوکش هم هستم پارک کردم و رفتم خونم تجهیزات حرفه ای پوشش خبری رسانه ایمو آوردم حالا بگم فقط یه دوربین DSLRو یک میکروفون بیسیم که با دوربینم مچ شده بود بیشتر نبود که ناگهان با لحظه ی ورودم که بدنباله مسئول مامورین اجرای حکم بودم میگشتم که موج جمعیت با شناختی که ازمن داشتند بدنبالم بودند که یک افسر بازومو محکم گرفت و پرتابم کرد به داخل خودروی نیروی انتظامی ده دقیقه ای گذشت و عملیاتشان تموم شد که در مسیر ارجاع به اداره اماکن و امنیت اطلاعات با ماموران و سربازان گرم گرفتم و قرار شد گزارش رو برای آنها بززنم و من بعد برای آنها کار کنم تا که رسیدیم به پیاده رو با اجازه افسر پیاده شدم و از وانت های حای دیش های اوراق شده عکس گرفتم و رفتم جلوتر یک عکس بگیرم که خودروی بعدی اطلاعات با ماشین و لباس شخصی سر میرسد و بدون آگاهی از هماهنگی من با افسره داخل خودروی فرماندهی یکی اومد بند دوربینمو کشید که شل میدادم تو دیوار خورد شده بود برگشتم دیدم یکیه لباس شخصی با اندام درشت هیکل و چهره ی خلافکار که یک مشت با تمام قدرت و سرعت به سمت صورتش پرتاب کردم که بخدا اصلا قصد زدنش رو نداشتم که مشتمم از فاصله یک سانتی متری دماغش رد شد لازم بذکر است من رزمی کارم و مقام استانی دارم که بعدش یقشو گرفتم کشیدم جلو که بگم تو کی هستی که با خبرنگار اداره کل مطبوعات کشور اینطوری برخورد میکنی که چهار پنج تا سرباز من رو گرفتند و به عقب کشیدند که در همین حین چون من یقه ی اون ادم رو ول نمیکردم لباس جفتمون ناجور پاره شد که درب جروجی اداره اماکن رو بستند و حدود 25دقیقه بجز سلاح گرم با هر چیزی که داشتند پونزده نفری زدند خب اونجا دیگه فهمیده بودم من با مامور اطلاعات درگیر شده بودم و گفتم حرکتی نکنم و فقط کتک بخورم تا دلش برحم بیاد و ازم شکایت نکنه بعد از پنج دقیقه اول کتک خوردنم دیگه درد رو حس نمیکردم فقط چشمام تار میدید که حتی به صورتم رحم نمیکردند و میزدند که یکدفعه تنم لرزید و فرمانده گفت بستشه دیگه نزنینش دلم براتون بگه حدود نیم ساعت رو زمین دراز کشیده بودم و نای بلند شدن نداشتم که بعدش بزور من رو برای بازپرسی بردند من ادم احساساتی ای هستم و در طول تمام مدت بازپرسی خیلی جاها بغضم میترکید که اونجا فهمیدم کسیرو که یقشو گرفتم رئیس دایره مبارزه با اراذل و اوباش پلیس اطلاعات بوده و رفته بود بیمارستان تا گذارش دکتر بگیره و ازم شکایت که تا فرداش تو بازداشتگاه پلک روی هم نذاشتم از شدت درد و فرداش ساعت یازده ظهر من رو به دادگاه منتقل کردند و اونجا تا زمان تکمیل پروندم برام زندان بریدند که با سی ملیون تومان وثیقه میتوانستم ازاد باشم که بیست دقیقه به پایان وقت اداری بود و ده دقیقه بعدش دویست میلیون سند روی میزشون گذاشتم که گفتند باید سند بره برای کارشناسی و بمحض رفتن والدینم و وکیلم برای انجام اینکار من رو به بهانه ای به بیرون و زندان بردند و یک شب زندان بودم! من مهندس ساخت و تولیدم با یک اختراع بین المللی و بشدت روی مذهبم که شیعه هستم تعصب دارم بحدی که سال 86 وقتی حتک حرمت به حرمین عسگریینن کردند من نوجوانی 16 ساله بودم و فکر کردم و تنها کاری که از دستم برای محکوم کردن کارشان پیش میومد انجام دادم که بعد از نماز جمعه و مراسم خداحافظی مردم با ما از امامزاده محمدآباد بسمت حرم امام رضا 1000 کیلومتر بمدت 13 روز پیاده رفتیم دو نفره که تمام ارگان ها زمان مصاحبه برای پخش صدا و سیما خودشون رو بمن میچسبوندن و هرکدام حکم ماموریتی برایمان صادر میکردند حالا همونا دور از جونتون محله سگم بهم نمیذارن پروندم هنوز بازه و فقط امام جمعه بود که که تمام ارگان های نظامی شهر رو به غلط کردن انداخت و شاکی خصوصی ام نیز رضایت داد. حال پروندم هنوز بازه ازتون راهنمایی میخوام که چطور سابقه یک شب زندانم رو حذف کنم؟ همجوره اشنا دارم و حاضرم هرکایم برای اینکار انجام بدم چون سوئ سابقه تا اخر عمر بدبختم میکنه لطفا کمک کنین...