با این وجود در کشور ما، ماده 727 قانون مجازات اسلامی، جرایم علیه آثار فرهنگی و تاریخی را در دسته جرایم قابل گذشت قرار داده است.
از طرفی با توجه به تاکید قانون اساسی بر ضرورت حفظ میراث ملی و همچنین حفاظت از میراث فرهنگی و مصلحت عمومی و اجتماعی نهفته در این میراث، قانون گذاران در تلاش برای اصلاح این ماده می باشند که جرایم علیه میراث فرهنگی و تاریخی را در دسته جرایم غیرقابل گذشت قرار دهند.
در قوانین ناظر به دعاوی سازمان میراث فرهنگی تعارض های مختلفی وجود دارد و این تعارض ها چالشی مهم پیش روی حقوق بین الملل خصوصی محسوب می شود. علت اهمیت این امر، نقش بی چون و چرای میراث فرهنگی در تشکیل هویت فرهنگی و تاریخی ملت ها و سود هنگفت تجارت غیرقانونی این اموال است که سبب طرح دعاوی سازمان میراث فرهنگی به صورت متعدد شده است.
در اکثر موارد، قوانین ضد و نقیض در راستای رسیدگی به دعاوی سازمان میراث فرهنگی سبب صدور آرایی ناعادلانه و خلاف مصالح کشور شده است. افزایش پیامدهای منفی این رویه، سبب طرح این پرسش می شود که قانون مناسب برای اعمال در دعاوی سازمان میراث فرهنگی کدام است؟
با توجه به مقتضیات خاص سازمان میراث فرهنگی، اعمال قانون کشور در رسیدگی به دعاوی سازمان میراث فرهنگی باید دقت و بررسی بسیار زیادی همراه شود.
در همین راستا رییس شعبه تجدید نظر دیوان عدالت اداری از توجه خاص دیوان عدالت اداری به میراث فرهنگی و حفاظت از آثار تاریخی در سراسر کشور خبر داد.
ذبیحالله واحدی در نشست و کارگاه آموزشی بینالمللی حقوق میراث جهانی، با بیان اینکه در تلاشیم تا انتظارات قانونی و مشروع مردم در حوزه میراث فرهنگی و احقاق حق مالکان و نهادهای دولتی را برآورده کنیم، گفت: دیوان عدالت اداری همیشه توجه خاص به میراث فرهنگی کشور دارد، چون معتقدیم که میراث و آثار فرهنگی حاصل تجربه بشر از گذشته تاکنون هستند.
او با بیان اینکه در بحث مربوط به میراث فرهنگی پای انسانهای نابغه در میان بوده گفت: بنابراین اکنون نگهداری و حفاظت از آثار و عبرت گرفتن از میراث باقی مانده از اهمیت ویژه ای برخوردار است، هدف اصلی این سازمان را حفاظت و نگهداری از میراث فرهنگی کشور دانست.
واحدی با اشاره به وجود پرونده های موجود میراث فرهنگی در دیوان عدالت اداری گفت: با توجه به پرونده های موجود در دیوان به نظر می رسد مدیریت میراث فرهنگی در کشور باید فعالتر شود، همانطور که در برخی کشورها شاهد درآمدزایی از طریق میراث فرهنگی هستیم.
شناسه : 798