وکلای تجاری در زمینه میانجی گری در اختلافات حاصله بین شرکت و همکاران و شرکای تجاری خارج از شرکت فعالیت دارند.
از آنجایی که وکیل استخدامی شما به جهت میانجی گری در اختلافات حاصله بین شرکت و همکاران و شرکای تجاری خارج از شرکت بهتر است نسبت به قوانین اداری و تجاری وقوف کامل داشته باشند
میانجی گری در اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود
اساسنامه شرکت، که در هنگام تاسیس شرکت با مسئولیت محدود همه شرکاء آن را امضاء می نمایند، در حقیقت، همچون قرارداد همکاری و شراکت شرکاء عمل می کند و عمل به آن و تعهد به رعایت آن از وظایف و تعهدات همه شرکاء و نیز مدیران شرکت به شمار می رود.
اگر در اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود، شرط شده باشد که اختلافات بین شرکاء باید از طریق میانجی گری و حکمیت حل و فصل گردد، اعم از آنکه شخص معینی به عنوان مرجع داوری و داور تعیین شده یا نشده باشد، شرکاء متعهد خواهند بود در موارد اختلاف بین خود و در صورتی که از طریق مذاکره، موفق به رفع اختلاف و حل مساله نشدند به داوری رجوع نمایند.
محدودیت امکان رجوع به مراجع قضایی در صورت وجود شرط داوری و میانجی گری
به طور مثال، اگر در اساسامه شرکت با مسئولیت محدود، آمده باشد که شرکا توافق نمودند که اختلافات حاصله بین خود را و شرکت را از طریق داوری و حکمیت حل و فصل نمایند این بدان معنی است که هیچ یک از شرکای شرکت با مسئولیت محدود نمی تواند در صورت بروز اختلاف با سایر شرکاء و نیز با شرکت، مستقیماً به مرجع قضایی رجوع نماید؛ بلکه ابتدا باید از طریق رجوع به داور و حکم مرضی الطرفین، رفع اختلاف نماید.
لازم به ذکر است که مادامی که به میانجی گری، رجوع نشده باشد طرح دعوی در دادگاه، ارزش قانونی نخواهد داشت و دادگاه نخواهد توانست در موضوعی که به داوری ارجاع شده است وارد رسیدگی شود.
شرط میانجی گری در اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود
در فرضی که در اساسنامه شرکت برای رفع اختلاف و "روابط بین شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود"، مرجع یا شخص معینی به عنوان داور مرضی الطرفین مورد قبول قرار گرفته باشد، هر یک از شرکاء می تواند مستقیماً به او رجوع و درخواست کتبی خود برای داوری را همراه با تشریح اختلاف پیش آمده و خواسته خود مطرح سازد.
شناسه : 850