کسانی که تصمیم به تاسیس شرکت می گیرند بنا به الزامات قانونی و نیز بر اساس نیاز و توافقات فی مابین خود درباره میزان شراکت و سهام خود در شرکت، میزان و چگونگی آورده های نقدی و غیرنقدی شرکا، میزان و چگونگی تعیین سود قابل تقسیم، چگونگی اتخاذ تصمیم درباره زیان های وارده به شرکت، چگونگی اداره شرکت، چگونگی رفع اختلاف بین شرکا، چگونگی انتقال سهم الشرکه به دیگران، چگونگی انتخاب و عزل مدیران و….بایستی یک منشور و دستورالعمل دقیق و صحیح برای روابط بین خود داشته باشند.
اساسنامه شرکت در حقیقت همان دستورالعمل روابط بین شرکای شرکت است در جهت اداره آن شرکت.
روش های حل اختلاف بین شرکای شرکت
ممکن است اساسنامه شرکت درباره چگونگی حل اختلاف بین شرکای شرکت دارای ضوابط خاص و روشنی داشته باشد مثلاً ممکن است درباره تقسیم سود شرکت، بیان داشته باشد که سود شرکت به طور مساوی بین شرکای شرکت تقسیم می گردد. در این مورد و هر موردی که اساسنامه شرکت به طور مشخص، ضوابطی را در نظر گرفته است باید به همان ضابطه عمل کرد.
داوری بین شرکای شرکت
در موارد بسیاری در اساسنامه شرکت، پیش بینی شده است که حل اختلاف بین شرکای شرکت باز طریق داوری، حل و فصل گردد.
در این موارد شرکای شرکت ناگزیر خواهند بود اختلافات در روابط خود در مورد شرکت را از طریق رجوع به داوری، حل و فصل نمایند.
حل اختلاف بین شرکای شرکت به کمک وکیل تجاری
وکیل تجاری می بایست توانایی فعالیت با اشخاص مختلف در شرایط گوناگون را داشته باشد. درنتیجه، وی میآموزد که چگونه با مردم همراه باشد و چگونه صلاحیت افراد را تشخیص دهد.
همچنین وکیل تجاری برای حل اختلاف بین شرکای شرکت باید مسئولیت و زمان لازم را جهت آماده سازی و عمل به قانون داشته باشد، به همراه صبر و شکیبایی که به همراه تفکر و مطالعه میتواند قدرت تفکر و تحلیل او را ارتقاء بدهد. و اینها به علاوۀ تجربۀ کافی میتواند از وکیل یک تصمیم گیر و تصمیم ساز قدرتمند بسازد.
رسیدگی به دعاوی شرکت ها در صلاحیت کدام یک از دادگاه ها است؟
رسیدگی به اختلافات و دعاوی شرکت ها بستگی به این دارد که ماهیت دعوای مورد نظر ما حقوقی است یا کیفری.در دعاوی کیفری شرکت ها مطابق با قاعده ی عامی که وجود دارد و همچنین مطابق با قانون در محل وقوع جرم رسیدگی می شود.
در دعاوی حقوقی شرکت ها در موارد صلاحیت دادگاه ها در این شرکت ها قانون آیین دادرسی مدنی تعیین و تکلیف می کند. در تشخیص صلاحیت نسبی دادگاه ها برای رسیدگی به دعوای مربوط به شرکت ها به باب اول و فصل اول قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، مواد 22 و 23 آن استناد می شود. پس از تشخیص اینکه برخلاف گذشته اینگونه دعاوی در صلاحیت ذاتی دادگاه های تجاری بودند اکنون در صلاحیت دادگاه های عمومی می باشند.
شناسه : 828